Εγώ ήμουν η αυγοβόλος
Πω πω! Ένα αυγό στον καναπέ μου! [κείμενο γραμμένο με αφορμή την αυγοβολή — το τέλειο σχόλιο]
[…]
Η 33χρονη φοιτήτρια
Αυτό το είπε ο κ. Δήμαρχος και ήθελε να τονίσει βέβαια και από την δικιά του μεριά ότι η συγκεκριμένη διαμαρτυρόμενη κοπέλα για την πολιτική τής κυβέρνησης είναι μια αιώνια φοιτήτρια (θεωρώντας κι αυτός ότι είναι άνευ σημασίας να ρωτήσει πότε άρχισε τις σπουδές της και σε ποιο στάδιο βρίσκεται), ότι είναι με λίγα λόγια ένα κοινωνικό παράσιτο όπως και όλοι(-ες) που αποδοκιμάζουν την κυβερνητική πολιτική. Αν ρωτάτε πάλι για πόσο ηλίθιους μας περνάνε, η απάντηση είναι γνωστή: δεν τους ενδιαφέρει πια αν τους πιστεύουμε.
Αντιπαρέρχομαι το γεγονός ότι και έτσι να ήταν εγώ δεν ξέρω τι λόγο έχουν πια οι φοιτητές(-ριες) να βιάζονται να τελειώσουν. Για να μεγαλώνουν τις ουρές στον ΟΑΕΔ; Αφού για τη συγκεκριμένη κοπέλα ξεκαθαρίστηκε πάντως ότι δεν είναι φοιτήτρια, σφραγίδα της ηλικίας που της έβαλε ο κ.Δήμαρχος της έμεινε κι ας υπήρξαν πλήθος οι διαμαρτυρίες για τις δηλώσεις του. Μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν η Μαρίνα. Μετά έγινε η 33χρονη. 33χρονη την ανεβάζουν, 33χρονη την κατεβάζουν όχι μόνο τα ΜΜΕ αλλά και πολύς κόσμος πού δεν συνειδητοποιεί ότι μιλάει έτσι τη γλώσσα της εξουσίας που του έχει επιβληθεί από τα πάνω.
Αν και την χρησιμοποίησε, αυτή δεν είναι μια νοοτροπία που την επινόησε ο κ. Δήμαρχος.΄Ολο τον τελευταίο καιρό παρακολουθούμε με κατάπληξη εμείς της πλέμπας αυτή τη μανιακή εμμονή στις ηλικίες να έχει εξελιχτεί σε πραγματικό παραλήρημα.΄Ολοι οι άνθρωποι κατατάσσονται σε μια ηλικιακή κατηγορία σα να μην έχουν όνομα και σα να μην έχουν τίποτα άλλο που να τους καθορίζει. Κάποιους τους εξυπηρετεί βέβαια αυτό. Αντί να τους ονομάζουν: ο δολοφόνος, ο βιαστής, ο καταχραστής κλπ τους βολεύει σίγουρα να αποκαλούνται: ο 45χρονος.
Συχνά, πολύ συχνά, η αναφορά ενός ατόμου με την ηλικιακή του κατηγορία συνοδεύεται με απαξιωτικούς υπαινιγμούς όσο η ηλικία απομακρύνεται από τα 20 χρόνια, για να καταλήξει σε καθαρό ρατσισμό για τις μεγάλες ηλικίες, έναν ρατσισμό που δεν εντοπίζουν και δεν ασχολούνται μ’ αυτόν στις αντιρατσιστικές ομάδες γιατί δεν είναι προνόμιο κάποιας ακροδεξιάς οργάνωσης, αλλά διαπερνά όλον τον ιστό της κοινωνίας μαζί με άλλες ανάλογες ιδέες που για τον ίδιο λόγο δεν εντοπίζονται σαν ρατσιστικές. Και είναι μια νοοτροπία πολύ δύσκολο να καταπολεμηθεί γιατί εκπορεύεται από πανίσχυρους κύκλους που ελέγχουν και τα ΜΜΕ τα οποία φανατικά τις διαδίδουν.
Βέβαια αυτή η κατάταξη και προσφώνηση των ατόμων πού έχουν χάσει το όνομά τους σύμφωνα με την ηλικιακή τους κατηγορία, δηλώνει ταυτόχρονα ότι το συγκεκριμένο άτομο είναι ένα άτομο της μάζας, της πλέμπας, έξω από εξουσιαστικούς κύκλους και επομένως οποιαδήποτε άλλα χαρακτηριστικά ή επιτεύγματά του από τα καλύτερα ως τα χειρότερα, είναι “άνευ σημασίας”. Σ’ αυτά τα πλαίσια, η Μαρίνα μπορεί να ορίζεται σαν 33χρονη, ο κ.Όθωνας όμως και ο κ. Δήμαρχος συνεχίζουν να αναφέρονται με το όνομα ή με το αξίωμά τους. Και σε τίποτα δεν θα άλλαζε την ουσία αυτού του φαινομένου αν βγουν κάποια στιγμή, όπως συμβαίνει πολλές φορές με άτομα της δικιάς τους κατηγορίας, στα καλά καθούμενα και χωρίς κανείς να τους έχει ρωτήσει ή να ενδιαφέρεται να μάθει και πουν: είμαι τόσο χρονών για να δηλώσουν ότι ασπάζονται αυτήν την περίεργη νοοτροπία. Το ξέρουν καλά ότι εκείνοι ανήκουν στην ελίτ η οποία έχει διατηρήσει το δικαίωμα για τα μέλη της να έχουν όνομα, ενώ η Μαρίνα για τα ΜΜΕ θα μείνει σαν 33χρονη, μαζί με όλους(-ες) εμάς τους άνευ σημασίας, που μας έχουν μπαγλαρώσει στα συρτάρια πού έφτιαξαν για την περίπτωσή μας.
[…]
[πηγή: ΠΡΕΖΑ-ΤV]
τα της δίκης
[…]
Στην αρχή της διαδικασίας αναγνώστηκε φαξ από τον κ. Όθωνα που δικαιολογούσε λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων την απουσία του και λόγω της μεγάλης απόστασης της κατοικίας του από το χώρο της δίκης και ζητούσε την κανονική συνέχιση της διαδικασίας και τη δίωξή μου. Πέσαμε από τα σύννεφα. Τόσο για τη διάψευση της φήμης περί ανάκλησης της μήνυσης από έγκυρη πηγή που επεδίωκε προφανώς να μας βρει απροετοίμαστους, όσο και για τη θρασύτητα του κ. Όθωνα να μην κάνει καν τον κόπο να παρουσιάσει ισχυρά τεκμήρια για το ανέφικτο της παρουσίας του, όπως οφείλει να κάνει οποιοσδήποτε πολίτης.
[…]
Μπράβο της!!!