Category: Links to stuff I like

External links to pages and media I like that I post about on Cubimension.

June 15th Moon Eclipse Incredible Photograph

June 15th was a cloudy evening in Mytilini and me and my friends weren’t able to catch the lunar eclipse, much to my extreme disappointment. But now that I see this, I hardly care that I was not able to catch it…

After months of anticipation and exhausting preparations and planning for taking photos of the total lunar eclipse, everything went wrong due to a severe thunderstorm during the phenomenon. Everything? Well…fortunatelly no, because for approximately 10 minutes in the middle of totality, a small window in the sky allowed me to see the Moon in the Earth’s shadow and shoot this unbelievable photo. The shot was taken from Ikaria island at Pezi, an area known as “the planet of the goats”, because of the rough terrain with the strange looking rocks.
Source: http://www.greeksky.gr/files/photos/moon/20110615Eclipse.htm

Τα συγχαρητήρια μου στον φωτογράφο, αυτή η εικόνα είναι απλά ύμνος στην ομορφία του ουρανού…

Life and Debt

A 2001 film showing how IMF and globalisation destroyed Jamaica and its unknown side, unknown for us that only know the country for its reggae, rasta and marijuana.

Any similarities with 2001 Greece are purely coincidental and the display thereof is has not been intention of the author.

(Jamaican accent, beautiful as it is, can be a bit tough on our unaccustomed ears. I didn’t find a Youtube video with subtitles but it shouldn’t be a problem downloading the film and finding English subtitles if you really feeling like watching it. It’s worth the effort)

Danish Diaries #6: Skagen & Råbjerg Mile

Το περασμένο Σάββατο, το Studenterhus διοργάνωσε μια εκδρομή στο Skagen. Δεν μπορούσα να την χάσω, ήθελα να πάω στο Skagen χρόνια τώρα. Από τότε που ο Andy, ο υπέροχος μισοταϊλανδός-μισοδανός τύπος που φιλοξένησε εμένα και την Άλεξ στην Κοπεγχάγη πάνω από τρία χρόνια πριν, μας είχε πει πόσα όμορφα ήταν εκεί και πόσο επέμενε ότι έπρεπε να πάμε, ενώ μιλάγαμε στο ισόγειο του ξενοδοχείου που δούλευε και είχε καταφέρει να μας μπάσει τσάμπα. Και από τότε, δεν ξέχασα αυτό το όνομα: Skagen. Που, όπως πρόσφατα έμαθα, δεν προφέρεται Σκάγκεν αλλά Σκέι(ε)ν — το ε στην παρένθεση το προφέρετε μόνο αν θέλετε, αν νιώθετε πως έχετε την διάθεση ρε παιδί μου, έτσι είναι η προφορά των Δανέζικων, μπορείτε να μισοπείτε-μισομασήσετε μια λέξη και έτσι να είναι πιο αυθεντικός ο ήχος…

Πήγαμε λοιπόν στο Skagen με όλη την συμμορία από δω, ή με σχεδόν όλη. Η τιμή ήταν απαγορευτική για μερικούς: 350kr — κάτι λιγότερο από 50 ευρώ για μια μονοήμερη. Όμως είχα ελέγξει τις εναλλακτικές για να πάω μόνος με τραίνο: έβγαινε ακριβότερα και λεωφορείο δεν νομίζω να πάει εκεί πάνω. Οπότε για μένα τουλάχιστον ήταν μια μοναδική ευκαιρία και παρ’όλο που το παραδάκι μου ήταν μικροσκοπικό, τόλμησα να το υποβαθμίσω στο επίπεδο του “σχεδόν ανύπαρκτο” και να πάω κι εγώ. Όχι που θα κώλωνα.

Τι είναι λοιπόν το περίφημο Skagen; Είναι πολύ απλό. Είναι το βορειότερο ακρωτήρι, το τέλος της Δανίας, το σημείο που δύο θαλασσίτσες συναντιούνται και άλλες δύο θαλασσάρες μπλέκονται, δύο θαλασσάρες στις οποίες ανήκουν, θεωρητικά πάντα εφόσον όλα είναι θέμα ορισμών, οι μικρότερες θαλασίτσες. Στο Skagen, το Skagerrak κονταροχτυπιέται με το Kattegat. Aυτές οι θάλασσες θα μπορούσαμε να πούμε ότι ήταν για τους Vikings ότι ήταν για τους Έλληνες το Αιγαίο. Στο ίδιο σημείο, η Βαλτική μπλέκεται με την Βόρεια Θάλασσα. Και το ανακατεμένο αποτέλεσμα, με τα κύματα των δύο θαλασσών να έρχονται από αντίθετες κατευθύνσεις, δημιουργεί ένα σημείο που η οργή του Βόρειου Ποσειδώνα δεν κατευνάζεται ποτέ.

Τα ρεύματα πανίσχυρα, τα ναυάγια πολλά. Τα ρεύματα μεταφέρουν πολύ πράγμα το οποίο προστίθεται στην ακτή και επιμηκύνει το Grenen, όπως λέγεται η τελευταία άκρη του Skagen, περίπου 8 μέτρα κάθε χρόνο. Και έτσι, αφού ότι είναι τώρα θάλασσα σε λίγα χρόνια θα είναι άμμος και χώμα, πολλά από τα ναυάγια των περασμένων αιώνων είναι τώρα διάσπαρτα πάνω στην δυτική ακτή. Ποιος ξέρει τι περισσότερο θα μπορούσε ένας δεινός δύτης να βρει σε αυτή την περιοχή; Όχι πως θα ήταν ότι πιο ασφαλές, γιατί εκτός από υλικά τα ρεύματα έχουν το κακό συνήθειο να παρασέρνουν και ανθρώπους που νομίζουν ότι μπορούν να κατακτήσουν την θάλασσα, και γι’αυτό το κολύμπι γύρω από το Grenen απαγορεύεται.

Μερικά χιλιόμετρα από το Grenen βρίσκεται το Skagen, μια σχετικά βαρετή πόλη η οποία ευδοκιμεί χάρης του τουρισμού που προσελκύει αυτό το πολύ ιδιαίτερο σημείο της χώρας (ναι, μιλάμε για πολύ τουρίστα, πριν πάω στο Grenen φανταζόμουν πως θα είναι κάπως έτσι:

όμως ήταν κάπως έτσι:

Looking the Other Way

Στο Skagen έζησαν στα τέλη του 19ου αιώνα πολλοί ζωγράφοι οι οποίοι εμπνεύστηκαν από το μοναδικό φως του Grenen και δημιούργησαν πολλά έργα εμπνευσμένα από την καθημερινότητα των ψαράδων και των κατοίκων της περιοχής. Τελικά η παλιά Δανέζικη ζωγραφική μου αρέσει πολύ, απ’όσο τους είδα στην πινακοθήκη του Skagen αλλά και στο ARos.

Μερικά χιλιόμετρα νότια ακόμα, βρίσκεται κάτι που πραγματικά δεν περίμενα να βρω στην Δανία. Πρόκεται για το Råbjerg Mile (Ρόμπ-γιεα Μίλε), μια αμμοθίνη που εκτείνεται για ένα τετραγωνικό χιλιόμετρο περίπου και στο ψηλότερο σημείο της είναι 40 μέτρα. Για να μην πολυλογώ, είναι σαν να πήρες ένα κομμάτι της Σαχάρας και να το έριξες στην μέση –ΟΚ, στην άκρη– της Δανίας. Με την διαφορά βέβαια ότι η Σαχάρα δεν είναι 1 τετραγωνικό χιλιόμετρο, αλλά 9.400.000, για να καταλάβετε την διαφορά, αν το Råbjerg Mile ήταν ένα τετραγωνικό εκατοστό, περίπου ένα νόμισμα των 5 cents, η Σαχάρα θα ήταν μια έκταση 32μ x 32μ… This is some serious desert…

Το πιο παράδοξο είναι ότι γύρω από την περιοχή του Råbjerg Mile υπάρχουν δάση, λίμνες, ανεμογεννήτριες, στο βάθος … Οπότε το σκηνικό κάνει την εμπειρία αυτής της θίνης ακόμα πιο σουρεαλιστική. Το Råbjerg Mile αποτελείται και αυτό απο “κινούμενη άμμο”: κάθε χρόνο μετακινείται ανατολικά γύρω στα 15-20 μέτρα. Οπότε, γύρω στο 2200, θα χάθει μέσα στο Kateggat. Eξωγήινοι, αθάνατοι και λοιποί αιωνόβιοι, προλάβετε! Αν και τουλάχιστον οι Δανοί το 2200 θα αποκτήσουν μια καλή αμμώδη παραλία στην ανατολική ακτή, γιατί τώώώρα…

Η δυτική ακτή της Δανίας είναι όλη περίπου σαν τις ακτές του Skagen (και μου θύμισε τo Scheveningen κοντά στην Χάγη που είχαμε πάει με την Νένη πέρσι, αυτή την απέραντη αμμουδιά…) Το Aarhus είναι στην ανατολική ακτή. Ένα θα πω για την ποιότητα των παραλιών και της θάλασσας της ανατολικής ακτής: κάτι ήξερε όποιος την ονόμασε Βαλτική…

Πολύ θα ήθελα να είχα μείνει περισσότερο σε αυτά τα μέρη, όμως το αυστηρό πρόγραμμα της εκδρομής μας άφησε μόνο λίγη ώρα σε κάθε ένα…

Hidden SmileDesert Pandilla IIHoles in TimeSame Old SongLearning To FlyLost on the Sands of TimeAlternative Desert Pandilla IIAlternative Desert PandillaDesert PandillaChased By WindmillsKicking Up SandYour WeaponsExploring the BarrenTiredThe JourneyYaaay We're Jumping at the Beach!Yaaay We're Jumping at the Beach Again!Yaaay We're Jumping at the Beach!Yaaay Dulce's Jumping at the Beach!Standing WaveLooking the Other WayIn Two SeasDulce in Two SeasGetting To Know YouReaching GrenenUp Grenen BeachIn Two Seas Behind-The-ScenesAne and Dulce in Two SeasDown Grenen Beach
<iframe width=”425″ height=”350″ frameborder=”0″ scrolling=”no” marginheight=”0″ marginwidth=”0″ src=”http://maps.google.com/maps?f=q&amp;source=s_q&amp;hl=en&amp;geocode=&amp;q=skagen,+denmark&amp;aq=&amp;sll=37.439974,-99.84375&amp;sspn=17.278909,43.286133&amp;vpsrc=0&amp;ie=UTF8&amp;hq=&amp;hnear=Skagen,+Denmark&amp;z=10&amp;ll=57.725004,10.579186&amp;output=embed”></iframe><br /><small><a href=”http://maps.google.com/maps?f=q&amp;source=embed&amp;hl=en&amp;geocode=&amp;q=skagen,+denmark&amp;aq=&amp;sll=37.439974,-99.84375&amp;sspn=17.278909,43.286133&amp;vpsrc=0&amp;ie=UTF8&amp;hq=&amp;hnear=Skagen,+Denmark&amp;z=10&amp;ll=57.725004,10.579186″ style=”color:#0000FF;text-align:left”>View Larger Map</a></small>

Daft Punk ~ Interstella 5555 ~ The 5tory of the 5ecret 5tar 5ystem

If you only know Daft Punk from their high-school-party hit One More Time, you just don’t know them enough. The French duo impressed me a lot once I dug a little deeper into their music. This video is their 2001 album “Discovery” set as the soundtrack to a one-of-a-kind anime film that tells the tale of an alien rock band being abducted to Earth (yes, the other way around from what we’re used to) and the dark secret behind the abduction… You might already be familiar with, indeed, One More Time, Aerodynamics, Harder Better Faster Stronger and others that, for me at least, became personal favourites. There’s no dialogue;the only narrative mediums are Daft Punk’s music and the animation, creating a followable story, a satisfying sync of audio/video that serves the purpose of the music video and an experience open for interpretation all at the same time. What else can I say? Enjoy!

As a sidenote, I might add that I’m sharing this with you despite having no delusion that most about no-one will watch a random video, just because I or indeed anyone said so, if it’s longer than just a few minutes. In this case, it’s 65 minutes. The medium is the message and ours has become the medium of the frighteningly short attentions spans…)