Category: Politics

«Τι Άλλο Πρέπει Να Κάνουν;…»

Εγώ ήμουν η αυγοβόλος

Πω πω! Ένα αυγό στον καναπέ μου! [κείμενο γραμμένο με αφορμή την αυγοβολή — το τέλειο σχόλιο]

[…]

Η 33χρονη φοιτήτρια

Αυτό το είπε ο κ. Δήμαρχος και ήθελε να τονίσει βέβαια και από την δικιά του μεριά ότι η συγκεκριμένη διαμαρτυρόμενη κοπέλα για την πολιτική τής κυβέρνησης είναι μια αιώνια φοιτήτρια (θεωρώντας κι αυτός ότι είναι άνευ σημασίας να ρωτήσει πότε άρχισε τις σπουδές της και σε ποιο στάδιο βρίσκεται), ότι είναι με λίγα λόγια ένα κοινωνικό παράσιτο όπως και όλοι(-ες) που αποδοκιμάζουν την κυβερνητική πολιτική. Αν ρωτάτε πάλι για πόσο ηλίθιους μας περνάνε, η απάντηση είναι γνωστή: δεν τους ενδιαφέρει πια αν τους πιστεύουμε.

Αντιπαρέρχομαι το γεγονός ότι και έτσι να ήταν εγώ δεν ξέρω τι λόγο έχουν πια οι φοιτητές(-ριες) να βιάζονται να τελειώσουν. Για να μεγαλώνουν τις ουρές στον ΟΑΕΔ; Αφού για τη συγκεκριμένη κοπέλα ξεκαθαρίστηκε πάντως ότι δεν είναι φοιτήτρια, σφραγίδα της ηλικίας που της έβαλε ο κ.Δήμαρχος της έμεινε κι ας υπήρξαν πλήθος οι διαμαρτυρίες για τις δηλώσεις του. Μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν η Μαρίνα. Μετά έγινε η 33χρονη. 33χρονη την ανεβάζουν, 33χρονη την κατεβάζουν όχι μόνο τα ΜΜΕ αλλά και πολύς κόσμος πού δεν συνειδητοποιεί ότι μιλάει έτσι τη γλώσσα της εξουσίας που του έχει επιβληθεί από τα πάνω.

Αν και την χρησιμοποίησε, αυτή δεν είναι μια νοοτροπία που την επινόησε ο κ. Δήμαρχος.΄Ολο τον τελευταίο καιρό παρακολουθούμε με κατάπληξη εμείς της πλέμπας αυτή τη μανιακή εμμονή στις ηλικίες να έχει εξελιχτεί σε πραγματικό παραλήρημα.΄Ολοι οι άνθρωποι κατατάσσονται σε μια ηλικιακή κατηγορία σα να μην έχουν όνομα και σα να μην έχουν τίποτα άλλο που να τους καθορίζει. Κάποιους τους εξυπηρετεί βέβαια αυτό. Αντί να τους ονομάζουν: ο δολοφόνος, ο βιαστής, ο καταχραστής κλπ τους βολεύει σίγουρα να αποκαλούνται: ο 45χρονος.

Συχνά, πολύ συχνά, η αναφορά ενός ατόμου με την ηλικιακή του κατηγορία συνοδεύεται με απαξιωτικούς υπαινιγμούς όσο η ηλικία απομακρύνεται από τα 20 χρόνια, για να καταλήξει σε καθαρό ρατσισμό για τις μεγάλες ηλικίες, έναν ρατσισμό που δεν εντοπίζουν και δεν ασχολούνται μ’ αυτόν στις αντιρατσιστικές ομάδες γιατί δεν είναι προνόμιο κάποιας ακροδεξιάς οργάνωσης, αλλά διαπερνά όλον τον ιστό της κοινωνίας μαζί με άλλες ανάλογες ιδέες που για τον ίδιο λόγο δεν εντοπίζονται σαν ρατσιστικές. Και είναι μια νοοτροπία πολύ δύσκολο να καταπολεμηθεί γιατί εκπορεύεται από πανίσχυρους κύκλους που ελέγχουν και τα ΜΜΕ τα οποία φανατικά τις διαδίδουν.

Βέβαια αυτή η κατάταξη και προσφώνηση των ατόμων πού έχουν χάσει το όνομά τους σύμφωνα με την ηλικιακή τους κατηγορία, δηλώνει ταυτόχρονα ότι το συγκεκριμένο άτομο είναι ένα άτομο της μάζας, της πλέμπας, έξω από εξουσιαστικούς κύκλους και επομένως οποιαδήποτε άλλα χαρακτηριστικά ή επιτεύγματά του από τα καλύτερα ως τα χειρότερα, είναι “άνευ σημασίας”. Σ’ αυτά τα πλαίσια, η Μαρίνα μπορεί να ορίζεται σαν 33χρονη, ο κ.Όθωνας όμως και ο κ. Δήμαρχος συνεχίζουν να αναφέρονται με το όνομα ή με το αξίωμά τους. Και σε τίποτα δεν θα άλλαζε την ουσία αυτού του φαινομένου αν βγουν κάποια στιγμή, όπως συμβαίνει πολλές φορές με άτομα της δικιάς τους κατηγορίας, στα καλά καθούμενα και χωρίς κανείς να τους έχει ρωτήσει ή να ενδιαφέρεται να μάθει και πουν: είμαι τόσο χρονών για να δηλώσουν ότι ασπάζονται αυτήν την περίεργη νοοτροπία. Το ξέρουν καλά ότι εκείνοι ανήκουν στην ελίτ η οποία έχει διατηρήσει το δικαίωμα για τα μέλη της να έχουν όνομα, ενώ η Μαρίνα για τα ΜΜΕ θα μείνει σαν 33χρονη, μαζί με όλους(-ες) εμάς τους άνευ σημασίας, που μας έχουν μπαγλαρώσει στα συρτάρια πού έφτιαξαν για την περίπτωσή μας.

[…]

[πηγή: ΠΡΕΖΑ-ΤV]

τα της δίκης

[…]

Στην αρχή της διαδικασίας αναγνώστηκε φαξ από τον κ. Όθωνα που δικαιολογούσε λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων την απουσία του και λόγω της μεγάλης απόστασης της κατοικίας του από το χώρο της δίκης και ζητούσε την κανονική συνέχιση της διαδικασίας και τη δίωξή μου. Πέσαμε από τα σύννεφα. Τόσο για τη διάψευση της φήμης περί ανάκλησης της μήνυσης από έγκυρη πηγή που επεδίωκε προφανώς να μας βρει απροετοίμαστους, όσο και για τη θρασύτητα του κ. Όθωνα να μην κάνει καν τον κόπο να παρουσιάσει ισχυρά τεκμήρια για το ανέφικτο της παρουσίας του, όπως οφείλει να κάνει οποιοσδήποτε πολίτης.

[…]

 

Danish Diaries #9: Nordisk Panorama 2011 — Various shorts and The Green Wave

Some of the films I will remember from Nordisk Panorama 2011, a Nordic-centred film festival that took place in Aarhus.

From The Animation Workshop in Viborg. I’d love being an animator myself…

I regret this does not exist online in its entirety, I’m sure everyone would love it as much as I did. I still sing “Eg har klina med ein skallamann!” whenever I remember it, not caring about the risk of people misunderstanding me!

Eläimiä eläimille, a deliciously disgusting Finnish short. No trace of it exists online. I hope one day it does so it is available for all to see.

And the one that struck me the most, The Green Wave, on the forged elections of Iran in 2009 and the uprising that followed (click on the link just for the website design excellence, if regrettably you are not interested in the film itself).

THE GREEN WAVE teaser (ENGLISH) from PORT AU PRINCE on Vimeo.

Green is the color of hope. Green is the color of Islam. And green was the symbol of recognition among the supporters of presidential candidate Mir-Hossein Mousavi, who became the symbolic figure of the Green Revolution in Iran last year. The presidential elections on June 12th, 2009 were supposed to bring about a change, but contrary to all expectations the ultra-conservative populist Mahmoud Ahmadinejad was confirmed in office. As clear as was the result, as loud and justified were the accusations of vote-rigging. The on-going Where is my vote? protest demonstrations were again and again worn down and broken up with brutal attacks by government militia. Images taken from private persons with their cell phones or cameras bear witness to this excessive violence: people were beaten, stabbed, shot dead, arrested, kidnapped, some of them disappearing without trace. What remains is the countless number of dead or injured people and victims of torture, and another deep wound in the hearts of the Iranians.

THE GREEN WAVE is a touching documentary-collage illustrating the dramatic events and telling about the feelings of the people behind this revolution. Facebook reports, Twitter messages and videos posted in the internet were included in the film composition, and hundreds of real blog entries served as reference for the experiences and thoughts of two young students, whose story is running through the film as the main thread. The film describes their initial hope and curiosity, their desperate fear, and the courage to yet continue to fight. These fictional ‘storylines’ have been animated as a motion comic – sort of a moving comic – framing the deeply affecting pictures of the revolution and the interviews with prominent human rights campaigners and exiled Iranians. Ali Samadi Ahadi’s documentary is a very contemporary chronicle of the Green Revolution and a memorial for all of those who believed in more freedom and lost their lives for that.

After watching The Green Wave in Øst for Paradis, the local cinephile theatre, there was a live Skype discussion with members of Amnesty International (one of them was in Iran in 2009) and Ramy Raoof, an activist from Egypt that leaked info out through Twitter during the “Arab Spring” (and still does). He tried to make clear the point that Facebook and Twitter, often used as the taglines of the Arab Spring by Western media, were not pivotal in organising the revolution; even after Mubarak had cut off the Internet and SMS, people of course used other means along side digital means. Ramy stressed that, even if Twitter and Facebook had not existed, the revolution would still have taken place…

…and added that, in Egypt today, the “temporary military government” after Mubarak has taken too many liberties and is not looking to be all that temporary at all…

 This film shook me as few have. Imagine living in a country where you could be tortured or killed just because you were out in the streets demanding your vote to count, where the government would stop at nothing to muff you or your blog. Where merely me posting this could be deemed a crime punishable by… well, any means necessary. Maybe it’s far too easy to imagine other countries having such horrible regimes. Anyone who has read or watched Persepolis will be familiar with Iran’s difficult recent past and to see that things have certainly not improved is at least troubling. It also made me think about our own situation in Greece and how far things could go before spiraling into a similar scenario… When Alex Grigoropoulos was shot in December 2008, Greece was in flames for a couple of days. What would happen if (young) people got shot every day? Would people still go out to protest? Or would our generation freeze in terror, remembering that real protest against governments caught with their pants down could very well mean very real death, or worse? I have to admit that I don’t know how I would act if faced with these options. Looking at all of history’s failed revolutions, I do not want to shed blood for a pre-determinedly lost cause. Hell, even if the cause was not lost, I don’t want to die! Would a successful revolution won with the blood of hopefuls be worth it? Is anything won with blood worth it?

Ψιλαίνοντας τα δίχτυα

Φόρος από τα 350 ευρώ το μήνα! 300 ευρώ θα παρακρατηθούν από μισθούς ώς τον Ιανουάριο • 4 χρόνια θα πληρώνουμε το τέλος ακινήτων • Αύξηση φόρου πετρελαίου: θα κάνουν 980 ευρώ τα 1.000 λίτρα • Σε θεωρητικό αναβρασμό οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ

ΦΟΡΟ εισοδήματος ακόμη και για όσους ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας (6.500 ευρώ, Eurostat) επιφύλαξε η κυβέρνηση, η οποία ρίχνει το αφορολόγητο στα 5.000 ευρώ, κόβει μισθούς και συντάξεις, στέλνει στην ανεργία αμέσως 30.000 δημοσίους υπαλλήλους του στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα μέσω της εργασιακής εφεδρείας, αυξάνει το φόρο στο πετρέλαιο θέρμανσης, που θα μας στοιχίζει 980 ευρώ τα 1.000 λίτρα από τον επόμενο μήνα, και επεκτείνει τον ειδικό φόρο στα ακίνητα μέχρι το 2014. Η τελική συμφωνία θα κλειστεί με την τρόικα την ερχόμενη εβδομάδα. Εντονη δυσαρέσκεια, αγωνία και προβληματισμός, όπως και απόψεις που φτάνουν μέχρι και σε σενάρια κυβέρνησης εθνικής ενότητας ή και πρόωρων εκλογών, υπάρχουν στο εσωτερικό της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, μετά το νέο σοκ των μέτρων.

Πλήρες θέμα…

(Ελευθεροτυπία, 22/09/2011)


Mια ματιά σε αυτό το γραφικό από το παραπάνω άρθρο της Ελευθεροτυπίας είναι παραπάνω από ενδεικτική σχετικά με τις προθέσεις των «ψαράδων». Τα υψηλά εισοδήματα δεν έχουν υπωστεί καμία αύξηση στην φορολογία, η οποία παραμένει χαμηλή (κάτω από το 25%). Και τι κάνουν; Μειώνουν το αφορολόγητο στα 5.000 ευρώ. Είναι σαν να πηγαίνεις για ψάρεμα, να πιάνεις ξιφίες και αθερίνα (για να μην πω κριλ και θεωρηθώ υπερβολικός), και να πας σπίτι σου για να ταίσεις την οικογένεια σου με την αθερίνα. Εν τω μεταξύ έχεις και φαλαινοκαρχαρίες σε αυτή την φανταστική θάλασσα, αλλά ούτε καν σκέφτεσαι να τους χρησιμοποιήσεις για τροφή. Αυτοί όχι μόνο θα έτρεφαν την οικογένεια σου για έναν μήνα, αλλά ολόκληρο το ψαροχώρι για τρεις.

Ίσως επειδή στην δική μας περίπτωση οι φαλαινοκαρχαρίες δεν είναι τόσο Μεγάλοι Φιλικοί Γίγαντες…

1. Μηνιαίος μισθός 6.100 ευρώ. 2. Σύνταξη μετά από 4 χρόνια βουλευτικής θητείας. Ποσό σύνταξης μηνιαίως 4.880 ευρώ. 3. Για συμμετοχή σε επιτροπές, 250 ευρώ την ώρα… 4. Οι βουλευτές της επαρχίας παίρνουν το μήνα 1.000 ευρώ για ενοίκιο. 5. Όλοι οι βουλευτές παίρνουν άπαξ 1.500 ευρώ για οργάνωση γραφείου και 1.000 ευρώ τις γιορτές λόγω αυξημένης επικοινωνίας με τους ψηφοφόρους τους. Το Δώρο Χριστουγέννων, Πάσχα και επίδομα αδείας είναι ξεχωριστά. … … 6. Δικαιούνται 104 αεροπορικά εισιτήρια ετησίως δωρεάν και απεριόριστες μετακινήσεις με ΟΣΕ και ΚΤΕΛ. 7. Πολυτελές αυτοκίνητο, δωρεάν καύσιμα με επίδομα 600 ευρώ το μήνα, ένα χωροφύλακα για φρουρό, 4 κινητά τηλέφωνα τελευταίας τεχνολογίας και ένα στο σπίτι, σταθερό, όλα δωρεάν. 8. Απολαμβάνουν πλήρους ασυλίας για όποιο αδίκημα διαπράξουν κατά τη διάρκεια της θητείας τους ως βουλευτές. 9. Δεν πληρώνουν φόρο για ένα μέρος του μισθού ή της συντάξεως. 10. Δικαιούνται γραμματειακή υποστήριξη για 4 υπαλλήλους και 1 επιστημονικό συνεργάτη. Όλους αυτούς τους πληρώνει το Δημόσιο. 11. Δικαιούνται άτοκα δάνεια ως βουλευτές και ως επαγγελματίες. 12. Δωρεάν γυμναστήριο, σάουνα, νηπιαγωγείο για τα παιδιά τους. 13. Τηλεφωνική ατέλεια. 14. Δωρεάν επισκέψεις σε αρχαιολογικούς και καλλιτεχνικούς χώρους. 15. Δωρεάν διόδια. 16. Δωρεάν εισιτήρια, ξενοδοχεία, γεύματα όταν ταξιδεύουν στο εξωτερικό ως μέλη επιτροπών κλπ…..ΟΙ ΑΜΟΙΒΕΣ ΤΟΥΣ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΤΕΡΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ …

English translation for my non-Greek speaking friends:
1. Monthly salary 6.100 euro. 2. Pension after 4 years of parliamentary service. Pension is 4.880 euros per month. 3. For participation in comitees, 250 euros per hour. 4. PMs from rural Greece receive 1.000 euros per month to pay their rent. 5. All PMs receive 1.500 euros to reorganise their office and 1.000 euros during holidays due to increased contact with their voters.Bonus salaries paid at Christmas, Easter and paid leave count separately… 6. PMs are entitled to 104 free air tickets per year, as well as unrestricted transportation by train and intercity bus. 7. Luxury car, free fuel paid for with 600 euros per month, bodyguard, four state-of-the-art mobile phones and a fixed one at home, all for free. 8. They enjoy full parliamentary sanctuary for any legal offense they commit during their work as PMs. 9. They do not pay tax for part of their salary or pension. 10. They are entitled to secretarial support for 4 employees and one scientific adviser. All paid by the state. 11. They can take out 0% interest loans, as PMs and as professionals. 12. Free gym, sauna, kindergarten for their children. 13. –no idea what this is, someone help!– 14. Free visits to archaeological sites and artistic venues. 15. Free tolls. 16. Free tickets, hotels, meals when travelling abroad as parts of delegations etc… THEIR INCOME, WHILE CITIZENS ARE LACKING THE BASICS…

Κι έτσι, οι αθερίνες εξαφανίστηκαν από αυτή την κατα τ’άλλα μαγική θάλασσα, και η τροφική αλυσίδα έσπασε. Κανείς δεν ξέρει τι απέγινε το ψαροχώρι. Κάποιοι λένε ότι ήρθε η πολυεθνική αλιευτική από την διπλανή πλούσια μεγαλούπολη, αυτό θα εξηγούσε τα ιχθυοτροφεία τα οποία βρίσκονται τώρα στο πρώην ψαροχώρι, αλλά κανείς δεν δίνει πολύ μεγάλη σημασία…

Downsides of Denmark

A Dane criticizes Denmark and the Danes. We gape at this apparent contradiction in terms and, when we’ve got over the shock, sit back and enjoy.

http://blogs.denmark.dk/peterandreas/

Just in time for this: