ΟΚ. Χρωστάω 14 μαθήματα για να πάρω το πολυπόθητο πτυχίο Πολισμικής Τεχνολογίας. 2 από αυτά τα μαθήματα δίνω την Δευτέρα. Το ένα είναι Βάσεις Δεδομένων, και το άλλο Πληροφοριακά Συστήματα (και ένα τρίτο, Τεχνολογίες Λογισμικού, μόνο που δεν το έχω δηλώσει για την σκούπα. Και οι τρεις εξετάσεις είναι την ίδια ώρα την Δευτέρα, 18:00-21:00. Ουδέν σχόλιον. Τέλος πάντων).
Προσπαθώ να συγκεντρωθώ, προσπαθώ να καταλάβω τι είναι αυτά που διαβάζω. ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ! Διαβάζω φράσεις οι οποίες απλά δεν βγάζουν νόημα, κι αν βγάζουν, μου φαίνεται απλά άχρηστο, ανούσιο. Αυτά τα τελείως οργανωμένα σχεδιάκια και η απόλυτη δομημένη θεωρία η οποία διαρκώς μιλάει για επιχειρήσεις, απλά μου φαίνεται άφταστη. Ναι, η Καταπότη έχει συμβάλλει στην «καταστοφή», όμως ποτέ δεν το είχα ιδιαίτερα με αυτά τα μαθήματα, το ΑΟΔΕ στην Τρίτη Λυκείου είχα φτύσει αίμα για να το μάθω, όσο μπόρεσα, παπαγαλία. Έχω όντως φτάσει στο σημείο τα βιβλία που μου δίνει η Καταπότη για τον Heidegger, για μεταμοντέρνες θεωρίες της αρχαιολογίας, για το temporality of landscapes, να την καταλαβαίνω πολύ καλύτερα από αυτά τα (ας πούμε) πεζά μαθήματα. Ίσως γιατί απλά βρίσκω εκείνα τα θέματα ακαταμάχητα συναρπαστικά. Χουμ.
Δεν με πιστεύετε; Ρίχτε μια ματιά στις σημειώσεις και πείτε μου πόσα μπορείτε να συγκρατήσετε από αυτά… {{:ε
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΣΔΒΔ – ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΟΣ
ΕΠΑΥΞΗΜΕΝΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΟΝΤΟΤΗΤΩΝ -ΣΥΣΧΕΤΙΣΕΩΝ
Αλήθεια, έχω όλη την καλή διάθεση να τα καταλάβω και να τα μάθω. Οι Βάσεις Δεδομένων δεν είναι τόσο ακατανόητες, έχουν και μια ωραία πρακτική πλευρά, η SQL έχει την πλάκα της. Αλλά τα Πληροφοριακά Συστήματα; *γκλουπ*
