LINK: WE LIVE IN A FUTURE WHERE OUR ATTENTION IS CHEAPLY SOLD

Intelligent article (qz.com) about how the switch from scarcity of knowledge to the scarcity of attention that has occurred since we all became connected through the internet means that the new global currency has become our attention, a resource corporations and advertising firms are currently feasting on. In fact,

Limitless access to knowledge brings limitless opportunity—but only to those who learn to manage the new currency: their attention. In the new economy, the most valuable asset you can accumulate may not be money, may not be wealth, may not even be knowledge, but rather, the ability to control your own attention, and to focus.

Because until you are able to limit your attention, until you are able to turn away, at will, from all of the shiny things and nipple slips—until you are able to consciously choose what has value to you and what does not, you and I and everyone else will continue to be served up garbage indefinitely. And it will not get better, it will get worse.

See also: FATE OF THE INTERNET

Abandoning the System: Addendum

Not really an addendum, since I haven’t written any of this myself, just some links to very interesting texts about Facebook and what it is all about. They come as a nice addition to the original post and the discussion that it sparked.

http://www.guardian.co.uk/technology/2008/jan/14/facebook

(why Facebook is evil at its core)

http://mollyschoemann.com/2009/01/01/why-i-left-facebook/

(why Facebook is detached from reality)

http://wrathfulindifference.com/2009/01/08/in-defense-of-facebook/

(why Facebook has its uses)

Greek βέρσους Αγγλικά

Η ώρα είναι 3:47πμ… Το σχέδιο ήταν την Δευτέρα να κοιμηθώ νωρίς το πρωί (στο οποίο πρωί μου κατέφτασαν τα Civilization IV Complete και το All The Blue Changes απο No-Man!! ^^, προτζεκτάρα!) μετά απο ξενύχτι ώστε να ξυπνήσω το βράδυ της ίδιας μέρας και να έχω αντοχές μέχρι Τρίτη βράδυ να το πάω σερί, έτσι ώστε να μπορώ να κοιμηθώ νωρίς και να ξυπνήσω νωρίς για το αεροπλάνο μου προς Αθήνα το οποίο φεύγει στις 7:00πμ… Το σχέδιο μου φαινόταν ότι θα εκτυλισόταν ομαλά, θα ετοίμαζα τα πράγματα μου χτες και θα ήμουν έτοιμος να κοιμηθώ με την ησυχία μου και να είμαι φρέσκος στην Αθήνα… Αντί αυτού κλείνω 32 ώρες ξύπνιος απο λεπτό σε λεπτό. Γιατί; Πολύ απλό: Αντί να μαζέψω τα πράγματα μου κατα την διάρκεια της ημέρας θεώρησα ότι θα ήταν πολύ πιο σκόπιμο να γράψω για μερικά παιχνίδια ακόμα…! Και έτσι, αφού βγήκα το πρωί με τον Mordread (OMG!!! Mordread goes out!) και τον Μήτσο για καφέ και το βράδυ, αφού εγώ και ο πρώτος πήγαμε στο BG για λίγο Unreal Tournament 3 (δεν θα μπω σε λεπτομέρειες για την ταπεινωτική του ήττα σε όλα τα match) και αφού πήγαμε εγώ ο Πέτρος ο Πάρης ο Δημήτρης ο Θάνος και η Έλενα για φαγητό σε μια ομολογουμένως πολύ καλή και λιτή, με την θετική έννοια πάντα, ταβέρνα, δεν είχα χρόνο πουθενά μέσα στην μέρα για να ετοιμάσω τα πράγματα μου παρα μόνο μετά τις 10. Και τι έκανα τότε; Χαζολογούσα στο anime.gr, μετά έβαλα να δω το 101 Reykjavik (μια ανώμαλη, αστεία και αρκετά καλή ισλανδική ταινία) και όπως είναι προφανές μέχρι τώρα δεν αφιέρωσα και πολύ χρόνο στο τρίπτυχο συμμάζεμα/καθάρισμα/ετοιμασία… Και έτσι, αναγκαστικά, άλλη μια νύχτα θα θυσιαστεί στον βωμό του ξενυχτιού, της αναβολής των υποχρεώσεων και… μαντέψτε κυρίες και κύριοι… σε μερικό blogging!

Θερμάστρα πίσω απο πλάτη ως μόνη πηγή θέρμανσης στο σπίτι; Τσεκ. Μήλο και μπανάνα; Τσεκ. 3 κουταλιές Νες και 2μισι ζάχαρη και όλο το υπόλοιπο γάλα σε ποτήρι φραπέ; Τσεκ. Είμαι έτοιμος λοιπόν! Είπα να κάνω ένα μικρό διάλειμμα απο το μικρό μου και μονάκριβο tribute και να γράψω σχετικά με κάτι το οποίο σκέφτομαι εδώ και αρκετές μέρες. Το έναυσμα μου ήρθε μια βραδιά που μίλαγα με τον Σάβι… Ξαφνικά, παρατήρησα ότι για αρκετή ώρα μιλάγαμε αγγλικά. Και το ίδιο συμβαίνει ΠΑΡΑ πολλές φορές ενώ μιλάω (στο MSN κυρίως) με όλες σχεδόν τις επαφές μου… Ή τουλάχιστον, με τις επαφές μου που είναι αναμεμειγμένες με κυβερνοκουλτούρα. Να το! ΝΑ ΤΟ! Κυβερνοκουλτούρα. Λες αυτή την λέξη και το νοιώθεις, νοιώθεις την βλακεία να ρέει απο τις άκρες των δαχτύλων σου ενώ πληκτρολογείς… Ποιός εφήυρε αυτήν την λέξη; Ποιός αποφάσισε μια μέρα να μεταφράσει το cyber- ως… κυβερνό-; Εμένα μου φέρνει άμεσα στο μυαλό κυβερνήσεις και μαστίγια (άτιμη συναισθησία;). Εκείνη την βραδιά που μίλαγα με τον Σάβι, εκτός απο το ότι αντιλήφθηκα το ότι μιλάγαμε υπερβολικά πολλά αγγλικά μέσω MSN, επίσης κατάλαβα ότι και να θέλεις να μιλήσεις για υπολογιστές και “κυβερνοκουλτούρα” στα ελληνικά, η απαραίτητη αργκό απλά δεν υπάρχει. Αυτό το κενό στην γλώσσα το οποίο δημιουργήθηκε απο την έξαρση της πληροφορικής γεμίζεται απο λέξεις κατευθείαν παρμένες απο τα αγγλικά. Η ορολογία είναι τόσο ολοκληρωτικά αγγλική που τελικά το να συνεχίζεις την συζήτηση στα αγγλικά φαντάζει φυσικό επακόλουθο, ειδικά για εμάς που είμαστε μπλεγμένοι γερά με το internet που είναι κατα βάση αγγλικό, άσχετο το ότι όλοι νομίζουμε ότι ξέρουμε αγγλικά ξαφνικά… πολλοί κάνουν το λάθος να νομίζουν ότι μια βασική τριβή με το internet κρατάει το επίπεδο των αγγλικών τους υψηλό.

Δυστυχώς, η πλειοψηφία των ομιλιών και των κειμένων στο διαδίκτυο δεν χαρακτηρίζονται απο τον γλωσσικό τους πλούτο και ιδιαίτερα στους κύκλους μας. Αντιθέτως, τα αγγλικά και η παγκοσμιοποιημένη πλέον χρήση τους έχει μειώσει πολύ το επίπεδο στο οποία η γνώση της γλώσσας θεωρείται ανεκτή… Υπάρχουν εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα φυσικά, όμως αργά αλλά σταθερά οδηγούμαστε στο μπαστάρδεμα όλων των γλωσσών με τα αγγλικά. Υπάρχει η άποψη ότι οι γλώσσες εξυπηρετούν ανάγκες και εξελίσσονται σύμφωνα με αυτές και ότι δεν υπάρχει νόημα διατήρησης αλλά δεν πιστεύετε ότι ο χαμός τόσης πολιτισμικής κληρονομιάς σε παγκόσμιο επίπεδο είναι… κρίμα να χαθεί απο την αδίστακτη επέλαση των αγγλικών παντού; Εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι: δεν είναι ότι δεν συμπαθώ τα αγγλικά… Είναι η πατρική μου γλώσσα και θέλω να την ξέρω όσο καλύτερα μπορώ! Όμως πιστεύω ότι σύντομα δεν θα θεωρείται “ξένη” γλώσσα… Θα ειναι τόσο άμεσα συνυφασμενή με τα ελληνικά που όντως, η ομιλία κουτσουρεμένων αγγλικών θα είναι αυτονόητη.

Αρχίζω και χάνω τον ίδιο μου τον οιρμό… Αυτή είναι η λειτουργία μιας παγκόσμιας γλώσσας, να υπάρχει παντού… Τι όμως την εμποδίζει απο το να διαβάλει τις τοπικές γλώσσες; Γιατί να μιλήσει κάποιος αγγλικά και όχι ελληνικά; Θα επιχειρήσω μια σύγκριση σε σημερινές συνθήκες.

Τα ελληνικά είναι η μητρική μας γλώσσα. Την ξέρουμε, άλλοι καλύτερα άλλοι χειρότερα, κάποιοι εκτιμούν την ιστορία της και την μοναδικότητα της σαν γλώσσα και κάποιοι, οι πιο λειτουργικοί τύποι που ανέφερα πιο πριν, δεν ασχολούνται και πολύ με το θέμα και δεν θα τους πείραζε αν το αλφάβητο μας αύριο άλλαζε σε greeklish (ουάου, θα είχε και κανόνες ορθογραφίας;;! Απίστευτο φαίνεται). Παρά την ευκολία δημιουργίας λέξεων για τα πάντα, η αργκό της cyberculture έχει μεταφερθεί αυτούσια απο τα αγγλικά, ή δεν έχει μεταφερθεί καν, απλά μιλάμε αγγλικά! Το θέμα είναι… τι το παραπάνω έχουν τα αγγλικά απο τα ελληνικά σε αυτόν τον τομέα; Γιατί να είναι τόσο δύσκολο να βρούμε ΚΟΥΛ λέξεις που να περιγράφουν τα γνωστά; Λέξεις τις οποίες όταν τις λες δεν θα νοιώθεις ένας εκ των χιλίων καρδιναλίων;

Ίσως φαίνεται αστείο αυτό που θέλω αλλά επειδή μου αρέσουν αρκετά τα ελληνικά σαν γλώσσα και θέλω την εξέλιξη τους, θα μου άρεσε αυτή η παλιά γλώσσα να έχει ΔΙΚΕΣ της σύγχρονες προσθήκες και να μην μιλάμε απλά αγγλικά συνέχεια… Είμαι μόνος μου σε αυτήν την επιθυμία; Τι λέτε να προσπαθήσουμε να παράξουμε λέξεις για την εξυπηρέτηση αυτού του σκοπού; Κάπου εδώ θα κλείσω, οι ώρες έγιναν 33 και αυτό αρχίζει να έχει αρνητικές συνέπειες στις ικανότητες προσοχής και συγκέντρωσης μου και επομένως στην ποιότητα του κειμένου μου… Ίσως κάποια στιγμή ξανασχοληθώ με το θέμα. Αλήθεια, επίτηδες έγραψα αυτή την καταχώρηση στα ελληνικά. Δεν ξέρω ποιά απο τις δύο γλώσσες να χρησιμοποιώ εδώ. Αν και τις δύο, πότε την μία και πότε την άλλη, και τι θα γίνουν αυτοί που ξέρουν μία μόνο και χάνουν έτσι κάποιες καταχωρήσεις; Τέλος πάντων, πείτε μου τις απόψεις σας.

Ένα ενδιαφέρον link που βρήκα πάνω σε αυτό το θέμα πάνω-κάτω.