Νέος Εθνικός Ύμνος

Στην μελωδία του γνωστού, τελείως παρωχημένου ύμνου:

Το σπαθί έχει σκουριάσει
και η όψη είναι χλωμή
Οι εχθροί έχουν πυκνώσει
κάνουν πάρτι στην βουλή
Απ’τα κόκκαλα βγαλμένη
τα πουλήσαμε κι αυτά
Μα τι άλλο θες να κάνουν
για να νιώσεις την σκλαβιά; (x3)

“Nobody’s listening…”

Ole Julian is at it again. It’s amazing how he’s managed to preserve his integrity this long.

iPhone, Blackberry and Gmail users are all screwed privacy-wise, says Julian Assange. It looks like our privacy doesn’t really exist in today’s world of modern technology with the recent Carrier IQ logging scandal and the one with the iPhone 4 tracking every movement you make a while back. Scary, indeed. And to make matters worse, in a recent press conference Wikileaks founder Julian Assange has made a statement about iPhone, Blackberry and Gmail users saying they are simply “screwed”.

~

O ιδρυτής των Wikileaks, Julien Assange αποκάλυψε σε δηλώσεις του πως οι κυβερνήσεις σε  όλο τον κόσμο χρησιμοποιούν ηλεκτρονικές συσκευές, όπως τα smart-phones και υπολογιστές για να παρακολουθούν τι λένε οι άνθρωποι, πού πηγαίνουν και τι γράφουν.

“Ποιος από εσάς εδώ έχει BlackBerry; Ποιος χρησιμοποιεί το Gmail; Λοιπόν, τη γ@#!$@τε!» είπε ο Assange. «Η αλήθεια είναι πως υπηρεσίες πληροφοριών πωλούν σε χώρες ανά τον κόσμο συστήματα μαζικής παρακολούθησης για όλα αυτά τα προϊόντα»

Ο Julien Assange μίλησε στο City University στο Λονδίνο, οπου εγκαινιάστηκε το νέο project των  Wikileaks: τα Spyfiles. Tα spyfiles παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τις συμφωνίες που γίνονται ανάμεσα σε ιδιωτικές εταιρείες παρακολούθησης και κυβερνήσεις από όλο τον κόσμο για τον σχεδιασμό λογισμικού παρακολούθησης . Οι συμφωνίες έχουν σκοπό την  παρακολούθηση  των δραστηριοτήτων οποιουδήποτε θέλει η κάθε κυβέρνηση.

Οι συγκεκριμένες εταιρείες, σύμφωνα με τον Assange έχουν την  έδρα τους σε τεχνολογικά εξελιγμένες χώρες αλλά πωλούν τα συστήματα παρακολούθησης και σε χώρες που περιφρονούνται από τη Δύση για τα απολυταρχικά καθεστώτα τους. Μία από αυτές είναι η Λιβύη καθώς η γαλλική εταιρεία Αmesys πούλησε στον Καντάφι εξοπλισμό ώστε να παρακολουθεί τους διαφωνούντες του καθεστώτος στο εξωτερικό.

Η βρετανική υπηρεσία πληροφοριών ΜΙ5 χρησιμοποιεί ειδικό λογισμικό ηχητικής αναγνώρισης ώστε να καταλαβαίνει ποιος μιλάει με ποιον.  Άλλες παρόμοιες υπηρεσίες  ξέρουν πως είναι ο κάθε χρήστης εμφανισιακά, τι πληκτρολογεί και που ακριβώς βρίσκεται. Ένα ειδικό πρόγραμμα επιτρέπει στις υπηρεσίες να φωτογραφίζουν ανυποψίαστα θύματα με κρυφά τοποθετημένες κάμερες στα κινητά. Υπάρχει επίσης πρόγραμμα που επιτρέπει στην υπηρεσία να γνωρίζει που ακριβώς βρίσκεται ο ιδιοκτήτης του κινητού ακόμα και όταν αυτό είναι κλειστό.

«Δημοσιεύουμε πάνω από 287 αρχεία που τεκμηριώνουν την αλήθεια σχετικά με τη βιομηχανία μαζικής παρακολούθησης. Μία βιομηχανία που πωλεί λογισμικά σε δικτάτορες και δημοκρατίες για να υποκλέψει  ολόκληρους πληθυσμούς», λέει ο Julien Assange.

link: theinsider.gr

Tim and Daisy nail it again:

Review: The Soul of Man under Socialism // Quotes/Aποφθέγματα ΧΙ

The Soul of Man under Socialism
The Soul of Man under Socialism by Oscar Wilde

My rating: 3 of 5 stars

“[…]with admirable, though misdirected intentions, they [altruists] have seriously and very sentimentally set themselves to the task of remedying the evils that they see. But their remedies do not cure the disease: they merely prolong it. Indeed, their remedies are part of the disease.
They try to solve the problem of poverty, for instance, by keeping the poor alive, or, in the case of a very advanced school, by amusing the poor.
But this is not a solution: it is an aggravation of the difficulty. The proper aim is to try and reconstruct society on such a basis that poverty will be impossible. And the altruistic virtues have really prevented the carrying out of this aim. Just as the worst slave-owners were those who were kind to their slaves and so prevented the horror of the system being realised by those who suffered from it[…]”

“[…]the past is of no importance. The present is of no importance. It is with the future we have to deal. For the past is what man should not have been. The present is what man ought not to be. The future is what artists are.”

“[…]a man is called selfish if he lives in the manner that seems to him most suitable for the full realisation of this own personality, if, in fact, the primary aim of his life is self-development. But this is the way in which everyone should live. Selfishness is not living as one wishes to live, it is asking others to live as one wishes to live. And unselfishness is letting other people’s lives alone, not interfering with them. Selfishness always aims at creating around it an absolute uniformity of type. Unselfishness recognises infinite variety of type as a delightful thing, accepts it, acquiesces it, enjoys it. It is not selfish to think for oneself. A man who does not think for himself does not think at all. It is grossly selfish to require of one’s neighbour that he should think in the same way, and hold the same opinions. Why should he? If he can think, he will probably think differently. If he cannot think, it is monstrous to require thought of any kind from him. A red rose is not selfish because it wants to be a red rose. It would be horribly selfish if it wanted all the other flowers in the garden to be both red and roses.”

Oscar Wilde’s take on Utopia, “the realisation of progress”. In this enjoyable and obviously very quotable essay, he gives his thoughts on how private property does not let people make the best of their potential, to be the perfect artists of themselves. Under Socialism, says Wilde, people would be able to concentrate on being perfect, selfish (in its positive definition, described above) individuals. It is an intriguing but unusual take on things, since Socialism as an ideology has been condemned for its apparent murder of the individual. No, argues the author. That would describe a totalitarian Socialist society, the kind of which wouldn’t appear before several decades after Oscar Wilde had written these words in the late 19th century.

The Soul of Man Under Socialism is an ode to virtue ethics under which each person’s goal, and what makes him or her human, circles around personal excellence and eudaimonia. As an artist himself, Wilde went on a great deal on how artists can be true individuals, but he kind of awkwardly robs this privilege from poor people, whose jobs “more apt for beasts” have little to do with what it really is, or better, what it can mean to be human. For Wilde, Socialism could destroy poverty at its roots, giving people of every class (or what we would today understand it to be) the opportunity to reach their true individualist potential, free of the restraints of posession. After all, “the only people thinking about money more than the rich are the poor” (paraphrase).

There are some very interesting concepts here and I find myself in agreement with most of what I read. However, it’s always clear that Wilde writes from his awesome vantage point of the upper class. His patronising of the less fortunate people among us, however justified and well-argued, just reeks of a kind of superiority complex. Wilde couldn’t decide if he wanted to be an elitist or not and it shows in this piece. He defies his own definition of selfishness by inevitably being selfish himself. Still, as one of the great writers and artists of times past, perhaps we should admit him this privilege to have been able to exercise his full capacity of individualism.

View all my reviews

«Εξελίξεις»

Πέφτει ο Παπανδρέου; ​Χα! Ε, και; του Γιώργου Πήττα (άρθρο στο tvxs)

Όχι που θα άφηναν αυτό το δημοψήφισμα να λάβει χώρα. Το κόλπο ήταν προφανέστατο. Τώρα όμως η μαλακία έγινε. Άφησαν την πόρτα της φυλακής ανοιχτή για λίγα λεπτά και μέχρι να καταλάβουμε τι έγινε την είχαν ξανακλείσει, λέγοντας μας ότι τουλάχιστον εδώ έχει φαί. Εννοούν φυσικά το συσσίτιο της φυλακής, τον πολτό απο τα υπολείμματα του λουκούλειου γεύματος που τρώει ο δεσμοφύλακας κάθε μέρα.

Εξαιρετικός.

Quotes ~ Αποφθέγματα VIIΙ

“Civil disobedience is not our problem. Our problem is civil obedience. Our problem is that people all over the world have obeyed the dictates of leaders. Our problem is that people are obedient all over the world in the face of poverty and starvation and stupidity, and war, and cruelty. Our problem is that people are obedient while the jails are full of petty thieves… and the grand thieves are running the country. That’s our problem.”

«Η πολιτική ανυπακοή δεν είναι το προβλημά μας. Το πρόβλημα μας είναι η πολιτική υπακοή. Το πρόβλημα μας είναι πως άνθρωποι σε όλον τον κόσμο έχουν υπακούσε σε προσταγές ηγετών. Το πρόβλημα μας είναι πως άνθρωποι είναι υπάκουοι σε όλοκληρο τον κόσμο ακόμα και όντας αντιμέτωποι με την φτώχεια, την πείνα, την ανοησία, τον πόλεμο, την σκληρότητα. Το πρόβλημα μας είναι πως οι άνθρωποι είναι υπάκουοι όταν οι φυλακές είναι γεμάτες με μικροκλέφτες και οι μεγάλοι και τρανοί κλέφτες διοικούν την χώρα. Αυτό είναι το πρόβλημα μας.»

~Howard Zinn (author of A People’s History of the United States. He died last year…)

~Χάουαρντ Ζιν (συγγραφέας του «Ιστορία του Λαού των ΗΠΑ». Πέθανε πέρσι…)

Danish Diaries #10

Τις τελευταίες εβδομάδες ξυπνάω νωρίς και πάω για ύπνο σχετικά νωρίς. Μπορώ να πω ότι η ολοκληρωτική αλλαγή στον βιορυθμό μου είχε θετικές επιδράσεις στην διάθεση μου. Το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όλους τους ξενύχτιδες. (τώρα ξυπνάω την ίδια ώρα που πριν 4 μήνες έπεφτα για ύπνο).

Το φθινόπωρο έχει μπει για τα καλά. Είναι 8:30 και ο ήλιος δεν έχει ανατείλει ακόμα. Όπως κάνω κάθε πρωί, ανοίγω το πισί πρώτο και διαβάζω τα νέα της ημέρας. Αυτό έκανα και σήμερα. Διάβασα τα μεγάλα νέα της ημέρας. Αποφάσισα πως ήταν ώρα για πρωινό. Συνήθως τρώω γιαούρτι (το πολύ υγρό, που είναι στην συσκευασία του γάλατος, είτε με γεύση μπανάνα/αχλάδι, είτε με φρούτα του δάσους — κοινώς αποδεκτά ως φράουλα και βατόμουρο — είτε με γεύση πορτοκάλι) με μούσλι, όμως το γιαούρτι μου τέλειωσε χτες. Πάω στην κουζίνα να μου φτιάξω ένα σάντουιτς.

Ανοίγοντας την πόρτα και βγαίνοντας στο κοινόχρηστο σαλόνι, ανοίγει την πόρτα και ο τυπάς από το δωμάτιο νο. 5, ένας από τους έξι Δανούς που μένουν στο κτίριο (οι υπόλοιποι έξι εκ των δώδεκα είναι ένας Έλληνας — εγώ –, ένας Βόσνιος, μια Ιαπωνέζα, ένας Ισπανός, μια Ουγγαρέζα και ένας τυπάς αγνώστου υπηκοότητας, μάλλον Ιταλός, ο οποίος φοράει καρέ παντελόνια, μαγειρεύει κάτι περίεργα πράγματα και παίζει Νeed for Speed και ακούει Red Hot Chili Peppers στον κοινόχρηστο χώρο). , ευτυχώς όχι ο πραγματικά εκνευριστικός, σχεδόν επικίνδυνος ούγκανος γορίλλας που μόνο από το όνομα καταλαβαίνεις ότι είναι Δανός, τρέφεται με πρωτείνες της συσκευασίας απορρυπαντικού και κάνει πουσ-απς στο σαλόνι βαρώντας παλαμάκια. Δεν ήταν αυτός που ξύπνησε την ίδια ώρα με μένα, ήταν ο άλλος, ο πιο συγκρατημένος, αυτός με την μηχανή έξω στην είσοδο, αυτός ο οποίος συνήθως παίρνει τον ρόλο του διαμεσολαβητή και μεταφραστή για τις άναρθρες κραυγές του γορίλλα που θυμίζουν Δανέζικα (κάποιοι θα υποστήριζαν με ζήλο ότι τα Δανέζικα ήδη δεν απέχουν και πολύ από άναρθρες κραυγές) όταν έχει εκνευριστεί που η κουζίνα δεν είναι στην εντέλεια της καθαριότητας και σπάει τοστιέρες πετώντας τις στο πάτωμα επειδή “ξανά, κανείς δεν πέταξε τα σκουπίδια”.

Μετά τις καλημέρες στις οποίες συνήθως περιορίζεται η επικοινωνία μας, έσπασε την αναμενόμενη σιωπή σήμερα λέγοντας «Η Ευρωπαική Ένωση σήμερα έσωσε την χώρα σου, τώρα δεν πρέπει να πληρώσετε όλα σας τα χρέη». Τον κοίταξα και με έναν αναστεναγμό του απάντησα: «το ξέρω, μόλις το διάβασα» και πήρα τον δρόμο για την κουζίνα, θέλοντας να δείξω ότι θα προτιμούσα να μην μιλήσω για το συγκεκριμένο θέμα. Εκείνος συνέχισε, με ένα ύφος λες και εγώ προσωπικά έφταιγα για το χρέος: «Τώρα ελπίζω τα πράγματα να μην ξανακυλίσουν. Η Άνγκελα Μέρκελ είπε επίσης ότι άλλες χώρες από την ανατολική Ευρώπη θα πρέπει να πάρουν τις ευθύνες τους στα σοβαρά . Αυτό πρέπει να γίνει αν θέλουμε η ΕΕ να πετύχει και να μην χρειαστεί η Γερμανία να τις βοηθάει όλες να κάνουν ό,τι θα έπρεπε να έχουν την σοβαρότητα να κάνουν μόνες τους!»
«Δεν είναι βοήθεια αυτό. Το χρέος μας θα διπλασιαστεί μέσα σε λίγα χρόνια. Το κούρεμα είναι απλά ένα τέχνασμα των μέσων για να μην πουν στα ίσια ότι είναι χρεωκοπία και πλήρης παραχώρηση των εξουσιαστικών δικαιωμάτων».
«Δεν ξέρω, τι άλλο θα έπρεπε να έχουν κάνει;»

Θα μπορούσα να έχω πει πολλά πράγματα εκείνη την στιγμή. Πολλά πέρασαν από το μυαλό μου. Αλλά απλά είπα ένα

δεν έχω ιδέα.