Features – Page 5 – Cubilone's Dimension

Πρέσπα, 4 μΚ.

Ήταν ήρεμα στην αίθουσα αποφάσεων. Ο Στεφάν πάντα χαλάρωνε σε αυτό τον χώρο. Η θέα βοήθαγε πολύ. Μια ματιά έξω και η Πρέσπα του υποκλινόταν. Ο ήλιος δεν είχε ώρα που είχε ξεπροβάλλει και σήμερα η μέρα ήταν καθαρή, χωρίς σύννεφα θανάτου. Θυμήθηκε, χωρίς συγκεκριμένο λόγο, όταν είχε δει για πρώτη φορά την Πρέσπα, σε μια σχολική εκδρομή. Τότε, βέβαια, ήταν δύο… Μια μεγάλη και μια μικρή… Η μια σκέψη έφερε την άλλη και μέσα στην ηρεμία του βυθίστηκε στις ένοχες αναμνήσεις της Παλιάς Εποχής… όταν όλα ήταν πιο εύκολα αλλά και λιγότερο υποσχόμενα.

Τις σκέψεις του διέκοψαν δυο χτυπήματα στην πόρτα.

«Περάστε!»

Η πόρτα άνοιξε. Ήταν ο Νίκος, ο γνωστός Νίκος. Ο Στεφάν συνοφρυώθηκε ανεπαίσθητα. Μπορούσε να φανταστεί τον διάλογο που θα επακολουθούσε και ήδη του έλειπε η αναπόληση του.

«Καλημέρα. Ενοχλώ;»

«Όχι», απάντησε ψέμματα ο Στεφάν. «Πώς θα μπορούσα να σε βοηθήσω;»

«Το ξέρεις ήδη. Δεν αντέχουμε άλλο αυτή την απομόνωση. Πόσο ακόμα θα μπορέσουμε χωρίς επικοινωνία; Δεν ξέρουμε τι συμβαίνει εκεί έξω».

«Νίκο. Είναι καιρός να δώσουμε τέλος σε αυτό το θέμα. Ξέρω ότι οι Έλληνες θέλετε να προσπαθήσετε να γυρίσετε νότια. Τι ελπίζετε όμως να βρείτε;» Δεν περίμενε απάντηση. «Πρέπει να το πάρετε απόφαση, όπως και όλοι μας. Είμαστε μόνοι. Είμαστε ελεύθεροι. Τι κι αν είμαστε μόνο μερικές εκατοντάδες άτομα; Δεν έχει σημασία η γλώσσα του καθενός, δεν έχει σημασία το παρελθόν του καθενός. Και δεν έχει σημασία κανείς και τίποτα άλλο. Έχουμε προχωρήσει, το καταλαβαίνεις;»

Σταμάτησε και χάθηκε για λίγο στις σκέψεις του… Κατανοούσε την θέση των άλλων. Οι νοοτροπίες δεν αλλάζουν τόσο γρήγορα. Ο πόλεμος ήταν ακόμα νωπός στην μνήμη όλων, όπως και η Παλιά Εποχή. Όπως ένας φίλος που έχεις να δεις καιρό… Δεν είχε πάρει περισσότερο από δύο χρόνια για να καταρρεύσει η καλοστημένη πραγματικότητα τους. Τώρα όμως ζούσαν κάτι νέο, κάτι πρωτόγνωρο.

Από την αρχή του αιώνα είχαν γίνει τα πρώτα βήματα για την δημιουργία ενός Διασυνοριακού Πάρκου στις Πρέσπες. Τότε σκοπός ήταν η προστασία του περιβάλλοντος: πολύ της μόδας εκείνη την εποχή, ρομαντικός ιδεαλισμός. Τα πάντα άλλαξαν όταν οι έντονες κλιματικές αλλαγές προκάλεσαν τις πλημμύρες του ‘23 και ένωσαν τις δύο Πρέσπες όπως ήταν πολύ πριν κυριαρχήσει ο άνθρωπος στην Γη. Αυτό ήταν το έναυσμα για περισσότερο εστιασμένες προσπάθειες στην λίμνη με την βοήθεια της Ελλάδας, της Αλβανίας και της Βόρειας Μακεδονίας και με την στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Δεν άργησε η Πρέσπα να γίνει πρότυπο κέντρο ριζοσπαστικού οικολογικού πειραματισμού αειφόρου ανάπτυξης. Εθελοντές και από τις τρεις χώρες που δούλεψαν στο Διασυνοριακό Πάρκο Πρέσπας έκαναν την ευρύτερη περιοχή αυτόνομη ενεργειακά, ερχόμενοι σε πλήρη συνεργασία με την χλωρίδα και την πανίδα της λίμνης. Εκείνη την περίοδο ήταν που και ο Στεφάν έφτασε στην λίμνη ως ένας απλός εθελοντής από τα Σκόπια, ειδικός στην τεχνολογία περιβάλλοντος. Ο πόλεμος βρήκε την Πρέσπα έτοιμη και ανεξάρτητη. Επιζήσαντες από τις γύρω περιοχές σύντομα κατέφτασαν ως πρόσφυγες όμως πολλοί από αυτούς δεν είχαν γνώσεις πρακτικής οικολογίας και δεν μπορούσαν να βοηθήσουν άμεσα. Ο Στεφάν, γνωρίζοντας πολλές γλώσσες, ανέλαβε να μάθει στους καινούργιους πώς να είναι χρήσιμοι. Ούτε που το κατάλαβε για πότε συντόνιζε τα πάντα. Ένας από τους καινούργιους ήταν και ο Νίκος από την Φλώρινα. Είχε βασικές γνώσεις Σλαβομακεδονικών και αυτό ήταν αρκετό για να γίνει αντιπρόσωπος των ελληνόφωνων.

«Προχωρήσαμε χωρίς να είμαστε έτοιμοι, Στεφάν. Είμαστε πλοίο χωρίς ρότα. Χρειαζόμαστε να διατηρήσουμε όπως μπορούμε τον ελληνικό πολιτισμό για να προχωρήσουμε».

Ο Στεφάν δίστασε. «Ακόμα θεωρείς τον εαυτό σου γνήσιο Μακεδόνα, Νίκο; Κι εγώ κάποτε το πίστευα. Θέλεις όμως να επιστρέψεις στον κόσμο που γέννησε και εξιδανίκευσε αυτές τις σάπιες πεποιθήσεις;»

«Πού θα φτάσουμε αν πετάξουμε την ταυτότητα μας; Είναι χρέος μας, ειδικά τώρα, να διαιωνίσουμε την κληρονομιά μας. Ας μην τα ισοπεδώνουμε όλα».

«Αυτή η κληρονομιά μας έφερε εδώ που είμαστε σήμερα, καλώς ή κακώς. Εστιαζόταν στις διαφορές, όχι στις ομοιότητες των ανθρώπων. Ζούμε για να φτιάξουμε έναν κόσμο τελείως διαφορετικό από αυτόν στον οποίο γεννηθήκαμε. Ένας κόσμος ικανός για τέτοια καταστροφή αξίζει λησμονιάς. Δεν θα ανεχτώ να χάσει η ανθρωπότητα και αυτή την ευκαιρία να φτιάξει τις βάσεις για μια κοινωνία ανοχής και σεβασμού».

«Αν θέλουμε να αλλάξει η κατάσταση πρέπει να έχουμε ισχυρά θεμέλια. Και αυτή την στιγμή, Στεφάν, επιλέγεις να πετάξεις ό,τι καλό έχει απομείνει. Είμαστε φτερά σ’αυτόν άνεμο του θανάτου. Είχα την ψευδαίσθηση πως θα έβλεπες επιτέλους τον κίνδυνο. Δεν χρειάζομαι όμως την συναίνεση σου!»

«Δεν θα βοηθήσω για τίποτα στο οποίο δεν πιστεύω. Καλή τύχη, θα σου χρειαστεί αν θέλεις να φτάσεις μακριά».

Ο Νίκος άνοιξε την πόρτα και βγαίνοντας την έκλεισε με δύναμη.

Ο Στεφάν αναστέναξε και γύρισε στο παράθυρο με θέα στην λίμνη. Τρεις αργυροπελεκάνοι προσγειώθηκαν στα νερά της με αυτή την χάρη που πάντα σε ξαφνιάζει. Εκείνοι δεν φαίνονταν ούτε να επηρεάζονται από οποιαδήποτε Καταστροφή ούτε και να τους νοιάζει με κανέναν τρόπο η κατάργηση των συνόρων που είχαν δημιουργήσει οι ίδιοι οι άνθρωποι. Κάποια πράγματα ίσως δεν αλλάξουν ποτέ… Ο Στεφάν κοίταξε το ρολόι του. Ήταν ώρα για τον πρώτο αντι-ραδιενεργό καθαρισμό της ημέρας.

Game 2.0 — Σπάζοντας τους ορισμούς

Σας παρουσιάζω ένα τελείως out-of-sync κείμενο-άποψη που έγραψα όταν το καλοκαίρι ακόμα δεν είχε τελειώσει… Επιτέλους ανέβηκε! Σπάζοντας τους ορισμούς, λοιπόν! 😀

Porcupine Tree Live in Athens at Technopolis, 09/09/2010 — Impressions!

I’ve been listening to Porcupine Tree since 2004. I wasn’t even 16 years old then. My first contact with them was by listening to The Sky Moves Sideways… It was just right for me then: I was a developing Floyd fan and I could really relate with their sound as it was when they (him? Porcupine Tree was little more than Steven Wilson’s pet band that early) did it, their prog rock side shining through… It didn’t take long for me to listen to In Absentia in all its glory as well, and a few months later their newest album, Deadwing, was released. And then I started actively following them.

It was July 2005 when they played in Lycabettus Theater together with Blackfield and Van Der Graaf Generator, under a full moon. Back then, they had played 9 songs; some of them I didn’t know. I was there with my friend George. Porcupine Tree hadn’t grown enough on me for me to truly have a great time but I liked it nonetheless. I was a fledgling rocker anyhow (I consider myself a fledgling rocker even today).

It took Porcupine Tree another 5 years to re-visit Greece and Athens. Within those years, there’s been great change inside of me. I was 16 back then, I’m 21 today, that’s obvious enough… But I feel that whatever I like about Porcupine Tree grew up with me as well, it matured. The years passed and I loved them more and more. Their music accompanied me through times happy, sad, hard and carefree. It inspired me, mystified me. Fear of a Blank Planet and The Incident came out within those years and I was there to celebrate. These guys’ music even served as my initial common ground with Maaike and anything that relationship, quotes or no, ever symbolised or tought me. To summarise: Within 6 short years, Porcupine Tree developed into my favourite band.

So of course it was a special moment when I learned that they would be coming this year and what a surprise: they’d be playing in Technopolis, one of the coolest places in central Athens. So the months passed and the night came! I left the day before yesterday from Mytilini to be here in Athens on time for the concert and I’m leaving again for my beloved little island town tonight. ~24 hours worth of hanging around ship interiors, studying and reading The Drawing of The Three. I could honestly take twice as much for what I experienced yesterday. And on my own was great. Neni, of course, in one of her usual bouts of derangement decided not to take the opportunity to even come to the concert on her own, let alone with me. Not that I cared in the end: I was able to take it all in with no distractions in my head. What can I say? Her loss. That’s the least I can say.

The ‘Tree gave a fantastic performance. I wish I could be at the railing but I was just half a meter behind! I would have managed to be at the railing if not for a few friends that I met and gave the extra ticket to, but I didn’t mind at the end, we had a good time after the concert! 😉

So! What did they play?

The Setlist:

1. Occam’s Razor
2. The Blind House
3. Great Expectations
4. Kneel and Disconnect
5. Drawing the Line
6. Open Car
7. Lazarus
8. Russia on Ice (part 1)
9. Anesthetize (part 2)
10. Time Flies
11. Degree Zero of Liberty
12. The Séance
13. Circle of Manias
14. Normal
15. Way Out of Here
16. Sleep Together
17. Stars Die
18. Blackest Eyes
19. Trains

Highlights:

Right when they came out and started playing Occam’s Razor, at one of the pauses it seemed as if there was something wrong with Steven’s guitar, which might actually have been the case. But he just made it look as if it was just dramatic idling. It was suspenseful! And then of course came The Blind House.

Open Car in last night’s show had a brand new breakdown! We were all ecstatic, looking at eachother in crazy disbelief. Check it out in this video that, strangely, has not been taken down. 2:10 marks the spot.

I’m getting feelings I’m hiding too well
(Bury the horse shaped shell) [wtf man? :P]
Something broke inside my stomach
I let the pieces lie just where they fell
(Being with you is hell)

Russia on Ice together with Anesthetize? What an inspiration! Steven did a trick where he played his chords by just kind of slapping the strings there. It was impressive!

I didn’t expect to like the 2nd part of The Incident, that is, the songs after Time Flies, but the band managed to give them some kind of energy that was absent on the recording. I liked that…

After they finished their standard setlist with Way Out of Here and Sleep Together, they left the stage. I always find encores funny, how the artists just leave the stage like that. It’s as if they’re saying “Klain” to everyone! 😀 Anyway, they came back of course and Steven said: “We have some of the older songs for you tonight…” He had already mentioned it at the beginning, but it was really happening! And we were all like: “what might they have in store for us tonight?”, you could smell the anticipation in the air. We hoped their guilt for leaving us with no Porcupine Tree for 5 years would be enough for them to do something special, at least they sounded guilty when Steven said “we hope you haven’t forgot us” or something to that extent… And it begun with Stars Die.

And here’s your proof, the best quality I did find… The song took me back to when I had first listened to PT. It was one of the first songs of theirs that I had come to love. And I remember Giorgos, an old friend of mine, telling me he’d told a girl he was hitting on, drunk of course: “Stars die, stars die…” I dedicate this memory to him. 🙂 Incidentally (pun unintended), he was the one that introduced me to Porcupine Tree. Cheers mate. We need to talk more.

And then came Blackest Eyes and Trains (Fanis would have gone wild with this one). I’ll leave the following do the talking. By the way, you can listen to me cheering and making happy noises and remarks at least at 2:07 and 4:14, that ETSI REEEE!! must be me… I’m not sure! I was somewhere around there. Also notice, at the end of the concert, how Gavin does his magic trick (hard to see on the video) and Richard produces a suitable sound effect and Colin took out his video camera and recorded the whole scene, including the wild crowd (that’s us)! Yeah! I can’t imagine the guys just sitting in a couch, watching crowd videos from the tour and making funny comments. I would actually pay money for such a deep behind-the-scenes.

EDIT!: THEY DELETED IT! THESE ASSHOLES! I CAN’T BELIEVE IT… :'( YOU’RE NOT EARNING ANY RESPECT OR FANS FOR THIS, YOU KNOW…

I sung every song at the top of my voice. I headbanged and rocked with my whole body. I got lost in memories and created even better ones at this concert. I had the chance to see them live again and it was awesome. Gavin is the best drummer alive, Richard is a master of atmosphere, I’d like to have Colin’s coolness and bass guitar skills, and Steven is a bare-foot musical genius with incredible live energy and style. John Wesley, their guest guitarist and backing vocalist for the tour, melted girls’ hearts yesterday in addition to playing superbly… Thanks for a great show, at a great place, with great music.

Have a look at their older setlists in Athens, however, and tell me how awesome it must have been to see them play stuff off Lightbulb Sun, for example…

http://www.setlist.fm/search?query=porcupine+tree+athens

SEE YOU NEXT YEAR!

</fanboy>

Oh, Anathema also played… Meh… These are the songs they played, they really weren’t anything special in my opinion. Don’t know their old songs, of course, nor did I catch them at their hayday.

EDIT:

Maybe not all that much has changed after all… has it?

2005

2010

Game 2.0 — Victoria II Review

Μέσα σε όλη την συγκίνηση των ημερών, κατάφερα να παίξω και το Victoria II. Διαβάστε τι έχω να πω γι’αυτό το ακαθάριστο διαμαντάκι εδώ.

Σκουπίδι με ονοματεπώνυμο

Βάσει νόμου, όσα καρτοκινητά δεν έχουν δηλωθεί μέχρι τις 30 Ιουλιού, θα διακοπεί η λειτουργία τους. Μην το αφήνεις τελευταία στιγμή! Έλα σε ένα οποιοδήποτε κατάστημα Cosmote και δήλωσε το καρτοκινητό σου εύκολα και γρήγορα. Για περισσότερες πληροφορίες, κάλεσε το 1313.

Για μήνες, αυτό ήταν το μήνυμα με το οποίο βομβαρδιζόμασταν καθημερίνα από τα ΜΜΕ και από τους ίδιους τους τηλεπικοινωνιακούς παρόχους. Η επιμονή τους, αυτή η άλλη τρομοκρατία του “θα κάνετε ότι σας λέμε αλλιώς κινητό yok!” και μόνο θα ήταν αρκετή για να μην δηλώσω το κινητό μου.

Ο νέος αυτός νόμος, για τον οποίο ακούσαμε πρώτη φορά πέρσι τέτοια εποχή, ουσιαστικά είναι μέρος της ευρύτερης τρομοκρατομανίας η οποία έχει πιάσει ολόκληρη την υφήλιο. Σύμφωνα με αυτόν τον νόμο, όλοι οι αδήλωτοι αριθμοί καρτοκινητής έπρεπε να καταχωρηθούν έτσι ώστε να αντιστοιχούν ο καθένας σε ένα φυσικό πρόσωπο, κομπλέ με αριθμό Αστυνομικής Ταυτότητας, για λόγους “εθνικής ασφάλειας”. Δεν χρειάζεται να πάμε πολύ πίσω στον χρόνο για να δούμε τι μας θυμίζει αυτό. Κάτω από κάθε πέτρα στον κόσμο κρύβεται και ένας τρομοκράτης έτοιμος να τινάξει στον αέρα την πολύτιμη “δημοκρατία” μας. Τα πράγματα έχουν ξεπέρασει τα όρια της υστερίας: στην Κωνσταντινούπολη, όταν έφευγα τον περασμένο μήνα, στο αεροδρόμιο είχαν δύο σωματικούς ελέγχους με ακτίνες Χ, για να μην αναφέρω και τα μέτρα σε αεροδρόμια όπως του Heathrow. Εδώ στο αμερικάνικο κογκρέσο συζητιέται η πρόταση που θα δίνει την δύναμη στον αμερικανό πρόεδρο να απενεργοποιεί το Internet σε περίπτωση “κρίσης”.

Στα πιο δικά μας, το όλο θέμα φαίνεται να ξεκίνησε σοβαρά στην Ελλάδα με τα χτυπήματα της Σέχτας Επαναστατών πέρσι, οι οποίοι εμφανίστηκαν ξανά φέτος με την ανάληψη της ευθυνής για την δολοφονία του Σωκράτη Γκόλια. Δεν θα σχολιάσω περαιτέρω για αυτό το περιστατικό. Όσο και αν έχω διαβάσει τα περιταύτα, δεν μπορώ να κρίνω αν η Σέχτα είναι αυτή που λέει πως είναι και αν η επιλογή του θύματος μπορεί να αποδείξει την ιδεολογία που προβάλλει με την πρόσφατη προκύρηξη της, αν είναι προβοκάτορες ή αν η δολοφονία ήταν συμβόλαιο θανάτου. Αυτά είναι ερωτήματα τα οποία δεν μπορεί κανείς από την απ’έξω να απαντήσει. Αυτό που μπορώ να παρατηρήσω, και δεν μπορώ να φανταστώ ότι είναι σύμπτωση, είναι η επιλογή της στιγμής για την δολοφονία. Είναι φυσικό ότι 2 βδομάδες πριν την λήξη της προθεσμίας δήλωσης των καρτοκινητών, ένα τόσο σημαντικό χτύπημα στον “ελεύθερο λόγο” από υποτιθέμενους τρομοκράτες θα ωθούσε πολλούς περισσότερους να βοηθήσουν την κυβέρνηση με αυτό το βήμα της προς την τήρηση της “εθνικής αφάλειας”, να πιστέψουν στην ουσιαστική ανάγκη της ταυτοποίησης.

Ωραία. Δέχομαι ότι επίδοξοι τρομοκράτες (όποιοι κι αν είναι αυτοί) θα μπορούσαν όντως να χρησιμοποιήσουν ανώνυμα καρτοκινητά για να σχεδιάσουν τις ενέργειες τους, όπως και άλλοι εγκληματίες. Όμως, στον βωμό αυτού του στόχου, δεν θα μπορούσαν να γίνουν και άλλες θυσίες, όπως να ξεριζωθούν όλα τα καρτοτηλέφωνα, να γίνουν όλα τα WiFi spots επώνυμα και οι ISPs να είναι υποχρεωμένοι να δίνουν χωρίς περιορισμούς στοιχεία των πελατών τους στις αρχές; Χε, αυτά βασικά είναι σενάρια τα οποία θα μπορούσα άνετα να δω να υλοποιούνται στο μέλλον με την πρόφαση της εθνικής ασφάλειας, και ειδικά το τελευταίο θα ήταν ένα βαρύ, βαρύ χτύπημα στην ελευθερία του λόγου και της διακίνησης ιδεών (και αρχείων!) Μου έρχεται και στο μυαλό η υπόθεση του κλεισίματος του gamato… (διαβάστε, παρεπιμπτόντως το εξής πολύ ενδιαφέρον, το οποίο ακόμα βέβαια δεν έχω δει καθόλου να παίρνει διαστάσεις, αν τελικά όντως ισχύει. Καλύτερα να γνωρίζουμε! Και αλήθεια… τι είναι αυτό;) Το κλείσιμο του gamato ήταν από τα πρώτα δυνατά χτυπήματα στην πόρτα του μέχρι σήμερα αναρχικού διαδικτύου στην Ελλάδα. Τα πρόσφατα νέα σχετικά με την δημιουργία νομοθετικού πλαισίου για τα blogs δείχνει ότι η κυβέρνηση είναι στραμμένη και προς αυτή την κατεύθυνση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον. Σίγουρα πάντως τα κινητά είναι μόνο το πρώτο βήμα αυτού του ατελείωτου αγώνα κατά της τρομοκρατίας…

The war against terror is not meant to be won…

Κι ερχόμαστε πίσω σε μένα. Εμένα δεν μου αρέσουν όλα αυτά τα παραπάνω και βλέπω πως η ταυτοποίηση συμβολίζει μια νέα (;) εποχή όπου όλοι θεωρούμαστε ύποπτοι αλλά ταυτόχρονα δεν μας ενδιαφέρει η ταχύρυθμη απώλεια συνταγματικών μας δικαιωμάτων. Πολλοί θα πουν, μάλλον, μου έχουν ήδη πει, πως τα στοιχεία μας είναι ήδη διαθέσιμα σε τράπεζες, εταιρείες, στην εφορεία (και άρα στο κράτος), στον ΟΤΕ. “Ήδη μας παρακολουθούν”, έχω ακούσει τόσες φορές με μια αφοπλιστική χαλαρότητα. Δεν διαφωνώ… Τα προφίλ στο Facebook και οι σύνδεσεις όλων μας είναι καταχωρημένες κάπου. Το τι αγοράζουμε, τι κερδίζουμε, οι ιδέες μας (στην προκειμένη περίπτωση)… it’s all out there. Όμως αυτά ειναι καθαρά οικονομικά στοιχεία. Συμφωνώ, η καταγραφή ή/και η παρακολούθηση συνομιλιών μέσω των σταθερών τηλεφώνων είναι σίγουρα ιδέα παλιά όσο και το ίδιο το τηλέφωνο (μου έρχονται στο μυαλό “Οι ζωές των άλλων”). Η ειδοποιός διαφορά είναι ότι τα σταθερά τηλέφωνα είναι ακριβώς αυτό: σταθερά. Κάθε αριθμός, επομένως και όνομα, συνδέεται αναπόφευκτα με μια φυσική διεύθυνση.

Η λειτουργία των κινητών είναι τελειώς διαφορετική. Οι εταιρίες τηλεπικοινωνιών εξ ορισμού γνωρίζουν την τοποθεσία κάθε κινητού μέσω της κυψέλης από την οποία λαμβάνει σήμα ανά πάσα στιγμή. Πλέον, σε αυτές τις πληροφορίες δεν θα έχουν πρόσβαση μόνο οι εταιρίες αλλά και το κράτος. Δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε να υπάρχει μια global database κάπου στα βάθη της υπηρεσίας πληροφοριών με κάθε ύποπτο και μη κινητό, με ονοματεπώνυμο και αριθμό κυψέλης. Οι συνδέσεις θα ήταν έτσι μέχρι τώρα, και από τώρα και τα καρτοκινητά. Σας θυμίζει τίποτα; Κάτι που αρχίζει με τσι και τελειώνει με πάκια;

“Αν δεν έχεις κάτι να κρύψεις Cubi, γιατί να σε πειράζει αυτό;” Ποιος καθορίζει τι είναι για κρύψιμο και τι όχι; Οι εποχές είναι δύσκολες και βλέπετε τι συμβαίνει κάθε μέρα. Οι ίδιοι άνθρωποι οι οποίοι μας ληστεύουν ξεδιάντροπα με την πρόφαση μίας πλασματικής οικονομικής κρίσης και της ανάγκης ενός ΔΝΤ το οποίο το μόνο που κάνει είναι να σπέρνει καταστροφή και να φροντίζει για περισσότερη φτώχεια στους φτωχούς και περισσότερα πλούτη στους πλούσιους, είναι αυτοί οι οποίοι φροντίζουν και για αυτούς τους νόμους περι “εθνικής ασφάλειας”. Η Ουγγαρία προσπάθησε να μείωσει το έλειμμα της φορολογώντας τράπεζες και το ΔΝΤ διαφώνησε, λέγοντας “απαπά, δεν θα τα πάρετε από τις τράπεζες, μόνο με περισσότερα μέτρα λιτότητας πρέπει να τα καταφέρετε“. Αυτοί οι μασκαράδες είναι οι ίδιοι οι οποίοι δίνουν ρεσιτάλ εκμετάλλευσης και στην Ελλάδα, με όλα αυτά τα μέτρα λιτότητας… Θα εμπιστευτείτε αυτά τα λαμόγια σχετικά με το τι χρίζει κρυψίματος και τι όχι, τους ανθρώπους που εδώ και δεκαετίες δεν ντρέπονται να αυτοαποκαλούνται “κυβέρνηση” και είναι πανέτοιμοι και κάτι παραπάνω από πρόθυμοι να κάνουν την ζωή μας κόλαση; BTW, δεν χρειάζεται πολύ μυαλό για να δούμε ότι το ΠΑΣΟΚ δεν έχει κρατήσει καθόλου διαφορετική στάση από την ΝΔ αυτούς τους 10 μήνες, για να μην πω ότι είναι χειρότερο. Χρώματα και ιδεολογίες απλά μάσκες και προφάσεις. Όπως ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός. All the world’s a stage…

Από προχτές, περίμενα το κινητό μου να φάει φραγή, όπως όλα όσα δεν είχαν δηλωθεί. Το δικό μου όμως λειτουργούσε κανονικότατα. Με πήραν και τηλέφωνο σήμερα! Το μυστήριο δεν άργησε να λυθεί: πέρσι και πρόπερσι έχασα δυο φορές το κινητό μου και έκανα αίτηση για καινούργια κάρτα με τον ίδιο αριθμό. Προφανώς τότε έδωσα τα στοιχεία μου και έκανα πρόωρη ταυτοποίηση χωρίς να το ξέρω… Τώρα δεν υπάρχει πια επιστροφή, όπως και με το Facebook… Once in the Cloud, forever in the Cloud. Ποιος ξέρει, μια μέρα μπορεί να είναι απαραίτητο να κάνεις και για το Facebook ταυτοποίηση. “Βάσει νόμου, όλες οι συνδέσεις στο ίντερνετ που δεν έχουν ταυτοποιημένο λογαριασμό στο Facebook θα κοπούν. Μην το αφήνεις τελευταία στιγμή…” Δεν είναι πολύ διαφορετικό σενάριο από αυτό που ζούμε τώρα. H διείσδυση των κινητών στην κοινωνία ήταν σταδιακή. Πήρε λιγότερο από 10 χρόνια μέχρι να έχουμε όλοι τουλάχιστον δυο-τρεις συσκευές (τουλάχιστον) και διπλάσιες κάρτες. Το Internet διαγράφει μια παρόμοια πορεία και φοβάμαι τις μέρες όπου οι ελευθερίες του θα τεθούν σε κίνδυνο.

Σε όποιον (εκτός μίας λαμπρής εξαίρεσης…) είχα προτείνει το να μην δηλώσει το κινητό του η απάντηση ήταν ίδια. Κανείς δεν μπόρεσε να πει όχι στην ανάγκη του κινητού. Μάλιστα, κάποιοι ήταν και αμυντικοί, συχνά σε βαθμό επίθεσης: “Είσαι στο σύστημα, δεν μπορείς να βγεις από αυτό με το έτσι θέλω”, “Πώς θα σε βρίσκουν για δουλειά; Δεν θα σε κυνηγάνε, ξέρεις!”, “Δεν βλέπεις που δεν βλέπεις το κινητό σου, πώς θα μπορούμε να κανονίζουμε τώρα;”, “Τι θα κάνεις όταν ταξιδεύεις;”, “Κι αν πάθει κάτι ένας δικός σου άνθρωπος, χτύπα ξύλο, πώς θα το μάθεις;”, “Καλά, δοκίμασε χωρίς κινητό και θα τα ξαναπούμε. Δεν υπάρχει περίπτωση να αντέξεις.” Όλοι μας, μαζικά, έχουμε απλά αποδεχτεί την εξάρτηση σε αυτές τις συσκευές ως κάτι το αναντίρρητα καλό (εκτός από την περισταστιακή ένσταση για την επικίνδυνη ακτινοβολία). Όπως και με το ηλεκτρικό ρεύμα. “Θέλεις να γυρίσουμε στις σπηλιές;!” Μα, οι άνθρωποι των σπηλαίων ήταν πιο ικανοί από εμάς. Τολμώ να πω και πιο ζωντανοί από εμάς. Μόλις πέσει το ρεύμα, ξαφνικά δεν αντέχουμε το σκοτάδι, δεν μπορούμε να μαγειρέψουμε, δεν μπορούμε καν να περάσουμε την ώρα μας δημιουργικά, βαριόμαστε δίπλα στους ίδιους τους ανθρώπους που αγαπάμε (αν και το απόλυτο σκοτάδι μπορεί και να προσφέρει… ωραίες στιγμές!). Ποιος χρησιμοποιεί ποιον, τελικά;

Δεν μπορώ να αγνοήσω πάντως την βάση της παραπάνω κριτικής. Πιάνει την ουσία των λόγων για τους οποίους οι περισσότεροι προχώρησαν στην ταυτοποίηση ακόμα και αν δεν συμφωνούσαν στην θεωρία. Όπως και να το κάνουμε, δύσκολα μπορώ να σκεφτώ κάτι πιο πρακτικό από το να επικοινωνείς με όλους όπου κι αν είσαι, και σίγουρα θα μου λείψει. Το θέμα είναι ότι εκεί που είχα αποφασίσει ότι δεν θα είχα πια κινητό, ξαφνικά έχω την δυνατότητα να το κρατήσω. Δυνατότητα μεταμφιεσμένη σε υποχρέωση. Αποφάσισα να προσαρμόσω την δυνατότητα αυτή και να μην συμβιβαστώ: θα αφήνω το κινητό μου σπίτι κλειστό και θα έχω αυτόματο τηλεφωνητή ή προώθηση κλήσεων στο σταθερό μου. Θα το ανοίγω μια φορά στη μία ή στις δυο μέρες για να δω αν έχω σημαντικά SMS. Όμως θα βγάλω το κινητό από την καθημερινή μου επικοινωνία. Το καρτοτηλέφωνο με εξυπηρέτησε μια χαρά πριν λίγες μέρες (και φτηνα, ακόμα και για κλησή προς κινητό!) Το Skype με έχει βολέψει και αυτό πολύ, και η ιδέα του να έχω ένα laptop μαζί μου και να μιλάω με φίλους από κάποιο hotspot όσο είμαι έξω δεν είναι άσχημη! Ακόμα και σε κάποια συμβατή συσκευή, αν κάποια στιγμή έχω. Επίσης, e-mails, MSN, γράμματα (λατρεύω την γραπτή επικοινωνία, όσο παραπλανητική και ξεχωριστή από την φυσική, προφορική πραγματικότητα και αν μπορεί να είναι μερικές φορές.) Και γαμώτο, πραγματική, φυσική επικοινωνία, the only thing that really matters…

Ζητάω από τους ανθρώπους μου να καταλάβουν αυτή την επιλογή μου. Μόνο εσείς θα μπορέσετε να το κάνετε πιο εύκολο, έτσι όπως θα έπρεπε να είναι. Ήδη θα έχω να αντιμετωπίσω δυσκολίες επικοινωνίας με όλους τους υπόλοιπους… Θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να δείξω (στον εαυτό μου και στους άλλους) πως όχι μόνο δεν είναι απαραίτητο το κινητό για να κρατήσεις επαφή και να μπορείς να βρίσκεσαι με όσους θέλεις, αλλά η επικοινωνία έτσι θα είναι τελικά πιο αγνή, απολαυστική, χορταστική και αυθεντική, κάθε στιγμή με τους ανθρώπους σου θα είναι πολύτιμη, μακριά από την σιγουριά του αυτονόητου και του βολικού. Γιατί, δυστυχώς ή ευτυχώς, έτσι είμαστε εμείς οι άνθρωποι: όταν κάτι δεν το έχουμε πλέον ως δεδομένο, αποκτά άλλη αξία…

Further “reading”:

http://www.youtube.com/watch?v=as151PlWM-o Mr. Freeman: Είμαι αληθινός
http://www.youtube.com/watch?v=EJswB33P3Us Mr. Freeman: Τι είναι οι γνώσεις σας

Pokemon TCG Cards for sale! (Looking Back Part 0.1)

It’s 2000. Every little kid and pre-teen (and some teens as well!) are heavily sick of Pokemon fever. The video games and TCG sell like crazy and you can see a Pikachu almost everywhere you go. Kind of like Dora the Explorer or Ben 10 of today. A little boy called Dimitris Hall is no exception and is sicker than most.

I caught the Pokemon bug (or should I say… the Bug Pokemon. Get it? ;p) early in 2000 and for a few years Pokemon was all I could think about. “I ate and breathed Pokemon”. Even today I can amaze my friends, who weren’t all that lesser of fans, by being able to recall almost the full roster of the 251 Pokemon of the first two generations. They have been etched in my long-term memory. Generations 3 and 4 were disappointments for me, so I recall being a big Poke-fan for around 3 years. Yes, the special years of pre-puberty I was collecting virtual monsters and animals. Cool, isn’t it? I still like Pokemon but the game has not grown up or matured at all, unlike me.

Mum found my Pokemon TCG collection a few weeks ago which had been almost lost after numerous moves. She handed me my albums and boxfuls and back I went to my 11 and 12-year old self, rediscovering old prize pieces and decks. Yes, decks. I wasn’t just a collector, but also a trainer! I used to play in the Pokemon League in Holargos with my old friend Aldo. We’d go to the League every second weekend, sometimes every Saturday. And it was fun! We weren’t top players because we frequently missed meetings, but it was good fun. I still have the original 8 Gym Badges in some box here in Nea Smyrni.

It’s amazing what a money-sink this collection had been. I have hundreds of rare cards, which means that my collection had easily set my parents back (especially mum, who I now realise had dealed with my addiction quite marvelously) several thousand euros. Imagine: every booster pack cost 1.400-1.500 drachmas, the equivalent of ~€4,5. And I have so many cards, I must had bought a couple of hundreds of booster packs. OK, I will admit that I did combine my collection with a friend of mine’s back then. He suddenly lost interest so I got to keep all of his cards after claiming that it would be impossible to split our collections as they were before we had merged them (wow… what a jerk! Addictions can be very dangerous matters, hurting self and friend alike…)

They were curious, happy and care-free times. Nostalgia has been singing in my ears after I re-discovered my cards, just as if it was some siren I fell in love with long ago. But the sirens’ song is captivating… dangerous and… tranquilizing in a bad way…. 10 years later, I no longer am 11 but 21, and in a state of acceptance, reconciliation and introspection about my past life and current personality. Holding on to my collection has no point at this time. I will keep some worthless cards so that I may play with friends sometime, it is a very enjoyable game after all, but the wise decision to take is to sell the good ones; let go of this collection that brings out emotions in me not at all unlike those Gollum felt when he craved the One Ring. But better yet, I can use the money I get from the cards to buy something that suits my current needs and dreams…

So. This is my collection. I have only listed my Holos, Promos and special cards. I have not listed any of my Non-Holo Rares (I’ve got loads!) or Uncommon/Common 1st Edition ones, although some of them might be more valuable than some of the holos. If I see that selling my holos is paying off, I’ll put them up as well. Comment on this post or e-mail me at dimitrishall (duckling) hotmail (dot) com if you’re interested in any of the cards.

For a better fomatted and more readable version of the below, download this.

Cubilone’s Pokemon TCG Valuable Card Price List

Last Availability Update: 26/07/2010

Μy condition standards:
Mint (M): New, best condition available. No visible scratches or blemishes.
Near Mint (NM): Card has been handled very briefly. Has some extremely faint scratches, but is similar to Mint condition.
Very Good (VG): A few scratches, but generally looks good and is quite acceptable.
Good (G): Condition worse than Very Good, but still not too bad. Usually has dirt and creases, perhaps the first signs of black spots.
OK: The card has been played slightly, will have some creases, black spots and edge wear.
Played (P): The card has been fairly played and looks it. Many creases and scratches and lots of black spots.
Heavily Played (HP): This card’s condition is poor. Will have large creases, dirt, discoloration and scratches (and worse!).

Notes:

Cards with a (1^st) next to their condition are 1^st Edition.

Double conditions, ex. G-VG, may be deemed either, depending on the collector’s condition requirements.

BASE SET

Alakazam 1/102 P €1 OK-G €1 OK-G €1 G-VG €2

Blastoise 2/102 G-VG €3 OK €2 OK €2 G €2

Chansey 3/102 P €1 G-VG €2

Charizard 4/102 HP €4

Clefairy 5/102 G €2

Gyarados 6/102 G €2 OK €1

Hitmonchan 7/102 VG-NM €4 VG €3 G €2 OK €2

Machamp 8/102 G (1^st) €1 OK (1^st) €1 OK (1^st) €1

Magneton 9/102 OK €1 G €2

Mewtwo 10/102 OK €1 VG €3 G €2 G €2

Nidoking 11/102 OK €2 OK €2 OK €2 G €2

Ninetales 12/102 VG €4 VG €4

Poliwrath 13/102 OK-G €2 OK €2 OK €2 G €3

Raichu 14/102 G-VG €3 VG €4 G €2 G-VG €3

Venusaur 15/102 VG-NM €4 HP €1 G-VG €3 G €2

Zapdos 16/102 G-VG €3 VG €3 HP €1

JUNGLE

Clefable 1/64 G-VG €3 VG €4

Electrode 2/64 G €3 OK-G €2

Flareon 3/64 VG €3

Jolteon 4/64 G-VG €3 OK €1

Kangaskhan 5/64 G-VG €3 VG €4 G €3 HP €1

Mr. Mime 6/64 G €2 G-VG €3

Nidoqueen 7/64 G €2

Pidgeot 8/64 VG €3 G-VG €2

Pinsir 9/64 OK-G €2 G €3

Snorlax 11/64 OK-G €2 HP €1

Vaporeon 12/64 G-VG €3 G €2

Venomoth 13/64 VG €3 G €2

Victreebel 14/64 G-VG €3

Vileplume 15/64 VG €3 G-VG €3

Wigglytuff 16/64 VG-NM €5 VG €4

FOSSIL

Aerodactyl 1/62 VG (1^st) €7 VG €3 OK €1 VG €3

Articuno 2/62 G €3 VG €4 HP €1 P(1^st) €3

Ditto 3/62 NM €5

Dragonite 4/62 G-VG €3 VG €3

Gengar 5/62 G-VG €2

Haunter 6/62 VG €3 OK €1

Hitmonlee 7/62 G €2

Hypno 8/62 G €2 VG €3

Kabutops 9/62 VG €3 OK-G €1

Lapras 10/62 G-VG €3 OK €1 G €2 G €2

Magneton 11/62 G-VG €3

Moltres 12/62 NM €5

Muk 13/62 OK-G €1 G-VG €2

Raichu 14/62 G-VG €3

Zapdos 15/62 NM-M €4 VG €3 G-VG €2

ΒΑSE SET 2

Blastoise 2/130 NM €8

Chansey 3/130 VG-NM €5 VG €4

Clefable 5/130 VG €3 VG-NM €4

Clefairy 6/130 G €2

Hitmonchan 8/130 G-VG €3

Poliwrath 15/130 OK €2

Scyther 17/130 VG-NM €6 VG €5

Venusaur 18/130 VG €5

Wigglytuff 19/130 VG €4 NM €5

TEAM ROCKET

Dk Alakazam 1/82 VG €7

Dk Arbok 2/82 G-VG €5 VG €6

Dk Blastoise 3/82 VG-NM €8 VG-NM €8

Dk Charizard 4/82 P-OK €5

Dk Dugtrio 6/82 G-VG €4

Dk Gyarados 8/82 G-VG €6 NM €8

Dk Machamp 10/82 NM €7

Dk Magneton 11/82 OK-G €4 VG-NM €7

Dk Slowbro 12/82 HP-P €2 P €3

Dk Vileplume 13/82 NM €7

Dk Weezing 14/82 VG-NM €5 G €3

Here Comes Team Rocket 15/82 G-VG €6

Dk Raichu 83/82 NM-M €15

GYM HEROES

Blaine’s Moltres 1/132 P €3

Erika’s Dragonair 2/132 NM €5

Erika’s Vileplume 5/132 NM-M €6 VG-NM €4

Lt. Surge’s Fearow 7/132 NM-M €6

Lt. Surge’s Magneton 8/132 OK €3

Misty’s Seadra 9/132 NM-M €7

Misty’s Tentacruel 10/132 NM-M €7

Sabrina’s Gengar 14/132 NM-M €7

Erika 16/132 VG-NM €5

Lt. Surge 17/132 M €7

GYM CHALLENGE

Blaine’s Arcanine 1/132 M 12€

Brock’s Ninetales 3/132 OK €4

Giovanni’s Gyarados 5/132 VG €5 VG €5

Giovanni’s Machamp 6/132 M €7

Giovanni’s Persian 8/132 VG-NM €5 NM €6

Misty’s Golduck 12/132 VG €6

Rocket’s Zapdos 15/132 NM-M €9 VG €7

Sabrina’s Alakazam 16/132 M €9

Sabrina 20/132 M €6

NEO GENESIS

Ampharos 1/111 NM(1^st) €11

Azumarill 2/111 NM €11 VG €7 VG €7

Bellossom 3/111 VG-NM(1^st) €7

Feraligatr 4/111 HP(1st) €5

Feraligatr 5/111 NM-M(1^st) €14 NM(1^st) €12

Heracross 6/111 NM €8 M €9

Jumpluff 7/111 NM-M(1^st) €8

Kingdra 8/111 M €6

Meganium 10/111 VG-NM €6

Meganium 11/111 NM €7 VG-NM(1st) €12 NM €7

Pichu 12/111 NM-M €10

Skarmory 13/111 NM(1^st) €9

Slowking 14/111 VG €7

Steelix 15/111 VG-NM €7

Togetic 16/111 M(1^st) €12 M €8

NEO DISCOVERY

Espeon 1/75 NM(1^st) €10

Foretress 2/75 OK €3

Hitmontop 3/75 M €7

Houndoom 4/75 M €9

Magnemite 7/75 M €7

Poliwrath 9/75 M €7

Scizor 10/75 NM-M €6

Tyranitar 12/75 M €9 M €9

Umbreon 13/75 NM €8

Unown A 14/75 M(1^st) €8

Wobbuffet 16/75 M €6

NEO REVELATION

Ampharos 1/64 M €7

Blissey 2/64 M €9

Delibird 5/64 NM €6

Entei 6/64 M €7 VG-NM €5

Ho-oh 7/64 M €12

Houndoom 8/64 NM €8

Magneton 10/64 M €7 M €7

Porygon 2 12/64 M €8

Raikou 13/64 M €8

Suicune 14/64 M €9

Shining Magikarp 66/64 VG-NM €8

NEO DESTINY

Dark Donphan 3/105 NM €5

Dark Gengar 6/105 NM €6 VG-NM €5

PROMO

Pikachu 1 G-VG €5 NM €6 G €4 VG €5

Electabuzz 2 G €1 VG €2

Mewtwo 3 OK-G €2 G €3

Pikachu 4 OK €1 G €1

Dragonite 5 G €1

Arcanine 6 G €1 NM €2

Mew 8 VG €2

Mew 9 NM €4

Meowth 10 NM €3 M €4

Eevee 11 VG-NM €1 NM € VG €1

Sabrina’s Abra 19 G-VG €3 NM-M €5

Pikachu 26 NM €3 VG €2

Pikachu 27 G-VG €3

SPECIAL

Ancient Mew M €5 M €5 VG €3

Aerodactyl Pre-release 1^st G €3 G €3 NM €5 NM €5

Error Nidoqueen G €5

Category: Features