Επίκαιρο: The Nile Song! Όχι, δεν είναι αυτό το μόνο που θα γράψω για την Αίγυπτο, ετοιμάζω κατεβατούλι. Θα μπορούσε η γκόμενα για την οποία μιλάνε οι στίχοι του τραγουδιού να είναι κάποια Ελευθερία. 😉
\\m// Αυτό είναι ίσως το πιο heavy τραγούδι των Pink Floyd. Από το soundtrack της ταινίας More το οποίο επιμελήθηκαν το 1969 — πριν τους Sabbath, mind you. Αυτά για να μην έχει τίποτα να πει ο Mordread, όχι τίποτ’ άλλο! 😛
Ευχαριστώ τον Kira που με έμαθε για το συγκεκριμένο κομμάτι. Έχει εντριφήσει στους πρώιμους Floyd όπως εγώ ποτέ δεν ενδιαφέρθηκα και βλέπω πως ίσως πρέπει τελικά! Cheers!
Σας συμβαίνει ποτέ τελείως τυχαία να γνωρίζετε κάτι από κάποιον ή κάποια που ελάχιστα γνωρίζετε, και αυτό το κάτι μετά να γίνεται κομμάτι του εαυτού σας; Να σας αρέσει τόσο που να ξεφεύγει από τα όρια της οποιαδήποτε σχέσης είχατε με το συγκεκριμένο άτομο;
Χρόνια πριν, γνώρισα την Νικέλα μέσω της επίσκεψης του MyAegean στην Μυτιλήνη. Δεν την ήξέρα, ούτε ποτέ την γνώρισα ποτέ περισσότερο από τα τυπικά. Όμως στο MySpace της (Myspace, Myaegean, My blast from 2008, WOOSH!) είχε αυτό το κομμάτι, το Arrumação. Και μου άρεσε πολύ, πάρα πολύ! Και από τότε άρχισα να ψάχνω αυτούς τους Uakti…
Για τους ιθαγενείς του Αμαζονιού Tucano, ο Uakti ήταν ένα μυθολογικό πλάσμα που ζούσε στις όχθες του Ρίο Νέγκρο του οποίο το σώμα ήταν γεμάτο τρύπες. Σύμφωνα με τον θρύλο, όταν ο αέρας πέρναγε μέσα από τις τρύπες του σώματος του Uakti, έβγαζε έναν μαγευτικό ήχο που σαγήνευε τις γυναίκες της φυλής. Γι’αυτό και οι άντρες της φύλης, τι έκαναν; Ελάτε τώρα, μαντέψτε! Ναι, πήγαν και σκότωσαν τον Uakti. Κι εκεί που τον έθαψαν φύτρωσαν φοινικιές, των οποίων έκτοτε οι Tucano χρησιμοποιούν για να φτιάχνουν τις φλογέρες τους, οι οποίες, όπως λέγεται, βγάζουν ακριβώς τον ίδιο ήχο που έβγαζε και ο Uakti. Δεν ξέρω αν οι φλογέρες κατέληξαν να είναι απαραίτητο αξεσουάρ για τα προκαταρκτικά των Τucano, αλλά μπορούμε να αφήσουμε την φαντασία μας να οργιασεί καλύτερα από οποιαδήποτε περιγραφή.
Όπως λοιπόν και ο ομώνυμος θρύλος, οι βραζιλιάνοι Uakti βγάζουν μαγευτικούς ήχους από όργανα τα οποία φτιάχνουν μόνοι τους στο εργαστήριο τους, κυριώς κρουστά και πνευστά. Έχουν βγάλει πολλά album με περισσότερα απο 20 χρόνια παρουσίας, αλλά τα καλύτερα τους πιστεύω είναι τα Trilobyte, I Ching και η συνεργασία που έκαναν το 1999 με τον Philip Glass (και συχνά δεν αναφέρονται καν οι Uakti για την συμβολή τους σε αυτόν τον δίσκο), το Aguas da Amazonia. Στο Grooveshark τa έχει όλα! Μάλλον το έχω ξαναπεί, αλλά δεν μπορώ να το τονίσω αρκετά — Ι love that site!
Οι εμπνεύσεις τους είναι πολλές και εξαιρετικά ενδιαφέρουσες. Για παράδειγμα, στο I Ching, έχουν ένα κομμάτι για κάθενα από τα 8 gua. Το κάθε gua είναι ουσιαστικά τρεις γραμμές, όπου η κάθε μια μπορεί να είναι είτε ολόκληρη (———), είτε χωρισμένη στα δύο (— —). Το μεν συμβολίζει το γιανγκ, την «αρσενική» ενέργεια, και το δε το γιν, την «θηλυκή». Κάθενας από του 2³ συνδυασμούς που προκύπτουν συμβολίζει και ένα από τα 8 βασικά ενεργειακά «στοιχεία» στον Ταοισμό, με τα τρία γιάνγκ (———) να συμβολίζουν την απόλυτη γιανγκ ενέργεια, τον ουρανό, τον «παράδεισο», το θείο, το απόκοσμο, ενώ τα τρία (— —) να συμβολίζουν το γήινο, το υλικό. Πίσω στους Uakti: στο Ι Ching πήραν κάθε gua και το μετέτρεψαν σε ρυθμό: Όπου έχει γιανγκ παίζουν ένα τέταρτο, και όπου έχει γιν παίζουν δύο όγδοα. Υποκλίνομαι. Υποκλίνομαι!!
Η γη, όπως φαίνεται και παρακάτω, είναι τρία γιν, οπότε είναι τα τα τα τα τα τα (αντί για τααα τααα τααα που είναι το Heaven. Κάποιος/α μουσικός να έρθει γρήγορα να με καταγγείλει για βιασμό των ρυθμών και της μουσικής θεωρίας! Ευχαριστώ! 😀 Α και να με συμπληρώσει πώς θα μπορούσε να περιγραφεί μουσικά ένα τα-τα τααα τααα, —το ποτάμι, στην προκειμένη περίπτωση — αφού και πάλι είναι 6/8 ουσιαστικά).
O Ταοϊσμός και το I Ching είναι πολύ συναρπαστικές και ενδιαφέρουσες φιλοσοφίες στις οποίες αναφερόμαστε γενικά ως «ανατολικές φιλοσοφίες», ρίχνοντας μέσα και τον βουδισμό, τον ινδουισμό, το ζεν… Δεν ξέρουμε τι μας γίνεται, δεν ξέρουμε τι λέει το ένα και τι λέει το άλλο, αλλά μας αρέσει να το παίζουμε έτσι λίγο ψαγμένοι. 😛
Θέλω να ερευνήσω βαθιά και ουσιαστικά τον Ταοϊσμό. Κρύβει τεράστια σοφία μέσα του αυτή η κοσμοαντίληψη… Αλλά αυτά είναι για άλλη φορά! Uakti για τώρα! ^^d
“…Music exists only when it is being performed; it does not pre-exist, as is sometimes thought, in the score, any more than a cake pre-exists in the recipe for making it.”
“…Η μουσική υπάρχει μόνο όταν εκτελείται (επιτελείται)· δεν προϋπάρχει, όπως μερικές φορές θεωρείται, μέσα στην παρτιτούρα, όπως και ένα κέικ δεν προϋπάρχει μέσα στην συντάγη του.”
Tim Ingold, The Perception of the Environment, 2000
