http://htwins.net/scale2/ Very well made, excellent cultural representation. Falls into my personal “have had a similar idea for a while but would have never dreamed of pulling it off this well” category.
Thanks go to Savi for linking me to this.
Tag: savi
A little piece of February
Sunday, February 24th 2008. My location: Dad’s and Vasso’s place in Aegina. We came here yesterday with Alex (it was a good opportunity for her to see the island and meet the owner’s of the house!), but she left an hour ago so that she could catch her choir practice session.
It’s been 9 days since I returned to Athens for February. This month is chock-full of celebrations. On the 1oth was George’s birthday. On the 14th was mum’s birthday. I missed both because of the weather’s annoying shifts of mood and general exam obligations but I didn’t miss my chance and by the 15th I was back in Attica. Most of my first few days were (well) spent with Alex, who stayed at my place a few nights. We watched Sweeney Todd at the cinema the first night, brilliant movie by the way, excellent clash of horror and musical, and the second night we went to Taj Mahal, the place Savi’s currently working at, with Alex, George and Elena. Nargile, drinks and even munchies for us all came from buddy Savi who treated us the lot. We thank you again! That night it also started snowing…
The next few days were dedicated to enjoying the Reign of White that took us all by such great surprise. Till Savi’s birthday, that is the 18th, and the day after, Athens and of particular interest, Nea Smyrni were as white as I never remember seeing them. Okay, I kind of missed the great snow of 2002 and the 2004 one lasted for just one day, but still. Streets frozen, plants all suddenly bearing the same bright appearance, a searing pain in the hands every time you tried to make a snowball with no gloves, going to Syntagma Sq, realising that it’s only you and your friends and only a few other (probably nice and interesting) people at the square, and then playing with the white stuff and watching it fall, denser and denser, more and more intrusive, more beautiful by the second. And oooh the chill, ooooh the cold. That’s what I call a flash whiteout! I took many pictures of us and the world but they will have to wait till I get back to my island home.
Then there was the Planetarium… Me and Alex enjoyed a documentary there about flight and a show about how violent the universe is, how the destructive nature of its components make the recycling of the stars’ lives possible (through novas, supernovas etc) or how great events like the collision of a newly formed planetoid with Earth during the earlier stages of its life, apart from almost turning our planet to space dust, created the moon and tilted the Earth’s axis to the place it is today -23.5 degrees from being perfectly vertical to its orbital plane- and thus created such seemingly unique phenomena as our yearly cycle of seasons: Spring, Summer, Autumn, Winter. Climate change is showing a tendency of screwing this balance up but more is yet to be seen, let’s hope in the right direction. That night was also the night of the total lunar eclipse… The moon, only illuminated by the red beams that aren’t filtered by the Earth’s atmosphere, looked like a giant peach or christmas tree ball hanging in the sky. In fact, under this dim light it looked more like a satellite than usual, more like an actual celestial body than just a bright light. It was pretty.
These days I’ve also been watching Heroes, the TV series about superheroes which is actually pretty awesome, and re-reading His Dark Materials. I love this book (books)! Last week I also got 3 games for 50 euros, 2 of them used: I got Grabbed by the Ghoulies, Rare’s first game for non-Nintendo machines in a long time, Beyond Good and Evil, a game everybody knows is good but few have played and Viva Pinata (I bought that one new). I’m just so curious to see how they play. Oh and erm… My very own birthday is right around the corner and I’ve been thinking about how to celebrate. Alex had this great idea of having friends at home and just relaxing! It’s amazing how it’s an idea on its own, I had almost forgot/ruled out automatically the option of staying in with pizzas, drinks and games almost completely! Now let’s see who will be able to come and what presents I may receive. It’s possible I’ll get a DSLR camera, but I’m still researching prices and honing my diplomacy skills with my parents. But if no camera does fall into my hands, a nice Go board would do just fine, I fell in love with this game ever since Cies, the dutch guy who hosted me in Rotterdam, played it with me. “It was a gift to us by the gods” indeed.
This next week I’ll be around looks interesting and eventful. I can’t wait to have a good time with everyone. As usual, I’m missing Mytilini a little bit but when I get back there I’m going to miss Athens, or more like the people that live in Athens, my folks. But why is it that we only want what we can’t have?
They say that true happiness doesn’t come from having what we want but rather from wanting what we have.
Greek βέρσους Αγγλικά
Η ώρα είναι 3:47πμ… Το σχέδιο ήταν την Δευτέρα να κοιμηθώ νωρίς το πρωί (στο οποίο πρωί μου κατέφτασαν τα Civilization IV Complete και το All The Blue Changes απο No-Man!! ^^, προτζεκτάρα!) μετά απο ξενύχτι ώστε να ξυπνήσω το βράδυ της ίδιας μέρας και να έχω αντοχές μέχρι Τρίτη βράδυ να το πάω σερί, έτσι ώστε να μπορώ να κοιμηθώ νωρίς και να ξυπνήσω νωρίς για το αεροπλάνο μου προς Αθήνα το οποίο φεύγει στις 7:00πμ… Το σχέδιο μου φαινόταν ότι θα εκτυλισόταν ομαλά, θα ετοίμαζα τα πράγματα μου χτες και θα ήμουν έτοιμος να κοιμηθώ με την ησυχία μου και να είμαι φρέσκος στην Αθήνα… Αντί αυτού κλείνω 32 ώρες ξύπνιος απο λεπτό σε λεπτό. Γιατί; Πολύ απλό: Αντί να μαζέψω τα πράγματα μου κατα την διάρκεια της ημέρας θεώρησα ότι θα ήταν πολύ πιο σκόπιμο να γράψω για μερικά παιχνίδια ακόμα…! Και έτσι, αφού βγήκα το πρωί με τον Mordread (OMG!!! Mordread goes out!) και τον Μήτσο για καφέ και το βράδυ, αφού εγώ και ο πρώτος πήγαμε στο BG για λίγο Unreal Tournament 3 (δεν θα μπω σε λεπτομέρειες για την ταπεινωτική του ήττα σε όλα τα match) και αφού πήγαμε εγώ ο Πέτρος ο Πάρης ο Δημήτρης ο Θάνος και η Έλενα για φαγητό σε μια ομολογουμένως πολύ καλή και λιτή, με την θετική έννοια πάντα, ταβέρνα, δεν είχα χρόνο πουθενά μέσα στην μέρα για να ετοιμάσω τα πράγματα μου παρα μόνο μετά τις 10. Και τι έκανα τότε; Χαζολογούσα στο anime.gr, μετά έβαλα να δω το 101 Reykjavik (μια ανώμαλη, αστεία και αρκετά καλή ισλανδική ταινία) και όπως είναι προφανές μέχρι τώρα δεν αφιέρωσα και πολύ χρόνο στο τρίπτυχο συμμάζεμα/καθάρισμα/ετοιμασία… Και έτσι, αναγκαστικά, άλλη μια νύχτα θα θυσιαστεί στον βωμό του ξενυχτιού, της αναβολής των υποχρεώσεων και… μαντέψτε κυρίες και κύριοι… σε μερικό blogging!
Θερμάστρα πίσω απο πλάτη ως μόνη πηγή θέρμανσης στο σπίτι; Τσεκ. Μήλο και μπανάνα; Τσεκ. 3 κουταλιές Νες και 2μισι ζάχαρη και όλο το υπόλοιπο γάλα σε ποτήρι φραπέ; Τσεκ. Είμαι έτοιμος λοιπόν! Είπα να κάνω ένα μικρό διάλειμμα απο το μικρό μου και μονάκριβο tribute και να γράψω σχετικά με κάτι το οποίο σκέφτομαι εδώ και αρκετές μέρες. Το έναυσμα μου ήρθε μια βραδιά που μίλαγα με τον Σάβι… Ξαφνικά, παρατήρησα ότι για αρκετή ώρα μιλάγαμε αγγλικά. Και το ίδιο συμβαίνει ΠΑΡΑ πολλές φορές ενώ μιλάω (στο MSN κυρίως) με όλες σχεδόν τις επαφές μου… Ή τουλάχιστον, με τις επαφές μου που είναι αναμεμειγμένες με κυβερνοκουλτούρα. Να το! ΝΑ ΤΟ! Κυβερνοκουλτούρα. Λες αυτή την λέξη και το νοιώθεις, νοιώθεις την βλακεία να ρέει απο τις άκρες των δαχτύλων σου ενώ πληκτρολογείς… Ποιός εφήυρε αυτήν την λέξη; Ποιός αποφάσισε μια μέρα να μεταφράσει το cyber- ως… κυβερνό-; Εμένα μου φέρνει άμεσα στο μυαλό κυβερνήσεις και μαστίγια (άτιμη συναισθησία;). Εκείνη την βραδιά που μίλαγα με τον Σάβι, εκτός απο το ότι αντιλήφθηκα το ότι μιλάγαμε υπερβολικά πολλά αγγλικά μέσω MSN, επίσης κατάλαβα ότι και να θέλεις να μιλήσεις για υπολογιστές και “κυβερνοκουλτούρα” στα ελληνικά, η απαραίτητη αργκό απλά δεν υπάρχει. Αυτό το κενό στην γλώσσα το οποίο δημιουργήθηκε απο την έξαρση της πληροφορικής γεμίζεται απο λέξεις κατευθείαν παρμένες απο τα αγγλικά. Η ορολογία είναι τόσο ολοκληρωτικά αγγλική που τελικά το να συνεχίζεις την συζήτηση στα αγγλικά φαντάζει φυσικό επακόλουθο, ειδικά για εμάς που είμαστε μπλεγμένοι γερά με το internet που είναι κατα βάση αγγλικό, άσχετο το ότι όλοι νομίζουμε ότι ξέρουμε αγγλικά ξαφνικά… πολλοί κάνουν το λάθος να νομίζουν ότι μια βασική τριβή με το internet κρατάει το επίπεδο των αγγλικών τους υψηλό.
Δυστυχώς, η πλειοψηφία των ομιλιών και των κειμένων στο διαδίκτυο δεν χαρακτηρίζονται απο τον γλωσσικό τους πλούτο και ιδιαίτερα στους κύκλους μας. Αντιθέτως, τα αγγλικά και η παγκοσμιοποιημένη πλέον χρήση τους έχει μειώσει πολύ το επίπεδο στο οποία η γνώση της γλώσσας θεωρείται ανεκτή… Υπάρχουν εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα φυσικά, όμως αργά αλλά σταθερά οδηγούμαστε στο μπαστάρδεμα όλων των γλωσσών με τα αγγλικά. Υπάρχει η άποψη ότι οι γλώσσες εξυπηρετούν ανάγκες και εξελίσσονται σύμφωνα με αυτές και ότι δεν υπάρχει νόημα διατήρησης αλλά δεν πιστεύετε ότι ο χαμός τόσης πολιτισμικής κληρονομιάς σε παγκόσμιο επίπεδο είναι… κρίμα να χαθεί απο την αδίστακτη επέλαση των αγγλικών παντού; Εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι: δεν είναι ότι δεν συμπαθώ τα αγγλικά… Είναι η πατρική μου γλώσσα και θέλω να την ξέρω όσο καλύτερα μπορώ! Όμως πιστεύω ότι σύντομα δεν θα θεωρείται “ξένη” γλώσσα… Θα ειναι τόσο άμεσα συνυφασμενή με τα ελληνικά που όντως, η ομιλία κουτσουρεμένων αγγλικών θα είναι αυτονόητη.
Αρχίζω και χάνω τον ίδιο μου τον οιρμό… Αυτή είναι η λειτουργία μιας παγκόσμιας γλώσσας, να υπάρχει παντού… Τι όμως την εμποδίζει απο το να διαβάλει τις τοπικές γλώσσες; Γιατί να μιλήσει κάποιος αγγλικά και όχι ελληνικά; Θα επιχειρήσω μια σύγκριση σε σημερινές συνθήκες.
Τα ελληνικά είναι η μητρική μας γλώσσα. Την ξέρουμε, άλλοι καλύτερα άλλοι χειρότερα, κάποιοι εκτιμούν την ιστορία της και την μοναδικότητα της σαν γλώσσα και κάποιοι, οι πιο λειτουργικοί τύποι που ανέφερα πιο πριν, δεν ασχολούνται και πολύ με το θέμα και δεν θα τους πείραζε αν το αλφάβητο μας αύριο άλλαζε σε greeklish (ουάου, θα είχε και κανόνες ορθογραφίας;;! Απίστευτο φαίνεται). Παρά την ευκολία δημιουργίας λέξεων για τα πάντα, η αργκό της cyberculture έχει μεταφερθεί αυτούσια απο τα αγγλικά, ή δεν έχει μεταφερθεί καν, απλά μιλάμε αγγλικά! Το θέμα είναι… τι το παραπάνω έχουν τα αγγλικά απο τα ελληνικά σε αυτόν τον τομέα; Γιατί να είναι τόσο δύσκολο να βρούμε ΚΟΥΛ λέξεις που να περιγράφουν τα γνωστά; Λέξεις τις οποίες όταν τις λες δεν θα νοιώθεις ένας εκ των χιλίων καρδιναλίων;
Ίσως φαίνεται αστείο αυτό που θέλω αλλά επειδή μου αρέσουν αρκετά τα ελληνικά σαν γλώσσα και θέλω την εξέλιξη τους, θα μου άρεσε αυτή η παλιά γλώσσα να έχει ΔΙΚΕΣ της σύγχρονες προσθήκες και να μην μιλάμε απλά αγγλικά συνέχεια… Είμαι μόνος μου σε αυτήν την επιθυμία; Τι λέτε να προσπαθήσουμε να παράξουμε λέξεις για την εξυπηρέτηση αυτού του σκοπού; Κάπου εδώ θα κλείσω, οι ώρες έγιναν 33 και αυτό αρχίζει να έχει αρνητικές συνέπειες στις ικανότητες προσοχής και συγκέντρωσης μου και επομένως στην ποιότητα του κειμένου μου… Ίσως κάποια στιγμή ξανασχοληθώ με το θέμα. Αλήθεια, επίτηδες έγραψα αυτή την καταχώρηση στα ελληνικά. Δεν ξέρω ποιά απο τις δύο γλώσσες να χρησιμοποιώ εδώ. Αν και τις δύο, πότε την μία και πότε την άλλη, και τι θα γίνουν αυτοί που ξέρουν μία μόνο και χάνουν έτσι κάποιες καταχωρήσεις; Τέλος πάντων, πείτε μου τις απόψεις σας.
Ένα ενδιαφέρον link που βρήκα πάνω σε αυτό το θέμα πάνω-κάτω.