REVIEW: SMOKE GETS IN YOUR EYES: AND OTHER LESSONS FROM THE CREMATORY

Smoke Gets in Your Eyes: And Other Lessons from the CrematorySmoke Gets in Your Eyes: And Other Lessons from the Crematory by Caitlin Doughty
My rating: 5 of 5 stars

I believe I first heard of this book on Mysterious Universe, if I’m not mistaken, and read it in audiobook format narrated by the author herself, which by the way is a medium of delivery which I believe is in fundamental and intuitive ways superior to the printed word. Having the author narrate her stories, thoughts and observations directly to you can create a powerful emotional connection, the non-verbal qualities of which should not be underestimated. The effect this one had on me was that of a profound book, which it is, but with the attributes of a captivating, paradigm-shifting motivational speech, TED talk or the like. I’ve had this experience before with The Power of Now and others that don’t readily spring to mind but are likely sitting somewhere on my audiobook shelf.

What makes this book special? Well, all I can say is that listening to what Ms. Doughty had to say about death and “our” relationship with it really made me think. We don’t cremate people in Greece, nor do we embalm them, but the fear of death is still something that governs most people and our lives to a degree we’re too scared to even consider. The way we treat our elderly and rob them from the right to a “good death” is definitely something we have in common in many globalised cultures. At some point, she said something close to “in 19th century Britain, nudity or sex was taboo; today, in what we consider our free-minded and progressive society, it is death is the greatest taboo of all.”

I’m writing this review from an internet cafe in Ioannina and I’m running out of time, so keep this: if you want to have your attitude towards death in general questioned and think deeply about the ailments of our necrophobic society, don’t miss Smoke Gets in Your Eyes. The writing was captivating, too; it took me just 4 days to finish.

View all my reviews

QBDP ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ #9 — БАЛКАНСКИ БРАТЯ (ΜΠΑΛΚΑΝΣΚΙ ΜΠΡΑΤΙΑ)

Εδώ το .mp3.

10 μήνες μετά αυτό το επεισόδιο! Τουλάχιστον δεν κλείσαμε χρόνο. Το γράφημα ημερομηνία λήψης/ημερομηνία δημοσίευσης ξαναπήρε την κατιούσα (αυτό είναι καλό, κι ας ακούγεται το «κατιούσα»–katyusha?–σαν κάτι το κακό)!

Σε αυτό το επεισόδιο που ηχογραφήσαμε σε ένα μπαράκι του Βελιγραδίου με τη Δάφνη, συζητήσαμε και αναρωτηθήκαμε:

  • γιατί οι Έλληνες σνομπάρουν τους Βαλκάνιους γείτονες και αδερφούς τους.
  • γιατί αξίζει σαν προορισμός η ευρύτερη περιοχή, και ειδικότερα με το Balkan FlexiPass.
  • πόσο ειρωνικό που σε κάθε χώρα το μόνο σίγουρο είναι οι εθνικιστές και ότι παντού πιάνονται από τα ίδια αστεία πράγματα.
  • τι κοινά έχουν οι Βούλγαροι με τους Σέρβους και πώς η Βουλγαρία θα μπορούσε να είχε γίνει μέρος της Γιουγκοσλαβίας.
  • πέτυχε ο κομμουνισμός της Γιουγκοσλαβίας του Τίτο;
  • ανήκουν τα Βαλκάνια στην ΕΕ;
  • γιατί δεν είναι η Σερβία στην ΕΕ;
  • συγκρίνονται τα τραίνα του ΟΣΕ με τα τραίνα της Ρουμανίας;
  • γιατί το Βελιγράδι είναι από τις ομορφότερες πόλεις ever.
  • γιατί η ζωή στα Βαλκάνια μας έκανε να δούμε το κομμάτι της Ελλάδας σε αυτό το μεγάλο παζλ διαφορετικά.
  • τελικά πού πέρασα καλύτερα, στην Δανία ή στην Βουλγαρία;
  • πώς μια πολιτική ένωση των Βαλκανικών λαών ή των Νοτιοευρωπαϊκών λαών φαντάζει πιο λογική απ’ότι μία όπου από την μία έχεις την Δανία, την Γερμανία και την Ολλανδία κι απ’την άλλη την Ελλάδα

..και πολλά άλλα, στο πιο πολιτικό επεισόδιο μέχρι τώρα. Απολαύστε! Ο τίτλος σημαίνει «Βαλκανικά αδέρφια», btw. Α, και η λέξη που δεν θυμόμουν: legacy στα ελληνικά: υστεροφημία, θα μπορούσε να είναι μία μετάφραση.

Για περισσότερα, ρίξτε μια ματιά και στο ποστ που έγραψα αφού γυρίσαμε από το ταξίδι μας, Balkan Flexpress.

Και κάτι σχετικά με το μετρό της Αθήνας που αναφέρουμε στο podcast: η Αττικό Μετρό είναι ιδιωτική εταιρία αλλά ήταν απ’ότι φαίνεται μόνο η εταιρία κατασκευής, δεν το διαχειρίζεται αυτή τώρα. Το ερώτημα πάντως παραμένει: θα έπαιρνε λεφτά από την ΕΕ για την κατασκευή της γραμμής 4;

 

 

qbdp Episode #5: Ας μιλήσουμε για γκέιμς

Λινκ για κατέβασμα.

video_games_fez_retro_art_16bit_1920x1080_21919
Infinite novelty

Βγάζουμε το άχτι μας και τα χώνουμε με τη Δάφνη σε γκέιμερς, την κοινότητα των γκέιμερς, τη βιομηχανία των γκέιμς… Αναρωτιόμαστε τι εστί τελικά γκέιμερ, πώς μπορούμε να επιζήσουμε στον κόσμο του infinite novelty, γιατί διαλέγουμε να παίζουμε αυτά που παίζουμε, πώς μπορούμε εμείς οι ίδιοι να γίνουμε καλύτεροι παίχτες και πολλά άλλα.

Προσοχή: Αν προτιμάτε το WoW απ’το Civilization συνιστάται να αποφύγετε την ακρόαση του συγκεκριμένου (προβοκατόρικου!) επεισοδίου!


Playlist:

Click!

qbdp episode #4: Being employed in the 21st Century

Download here.

In Coffee House, Sofia - Bulgaria
In Coffee House, Sofia – Bulgaria. Picture by Zanda

Is employment still relevant today? What is there left than needs doing? What’s going to happen to the world’s unemployed? What does automation have to do with all this? Is there an alternative? This and more in this episode of qbdp.

In addition, I mention this episode of The Cracked Podcast (it’s called “What America can’t admit about the Millennial generation” – trust me, it applies even more to the European South). You really need to give it a listen, it’s a must if you’d like to hear more about what unemployment means today, what more it could mean in the following years and why you shouldn’t be listening to your parents when they’re telling you that when they were your age they had already gone through 14 jobs or so. You should check out the rest of their episodes too, they’re doing a fantastic job.

qbdp Episode #3: Η ποδψαστοφωνή της Δάφνης


Link για κατέβασμα

Ήδη είμαι μόνο 10 μέρες μακριά της και μου λείπει, οπότε το παραπάνω επεισόδιο είναι αφιερωμένο εξαιρετικά. Είναι από τον γυρισμό μας από την τελευταία επίσκεψη στα Λουτρά γεμάτο μαλακίες που λέει κανείς ενώ οδηγεί οι οποίες όμως αποδεικνύονται εξαιρετικά in the flow, οπότε προειδοποιώ: έχει βουητό αυτοκινήτου!

Η πλάκα είναι ότι αρχικά ηχογραφήσαμε μια συζήτηση μας σχετικά με Civilization η οποία όμως αποδείχτηκε πολύ βαρετή και λέγαμε πράγματα που μόνο εμείς θα καταλαβαίναμε. Άντε και ένας-δυο ακόμα εκεί έξω που θα διαβάσουν αυτό που ξέρουν από Civ. Αυτό το δεύτερο μέρος είναι όμως σίγουρα καλύτερο. Η Δάφνη άρχισε να ηχογραφεί γιατί ήθελε να δει αν κι εκείνη, όπως λέει ότι κάνω εγώ, έχει διαφορετική φωνή όταν μιλάει στο εργαλειάκι… Εγώ δεν ακούω τη διαφορά για να είμαι ειλικρινής.

qbdp Episode #2: Πρωτοχρονιά 2014 – The Party Experience

Link για κατέβασμα

Αντί ποστίου για τη νέα χρονιά -αν και δεν εγγυώμαι ότι δεν θα κάνω κάποιου είδους ανασκόπηση του ’13- σας παρουσίαζω το εορταστικό επεισόδιο “Πρωτοχρονιά ’14, The Party Experience”.

Αν αναρωτιέστε γιατί τη μία γράφω τους τίτλους στα ελληνικά  κι άλλοτε στα αγγλικά, δεν έχω καλή απάντηση. Καλωσήρθατε στον κόσμο μου.

Το επεισόδιο περιλαμβάνει:

•Προσβολές για το εργαλειάκι από άπιστους
•Σχολιασμό πάρτι από καναπεδοκένταυρους
•Αναρώτηση της χρησιμότητας του χορού σαν είδος ερωτικής τελετής
•Ήχους ανοίγματος κουτακιού σόδας μπύρας
•Θόρυβο από τις -σίγουρα λιγότερο ενδιαφέρουσες!- συζητήσεις στο βάθος
•Μουσική, για να γίνει το πόδψαστ λίγο πιο ζωντανό! Βάλτε φτερά στα πόδια σας με αυτά τα beats από το παρελθόν!
•Αναφορές στην κολική δραστηριότητα του Κεμάλ Ατατούρκ
•Πιθανή προέλευση του ονόματος «Πανταζής
•Φιλοσοφική συζήτηση για το κατα πόσο η λογική είναι ο μόνος, ο καλύτερος -ή τελικά απλά άλλος ένας- τρόπος ερμηνείας του κόσμου.
Και πολλά άλλα.

Συνιστάται η χρήση ακουστικών για μεγαλύτερη ακουστική απόλαυση και μια συνολικότερη εμπειρία.

 


To Cubilone’s Dimension δεν φέρει καμία ευθύνη αν η έκθεση σε αυτό το ηχητικό αρχείο σας προκαλέσει συμπτώματα παρόμοια με πραγματικής παρουσίας σε πάρτι, όπως: ξαφνική όρεξη για υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ (και λοιπά φυσιλογικά συμπτώματα), συζήτηση με αγνώστους, επιθυμία χρήσης κινητού, τάσεις φυγής, κρίσεις ταυτότητας («γιατί δεν χορεύω;»), υπνηλία, αγάπη για όλον τον κόσμο, μίσος για όλον τον κόσμο, και άλλα.

qbdp Episode #1: Podcast ή Πόδψαστ


Link για κατέβασμα

Καλά Χριστούγεννα!

Το πρώτο πραγματικό επεισόδιο του quixotic baboon’s dangling phonetics είναι γεγονός. Πριν με ρωτήσει κανείς, το quixotic baboon το υιοθετώ σιγά-σιγά καθώς μου ταιριάζει πολύ σαν αντίστροφη ερμηνεία του qb (cubi). Αααχ, μια μέρα θα την πω και την ιστορία του ονόματος. Ίσως είναι ένα καλό θέμα για ένα μελλοντικό επεισόδιο! Yes, that’s it!

Τι είναι το podcast; Γιατί μου ήρθε να ξεκινήσω ένα; Ποια είναι τα αγαπημένα μου και ήταν οι εμπνεύσεις μου για τούτο το εγχείρημα; Ένα play θα σας δώσει μια καλή ιδέα.


Links

Notes in Spanish
The Partially Examined Life
The Higherside Chats
A History of the World in 100 Objects
Get Lucid
Hardcore History // Common Sense
You Are Not So Smart
Kyle’s Cult
Three Moves Ahead
Podrunner

qbdp Episode #0 – Το εργαλειάκι

Link για κατέβασμα.

Το γλυκό άνοιγμα των κουτιών... Δάφνη κάτω δεξιά
Το γλυκό άνοιγμα των κουτιών… Δάφνη κάτω δεξιά
Πολύ douchebago-ass-hall εμφάνιση αλλά μετικές φορές δεν μπορείς να αντισταθείς!
Πολύ douchebago-ass-hall εμφάνιση αλλά μερικές φορές δεν μπορείς να αντισταθείς!

Επίσημη σελίδα του H2n.

Λέει μέχρι και “Goodbye see you!” όταν το κλείνεις! <3

Τι ακριβώς είναι το qbdp? TBD και TBA.

C25K Done!

A month ago I was halfway there; today, after the most exhausting run yet, I’m proud to say that I can run 5 kilometres and then some.

To be more precise, I finished Week 9 when I was in Loutra last week, but the distance I ran within the time limit of 30 minutes was 4k instead of 5. Today I did Podrunner’s Week 10 Graduation Run 1, which was 35 minutes long and at a higher BPM than usual (the whole idea of this podcast is to run with the beat provided – usually techno, house or electronic music indefinable by me). In the introduction for the graduation week it said that it would make me feel good about how far I’ve come and that I would find it easy to complete. It wasn’t easy at all, but I pushed through and finally did run 7 circuits of the Alsos in 35 minutes, with an unplanned 30 second pause to say hi to Alex and Ilias who I ran into while, um, running.

alsos_820m

7 x 820m, which is the length of the circuit, equals 5740m. Considering that the Alsos isn’t flat (the highest point is 20m higher than the lowest one, which adds a bit to the difficulty level), I think I did quite well.

I only began running less than 2 months ago. It was October 5th that I did Week 1, Day 1. I had to run 60 seconds for every 90 seconds I had to walk, for 20 minutes. I’ve come far. I didn’t expect I would make progress this quickly, but here I am. HabitRPG, the proximity of the Alsos to home and the variety of places to run in to shake things up a bit – I had runs in Prespes, Loutra and Ommen, as well as the Alsos – probably helped. Another factor I still can’t say with certainty whether it helped or not but my gut says it did, was my abistence from PMs since the beginning; still experimenting with that one.

Source: Tom Beginner
Source: Tom Beginner

I will continue running, probably starting next week with Gateway to 8K or Bridge to 10K, I haven’t decided yet. Sofia will definitely find me running in the parks and pumping those legs! That post by The Oatmeal… Now I understand perfectly what he meant. I feel the same. It’s a goal, it’s exercise. I’m doing it for myself. What could the next challenge for me be?

I don’t want to toot my own horn here – at least, not just that, for if I didn’t want to boast just a little bit for achieving what I thought was something I could never do, I wouldn’t be posting here; no: I mainly want to encourage everyone to re-evaluate what you think is and isn’t possible and start with small steps in order to become whatever it is you would like to change into, or do whatever it is you would like to do. We tend to see the best of the best on the Web – that guy who walked across China, the other person who draws amazingly, the girl who can play the piano and take everyone within earshot for a trip – and we forget that there’s hard work, discipline, failures, self-doubt and probably years or decades of dedication that we never see. However, everything starts with something, “Rome wasn’t built in a day” or “Even the longest journey must begin where you stand” and I’m thankful that the Web isn’t just teaching us to constantly compare ourselves with the world’s best, but also provides us with the tools and community to start doing what it had never even occurred to us we could.

You Are Not So Smart Podcast + Caravan Palace – Clash

This is the opening song for You Are Not So Smart’s podcast. I loved his blog and enjoyed his book and I’m enjoying the podcast just as much, even if there are just 5 episodes out thus far.

David McRaney keeps creating terrific, horrifyingly interesting content: he invites well-known academics on fields relative to each episode (for example, on the first episode on the illusion of attention he brings Daniel Simons, one of the people behind the famous Monkey Business experiment to discuss the fascinating implications of his research); he even eats cookies on-show made following recipes sent in by listeners and fans.

Do yourself a favour and have a look/listen at this stuff. You’ll see notice things differently; I know I have.