Here I am with Jafar in my lap, posting some more music I feel expresses better than words what I’m feeling right now (as if I haven’t done so almost exclusively already, as if me expressing it here makes any difference!) Is these two songs’ message conflicting? It might be, but conflict is just one way two different things may interact through; another is mutual completion…
I wonder if these Youtube videos will still be up in, say, 5 or 10 years? Will this very site be a part of the Cloud? Gah, let’s just focus on the great music for now and leave the dark thoughts behind!
Το γνωστό σύνθημα (δεν χρειάζεται σε -όνοι να τελειώνει, μπάτσοι-γουρούνια δολοφόνοι) μου φαίνεται εδώ και καιρό κάπως άκυρο. Βασικά, απο τότε που διάβασα την Φάρμα των Ζώων, του George Orwell. Το βιβλίο, όπως μπορεί ή και όχι να ξέρετε, είναι μία ευθύς αλληγορία στην Οκτωβριανή Επανάσταση και στο τι επακολούθησε, μέχρι τον Στάλιν: τα ζώα της φάρμας, καθοδηγούμενα απο τα γουρούνια, πατάσσουν την κακιά εξουσία των ανθρώπων για μία αυτοδιαχειριζόμενη φάρμα, απο τα ζώα για τα ζώα! Μόνο που σύντομα, τα γουρούνια γίνονται χειρότεροι απο τους ανθρώπους…
Τα γουρούνια ΔΕΝ είναι οι μπάτσοι. Τα γουρούνια είναι οι άνθρωποι οι όποιοι ελέγχουν τους μπάτσους σαν μαριονέτες. Και πέρσι, που ένας μπάτσος πυροβόλησε τον Αλέξη Γρηγορόπουλο, αυτό δεν ήταν κίνηση γουρουνιού, αλλά ηλιθιότητα του μπάτσου… Δεν φταίει η δημοκρατία, ή το σύστημα, για τον τυχαίο ανθρώπινο παράγοντα ο οποίος μπορεί να πονοκεφαλιάσει τα γουρούνια και να δώσει ακόμα περισσότερη τροφή σε όσους στρέφουν τα πυρά τους προς αυτούς και ΟΧΙ στα γουρούνια.
Στην Φάρμα των Ζώων, τα σκυλιά είναι αυτά τα οποία προστατεύουν τα γουρούνια, θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι μπάτσοι είναι τα σκυλιά. Τα ίδια όμως είναι εκπαιδεύμενα για να κάνουν ακριβώς αυτό. Ποιό είναι το παράπτωμα τους; Απο την άλλη, ποιός είναι ο καλύτερος τρόπος να στοχεύσεις τα πραγματικά γουρούνια, τα οποία πλέον δεν ήταν όσο εμφανή όσο ήταν ο Στάλιν; Είναι οι μεγαλοεπιχειρηματίες, οι μεγαλομέτοχοι, οι άνθρωποι που ελέγχουν τα μέσα… Άνθρωποι αφανείς, οι οποίοι κάνουν ακόμα και τους τάχα πολιτικούς “ηγέτες” ό,τι θέλουν πίσω απο τα παρασκήνια.
Οι μπάτσοι δεν είναι παρα το χέρι, το εκτελεστικό όργανο της εξουσίας… Είναι εκεί για να μισούμε αυτούς και όχι την πραγματική εξουσία. Ποιά όμως είναι, εν τέλει, η πραγματική εξουσία;
Overhead the albatross hangs motionless upon the air
And deep beneath the rolling waves
In labyrinths of coral caves
The echo of a distant tide
Comes willowing across the sand
And everything is green and submarine.
And no-one called us to the land
And no-one knows the wheres or whys
But something stirs and something tries
And starts to climb towards the light
Strangers passing in the street
By chance two separate glances meet
And I am you and what I see is me
And do I take you by the hand
And lead you through the land
And help me understand the best I can
And no-one calls us to move on
And no-one forces down our eyes
And no-one speaks and no-one tries
And no-one flies around the sun
Cloudless everyday you fall upon my waking eyes
inviting and inciting me to rise
And through the window in the wall
Come streaming in on sunlight wings
A million bright ambassadors of morning
And no-one sings me lullabies
And no-one makes me close my eyes
And so I throw the windows wide
And call to you across the sky
