2014’S END

In Spain, people eat 12 grapes just before the turn of the new year.Weird, huh?
In Spain, people eat 12 grapes just before the turn of the new year. Weird, huh?

Last year, I was preparing myself for leaving Greece for Bulgaria. For nine months at least.

Bulgaria happened. It really did, and it was nice.

Other things happened too and they, too, were nice. But lately I’ve been quite forgetful for some reason, so I wouldn’t be able to tell you what they were from the top of my head. Nothing I did alone, for sure. Scratch that. Travelling. Learning. Participating. Doing things like 7×7. Trying to devise ways to combat my demons. Those were the highlights.

Last year, when I was mentally preparing myself for Bulgaria, I had something coming up. Now I have nothing. I’m floating in limbo. I’m the master of my future and its slave, too. For the promises of alternate futures kill the excitement of the now.

Hey, I also wrote something about alternate calendars. Sometime around May. What would you be doing tonight if tonight wasn’t the end of a completely arbitrarily-marked period and the start of a new one full of—mostly false—promise? What if it was just another night?

It is just another night, isn’t it?

Maybe it isn’t. Or maybe it is! Especially if you want to pump out some goals for the year. It’s all in the mind, but that’s not a reason to dismiss the importance of new year’s, since some minds do place importance on things having distinct beginnings and ends. Some other minds are more cyclical in nature, but then that’s what the year is.

What the fuck is this rant? Am I writing things just to sound and feel important just like everyone else with their end-of-year-things is?

I… suppose. What else might the purpose of any such post be?

qbdp Episode #2: Πρωτοχρονιά 2014 – The Party Experience

Link για κατέβασμα

Αντί ποστίου για τη νέα χρονιά -αν και δεν εγγυώμαι ότι δεν θα κάνω κάποιου είδους ανασκόπηση του ’13- σας παρουσίαζω το εορταστικό επεισόδιο “Πρωτοχρονιά ’14, The Party Experience”.

Αν αναρωτιέστε γιατί τη μία γράφω τους τίτλους στα ελληνικά  κι άλλοτε στα αγγλικά, δεν έχω καλή απάντηση. Καλωσήρθατε στον κόσμο μου.

Το επεισόδιο περιλαμβάνει:

•Προσβολές για το εργαλειάκι από άπιστους
•Σχολιασμό πάρτι από καναπεδοκένταυρους
•Αναρώτηση της χρησιμότητας του χορού σαν είδος ερωτικής τελετής
•Ήχους ανοίγματος κουτακιού σόδας μπύρας
•Θόρυβο από τις -σίγουρα λιγότερο ενδιαφέρουσες!- συζητήσεις στο βάθος
•Μουσική, για να γίνει το πόδψαστ λίγο πιο ζωντανό! Βάλτε φτερά στα πόδια σας με αυτά τα beats από το παρελθόν!
•Αναφορές στην κολική δραστηριότητα του Κεμάλ Ατατούρκ
•Πιθανή προέλευση του ονόματος «Πανταζής
•Φιλοσοφική συζήτηση για το κατα πόσο η λογική είναι ο μόνος, ο καλύτερος -ή τελικά απλά άλλος ένας- τρόπος ερμηνείας του κόσμου.
Και πολλά άλλα.

Συνιστάται η χρήση ακουστικών για μεγαλύτερη ακουστική απόλαυση και μια συνολικότερη εμπειρία.

 


To Cubilone’s Dimension δεν φέρει καμία ευθύνη αν η έκθεση σε αυτό το ηχητικό αρχείο σας προκαλέσει συμπτώματα παρόμοια με πραγματικής παρουσίας σε πάρτι, όπως: ξαφνική όρεξη για υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ (και λοιπά φυσιλογικά συμπτώματα), συζήτηση με αγνώστους, επιθυμία χρήσης κινητού, τάσεις φυγής, κρίσεις ταυτότητας («γιατί δεν χορεύω;»), υπνηλία, αγάπη για όλον τον κόσμο, μίσος για όλον τον κόσμο, και άλλα.