Μεταλλαγμένα: Το παρελθόν, το παρόν και το άγνωστο μέλλον by Βάσω Κανελλοπούλου
My rating: 3 of 5 stars
Το δηλώνω εξ αρχής: είμαι προκατειλημένος γιατί η συγγραφέας είναι οικογένεια και έχω επαφή με αυτά τα θέματα από τότε που ήμουν μικρός. Για την ακρίβεια, θυμάμαι την διαδικασία επιλογής του εξωφύλλου, την προετοιμασία του βιβλίου γενικά όταν ήταν να βγει. Μια μικρή λεπτομέρεια.
Το βιβλίο αυτό είναι μια καταγραφή και ένα στιγμιότυπο στον χρόνο στο πώς ήταν η κατάσταση με τους γεννετικά τροποποιημένους οργανισμούς όταν γράφτηκε πριν 9 χρόνια. Περιέχει πολλά και ακριβή επιχειρήματα για το ποιοι είναι οι κίνδυνοι των ΓΤΟ για τα οικοσυστήματα και την υγεία και πώς τα επιχειρήματα υπέρ αυτών των οργανισμών είναι διαστρεβλωμένα και παραπλανητικά. Παρ’ όλ’ αυτά, εμείς οι παράλογοι οι υπερασπιστές της βιοπικοιλότητας και όχι της καταστροφής της στο όνομα του κέρδους και του ελέγχου, χάνουμε έδαφος· τα πράγματα προχωράνε γρήγορα και από το 2006 πολλά μέτωπα έχουν πέσει, όπως για παράδειγμα αυτό: Νέος νόμος για την έγκριση μεταλλαγμένων.
Σπάνια οι άνθρωποι αποφασίζουν συνειδητά και με επιχειρήματα ποια θα είναι η θέση τους για ένα θέμα: την στηρίζουν λόγω των υποβόσκουσων συνδέσεων και υπονοιών που υπάρχουν και διαμορφώνουν την ταυτότητα τους, π.χ. πολλοί επιστήμονες ή μηχανικοί θα υποστηρίξουν τους ΓΤΟ χωρίς να έχουν διάθεση να ακούσουν τους κινδύνους, αυτόματα μεταφράζοντας τους ως τρομολαγνεία και τεχνοφοβία. Πολύ απλά νιώθουν χρέος τους να υπερασπισθούν την επιστήμη. Αναρωτιέμαι αν είναι εν αγνοία τους το ότι αυτή η υπέρασπιση για πολλούς είναι ταυτόσημη με τα συμφέροντα γιγαντιαίων πολυεθνικών γενετικής, χημικών λιπασμάτων και άλλων.
Πιστεύω ότι όλοι μας οφείλουμε να κοιτάξουμε σε τι κόσμο θέλουμε να ζούμε και αν τα πιθανά ωφέλη της μη-αναστρέψιμης απελευθέρωσης των ΓΤΟ στο περιβάλλον και στην τροφή ζώων και ανθρώπων μπορούν να αντισταθμίσουν τους πολυάριθμους προβλέψιμους κι ακόμα περισσότερους μη-προβλέψιμους κινδύνους. Τι υπερισχύει εδώ άραγε στο μυαλό των περισσότερων και στους (υποκινούμενους άλλωστε) λήπτες των αποφάσεων: η πραγματική λογική, ή η υποτιθέμενη λογική της επιστημής και της προόδου ως μυθολογία του απεριόριστου ελέγχου της φύσης;
Για να κλείσω όμως με τον χαρακτηριστικό και επικίνδυνα αντι-δογματικό μου ρελατιβισμό: πόσο διαφορετικά θα έβλεπα κι εγώ αυτό το θέμα αν δεν είχα μεγαλώσει μαζί του; Έχω το δικαίωμα να δικαιολογήσω την στάση κάποιου υπερασπιστή των ΓΤΟ γιατί πολύ απλά καλλιεργήθηκε (γουινκ γουινκ) σε αυτόν τον κύκλο, όπως ο φίλος μου ο βούλγαρος ο Μπορίς που σπουδάζει αγροτική τεχνολογία;