Σήμερα καθόμουν στην Πλατεία Νέας Σμύρνης, δίπλα στην τελευταία “πισίνα” (αλήθεια πώς αλλιώς θα μπορούσες να πεις αυτό το σύμπλεγμα διακοσμητικού τρεχούμενου νερού — όταν τέλος πάντων είναι όντως τρεχούμενο;) Ο καιρός κρύος, τα βραδινά χιόνια είχαν όλα λιώσει. Περίμενα τηλεφώνημα από τον Mordread για να δω τι θα γίνει με την εξουσιοδότηση και την εγγραφή μου. Χάζευα αμέριμνος, όταν ξαφνικά άρχισα να παρατηρώ περίεργα σχέδια στην επιφάνεια του νερού.
Ο ήλιος έλαμπε δυνατά, και το νερό ήταν ρηχό, οπότε η σκιά των σχεδίων αποτυπωνόταν ξεκάθαρα στον πάτο της πισίνας. Τα σχέδια διαγράφονταν λες και ένα αόρατο κλαδί ή ένα δάχτυλο μόλις που ακούμπαγε την επιφάνεια του νερού. Ξεκίναγαν και σταμάταγαν το ίδιο ξαφνικά. Αλλά δεν ήταν μόνο ευθύες αυτές οι γραμμές, τα υδάτινα αγγίγματα έκαναν και καμπύλες αλλά και σπιράλ. Μερικές φορές κατέληγαν να είναι σωστά whirlpools (πώς λέγονται αυτά στα ελληνικά εκτός από το κάπως άκομψο «ρουφήχτρες»; :P) Έβλεπα πολλές τέτοιες μαζί ταυτόχρονα. Σκέφτηκα ότι θα μπορούσαν να είναι έντομα. Όπως αυτά:
Όμως δεν υπήρχαν έντομα. Το φως ήταν άπλετο, θα φαίνονταν. Για την ακρίβεια, δεν υπήρχε τίποτα στην επιφάνεια του νερού που να μπορούσε να δημιουργήσει αυτές τις γραμμές και αυτά τα κύματα. Ήταν σαν κάτι το αόρατο αλλά με φυσική υπόσταση να τα δημιουργούσε.
Τα σχέδια αυτά ήταν πραγματικά όμορφα, και ένιωθα μεγάλη ηρεμία απλά παρατηρώντας τα. Όμως, τι μπορεί να ήταν; Ξέρω ότι δεν ήταν άνεμος. Σε κάποιες φάσεις όντως φύσαγε και έβλεπα να δημιουργούνται ομοιόμορφα κυματάκια σε ολόκληρη την επιφάνεια του νερού, όπως έμαθα να τα αναγνωρίζω και στην θάλασσα στην ιστιοπλοΐα. Δεν ξέρω αν ήταν ρεύματα από το νερό που ερχόταν από τις άλλες πισίνες. Αλλά και πάλι, πώς δημιουργείται ένα ορατό ρεύμα ξαφνικά, κομπλέ με κύματα και γραμμές, και άλλο τόσο ξαφνικά εξαφανίζεται; O_Ω My mind cannot comprehend it… Θα είναι για πάντα ένα όμορφο μυστήριο…
…
