Relevantly Irrelevant
Εμπιστοσύνη by Αμάντα Μιχαολοπούλου
My rating: 3 of 5 stars
Ένας μυστηριώδης φόνος ενός κριτικού λογοτεχνίας στην Πάρο. Μια λεσβία αστυνομικίνα η οποία ερωτεύεται μια από τις υπόπτους. Ένα καλοκαιρινό, ανάλαφρο διήγημα· το έκανε ακόμα καλύτερο το ότι το διάβασα στην μέση του χειμώνα. Θέλω τώρα να διαβάσω περισσότερα της Αμάντας Μιχαλοπούλου, κάνει ωραίες περιγράφες και έχει πρωτότυπες ιδέες (και είναι ελαφρώς λεξιπλάστης· τι άλλο να θέλω;)
Οι Άμμοι του Χρόνου by Γιώργος Μπαλάνος
My rating: 3 of 5 stars
Αυτό εδώ μου το πρότεινε η μάνα μου, ως ένα καλό έργο το οποίο ήταν μπροστά για την εποχή του, μια μέρα που συζητάγαμε για τον χρόνο και της μίλαγα για το “Making Time” και πόσο με είχε εντυπωσιάσει.
Μυστήριο βιβλίο οι Άμμοι του Χρόνου… Ο Γιώργος Μπαλάνος γράφει ευχάριστα, έχει γνώσεις και άποψη, αλλά πραγματικά είναι ο,τι να’ναι. Μπορεί να σου μιλάει για ένα θέμα και ξαφνικά να σου πετάξει κάτι άσχετο και να ξετυλίξει τον οιρμό του με περίεργο τρόπο. Η γραφή του είναι γεμάτη ειρωνεία και μια λεπτή υπεροπτικότητα η οποία όμως συνήθως ταιριάζει με το θέμα (σαν να λέει σε κάθε σελίδα «δεν ξέρεις τίποτα τελικά για τον χρόνο. Ποιος όμως, τελικά ξέρει; Ούτε οι επιστήμονες, ούτε οι φιλόσοφοι, ούτε εγώ…»)
Ξεκινάει με τις διάφορες ιστορικές φιλοσοφικές και επιστημονικές θεωρήσεις του χρόνου και τις αναλύει, αντικρούει ακόμα με πολλή στιλπνάδα. Και είναι ένα βιβλίο που γράφτηκε πριν σχεδόν 35 χρόνια. Όχι πως έχει αυτό σημασία, απλά βλέπω πως τόσα χρόνια μετά δεν έχουμε κάνει κανένα σοβαρό βήμα μπροστά, ίσα-ίσα έχουμε κάνει μεγαλύτερες παραδοχές στα θέματα που ο Μπαλάνος προσπαθεί να ρίξει λίγο φως. Ίσως επειδή η άμμοι του χρόνου έχουν, για τώρα τουλάχιστον, κάτσει;
Gestalt, βιοκύκλοι, φυσική αθανασία και επιλογή ηλικίας-ρόλου (όπως στην περίπτωση των μελισσών), ταξίδια και «ταξίδια» στον χρόνο με διάφορες μεθόδους, όπως με τρύπες στο (χώρο;-)χρονικό συνεχές και με τήρηση ενός ημερολογίου ονείρων με σκοπό την ενθύμιση περισσότερων ονείρων κι έτσι πιθανόν και κάποιον «προφητικών»… Ο Μπαλάνος υποστηρίζει ότι είναι θέμα χρόνου (pun unintended) πριν βρούμε κάποια μέθοδο για να νικήσουμε τον θάνατο. Έχω φυσικά τις επιφυλάξεις μου αλλά εγείρεται το εξής ενδιαφέρον ερώτημα: Η επιβίωση, το κύριο μας μέλημα, θεωρητικά εξασφαλίζεται με την επίτευξη της αθανασίας. Μετά, τι;
Μετά τι; Αν είχαμε απάντηση σε αυτό το ερώτημα ίσως και να είχαμε περισσότερες απαντήσεις σε άλλα άλυτα θέματα της ανθρωπότητας…
Οι Άμμοι του Χρόνου είναι μπροστά. Το βιβλίο παρουσιάζει μερικές προκλητικές ιδέες για σήμερα, πόσο μάλλον για τα τέλη του ’70 οπότε και γράφτηκε. Μπλέκει την επιστήμη (η οποία από μόνη της προτείνει μερικές εξωπραγματικές ιδέες ως πραγματικές), την φαντασία, την επιστημονική φαντασία και την μετα-επιστήμη (για να μην πω μεταφυσική: έχει περίεργες, προεκτάσεις αυτή η λέξη, ακόμη κι όταν είναι βάσιμη και περιγραφική. Όπως η «συνωμοσία»…) με τρόπο ο οποίος πιάνει το πνεύμα της εποχής μας σχεδόν καλύτερα απ’ότι πριν 35 χρόνια. Με άφησε με ιδέες, ερωτήματα και όρεξη για έρευνα, και αυτό ακριβώς ήθελα. Αν ήταν πιο καθαρογραμμένο και ο Μπαλάνος ήταν λιγότερο φιγουρατζής σε σημεία, όχι πως αυτό δεν είχε και την πλάκα του, το βιβλίο θα ήταν συνολικά καλύτερο.
3,5 ήλιοι
Ένας ψυχολόγος κριτικάρει την Αστρολογία by Γιώργος Πιντέρης
My rating: 2 of 5 stars
Χρήσιμος, αν πλέον πολυπαιγμένος, επιστημονικός σχολιασμός κατά της πρακτικής της Αστρολογίας. Υπάρχει βέβαια η μερίδα των ανθρώπων που δεν αναλύουν τα πάντα με την επιστημονική μέθοδο, καθώς αυτή δεν μπορεί να εξηγήσει επαρκώς τα πάντα. Αν «πιστεύαμε» και συζητάγαμε μόνο για πράγματα τα οποία έχουν μια καθορισμένη και αποδεδιγμένη επιστημονική προσέγγιση τότε δεν θα έπρεπε να μιλάμε για τον χρόνο, τις μεταθανάτιες εμπειρίες, τα όνειρα, την τηλεπάθεια, την ομοιοπαθητική και άλλες «ψευδοεπιστήμες» και «ψευδοοεπιστημονικές θεωρήσεις» (όπως αποκαλούνται από την ίδια την επιστήμη) οι οποίες όμως έχουν μια ανεξερεύνητη και πολύ υπαρκτή σχέση με την ανθρώπινη πραγματικότητα πέρα από τα σχετικά στενά σύνορα της λογικής.
Η Αστρολογία είιναι πάντως ένας ενδιαφέρων κλάδος της ανθρώπινης γνώσης, κουλτούρας και μυστικισμού, είτε αυτή βασίζεται σε κάποιες πραγματικές, άγνωστες ενέργειες είτε είναι απλά ένα ιστορικο-κοινωνικο-θρησκευτικό κατασκεύασμα των οποίων οι πραγματικές επιδράσεις στους ανθρώπους είναι αποτέλεσματα, όπως λέει και το βιβλίο αυτό, αυτοεκπληρούμενων προφητειών. Σε αυτή την περίπτωση, η εξερεύνηση της δύναμης της τρομακτικής δύναμης των αυτοεκπληρούμενων προφητειών και της επιρροής τους στους ανθρώπους θα ήταν σωστό να γινόταν στόχος έρευνας όσων πιστεύουν στην Αστρολογία, αλλά και όσων χρησιμοποιούν την Ψυχολογία για προσωπική αναζήτηση («είμαι όντως ντροπαλός επειδή είμαι Ιχθύς ή έχω πείσει τον εαυτό μου ότι έτσι πρέπει να είμαι, επειδή είμαι Ιχθύς;»)
Αν και η Αστρολογία με συναρπάζει (όπως, άλλωστε, και πολλά μυστικιστικά και μεταφύσικα θέματα) μπορώ να δω με διαύγεια και να συμφωνήσω με αρκετά από τα επιχειρήματα του κ. Πιντέρη. Συχνά βλέπουμε Αστρολόγους με παραπλανητικά επιχειρήματα και δόλιους σκοπούς να κατευθύνουν τους αμαθείς πελάτες τους οι οποίοι τυπικά δεν έχουν καμιά γνώση Αστρονομίας, του είναι και τι δεν είναι ένα ζώδιο και ένας πλανήτης στον ουρανό. Δεν πιστεύω στην «προφητική» Αστρολογία, όμως η γενέθλια Αστρολογία, όσο μυστήρια κι αν φαίνεται, πολλές φορές μου έχει φανή συνεπής με τις ιδιαιτερότητες της προσωπικότητας κάθε ανθρώπου. Από την άλλη, αναρωτιέμαι μήπως κάνω προβολή επειδή ενδόμιχα θέλω να βρω συνδέσεις από τυχαία σχήματα, όπως εμείς οι άνθρωποι τείνουμε να κάνουμε. Ιδιαίτερα ενδιαφέρον μου φάνηκε το κομμάτι του βιβλίου που μίλαγε για το τι επίδραση έχει η Αστρολογία στα παιδιά. Δεδομένου ότι η Ψυχολογία προτείνει πως τα παιδιά εξελίσσονται σε ότι οι γονείς τους λένε πως είναι από όταν είναι μικροί (που ακούει μια ζωή πως είναι τεμπέλης από τους γονείς του τελικά θα το πιστέψει και θα γίνει τεμπέλης), ένας γονέας επιρεασμένος από αστρολογικές ερμηνείες μπορεί ανάλογα να επηρέασει και το παιδί του και εκείνος, ουσιαστικά, να είναι υπεύθυνος για την αυτοεκπληρούμενη προφητεία που θα δημιουργήσει στο παιδί του.
Το βιβλίο, αν και δεν προτείνει τίποτα καινούργιο αν κανείς έχει επαφή με το αντικείμενο και τα όσα λέγονται υπέρ και κατά του, μάλιστα κάποιες φορές η πολεμική του είναι μάλλον άστοχη (γράφτηκε και όταν ήμουν ενός μηνός, πάνω από 22 χρόνια πριν), παραμένει μια χρήσιμη καταγραφή του γιατί η Αστρολογία κατακρίνεται και γιατί κανείς καλύτερα να την αντιμετωπίζει με προσοχή.
It’s up! Ένα ωραίο indie παιχνιδάκι… Περισσότερο απ’όλα λάτρεψα την μουσική του: Solar Fields – Movements.
Ποιος γράφει review μέσα στις διακοπές; Δεν ξέρω που βρήκα το θάρρος και το έγραψα μέσα σε 2-3 ώρες! ^^
Η Δύναμη δεν είναι ακριβώς μαζί με αυτό το παιχνίδι… Όμως μου άνοιξε την όρεξη για το Lego Star Wars: The Complete Saga! 🙂
My rating: 3 of 5 stars
Το Τετράδιο είναι μια συλλογή των αναρτήσεων του συγγραφέα στο μπλογκ του για έξι μήνες, συγκεκριμένα από τον Σεπτέμβριο του ’08 μέχρι τον Μάρτιο του ’09. Ο Σαραμάγκου λέει την άποψη του για πολλά θέματα για τα οποία η άποψη του θα με ενδιέφερε: παγκόσμια πολιτική, θρησκεία και κοινωνικά θέματα αλλά και δυστυχώς πολλά άρθρα σχετικά με Πορτογάλους ή Ισπανούς συγγραφείς ή πολιτικά πρόσωπα για τα οποία δεν θα μπορούσα να ξέρω τίποτα ούτως ή άλλως.
Η αλήθεια είναι πως περίμενα περισσότερα. Αν και τα λέει πολύ καλά, όπως συνήθως, δηλαδή έπιασα να χαμογελάω πολλές φορές με ικανοποίηση και συμφωνία όσο διάβαζα αυτό το βιβλίο, δεν χρησιμοποιεί εδώ το λογοτεχνικό στυλ για τον οποίο τον έχω αγαπήσει. ‘Ετσι μερικές φορές οι ιδέες του δεν αποτυπώνονταν το ίδιο ξεκάθαρα και ασυναγώνιστα. Θέλω να πω, θα μπορούσε να είναι ο οποιοσδήποτε κομμουνιστής άθεος 80χρονος Πορτογάλος συγγραφέας. Αλλά φυσικά, μόνο ο Σαραμάγκου θα πληρούσε αυτά τα κριτήρια…
Η Αμερική δεν υπάρχει: 7 ιστορίες αλλοτρίωσης by Peter Bichsel
My rating: 3 of 5 stars
Η Δέσποινα (η Καταπότη!) μου το είχε δανίσει αυτό πριν κάπου δυο χρόνια και το ανακάλυψα στην βιβλιοθήκη μου. Είπα λοιπόν να το διαβάσω, τι, 63 σελίδες; Heh!
Από τις 7 ιστορίες μου άρεσε περισσότερο η πρώτη με τον Γιόντεκ (;) και η προτελευταία νομίζω, με τον τύπο που ήθελε να ανακαλύψει αν η Γη είναι στρογγυλή.
Ένα ωραίο, λυπητερό, διαβολικά απλό βιβλιαράκι για ένα ευχάριστο απόγευμα!
