Βγάζουμε το άχτι μας και τα χώνουμε με τη Δάφνη σε γκέιμερς, την κοινότητα των γκέιμερς, τη βιομηχανία των γκέιμς… Αναρωτιόμαστε τι εστί τελικά γκέιμερ, πώς μπορούμε να επιζήσουμε στον κόσμο του infinite novelty, γιατί διαλέγουμε να παίζουμε αυτά που παίζουμε, πώς μπορούμε εμείς οι ίδιοι να γίνουμε καλύτεροι παίχτες και πολλά άλλα.
Προσοχή: Αν προτιμάτε το WoW απ’το Civilization συνιστάται να αποφύγετε την ακρόαση του συγκεκριμένου (προβοκατόρικου!) επεισοδίου!
Playlist:
http://anotherwordforattic.com/wp-content/uploads/2014/04/20140430-213554.jpg
Wish I was there!
Your final wish made me think of the following ” A gamer is whoever cares about who is a gamer”.
Not sure if you can have a definition that uses the term but… how bout it?
P.S. Δάφνη τό σωσες κάπως με το WoW στο τέλος, αλλα τα ακουσες λίγο.
@Garret :3
@Cubes I love this screencap so much… ε:
Also, Garret, ήμουν σίγουρη ότι θα τα άκουγα :> in fact, I was sleepy and tired and had a severe case of sadsies και νομίζω δε θα ήμουν τόσο σκληρή με ένα τέτοιο παιχνίδι κανονικά *^*
Επίσης Δημήτρη βάλε το reference στο Welcome to Night Vale ^_^ (8524 comments. sorry)
Το music background ήταν πολύ ωραίο, τόσο σαν χαλί αλλα και επειδη τα τραγούδια μου ακούστηκαν γαμάτα.
Η στάση σου qb μου θύμισε λίγο αυτά που σκεφτόμουν όταν πρόσφατα έπαιξα ροκ μπάντ (ναι βαρέθηκα, εχω ρίξει και τσαι με ζαχαρη στο πληκτρολόγιο και κολανε τα κουμπιά, αντε, μια ώρα για να αλλάξω γλώσσα, βέβαια να μου πείς τοσην ώρα που το γραφω αυτό…) Anyway…
Για περίμενε…
Ναι, τέλωσπάντων, διέκρινα μια, όχι τόσο νοσταλγία, αλλά λύπητερη παρατήρηση που δε βλέπεις τα πράγματα όπως παλιά. Θυμάμαι πρώτο έτος που είχες πάει για Wii Ambassador, εγώ σε έκραζα κλασσικά και μου χες πεί τη φράση “Δέ ξέρεις πως είναι να είσαι φανάτικος μιας εταίρειας”, δε ξέρω γιατι αλλα το θυμάμαι φωτογραφικά, είμασταν έξω απο το 2D σπίτι.
Πως αλλάζουν οι καιροί ε;
Garret: Ένας gamer είναι αυτός ο οποίος ενδιαφέρεται για το ποιος είναι gamer… Περισσότερο περιγραφή είναι αυτό, όχι ορισμός! Και ο αυτοαναφορικός ορισμός είναι όμορφος και ρεαλιστικός με την παραδοξότητα του αλλά δεν είναι χρήσιμος or workable.
Γιατί θυμήθηκες το Rock Band; Μου λείπει ξαφνικά…
Με έκανες και γέλασα με το “δεν ξέρεις πως είναι να είσαι φανατικός μιας εταιρίας” :] Για κάποιον λόγο σταμάτησα να είμαι… κι αυτό φαντάζομαι είναι μέρος του να μεγαλώνεις και να αλλάζεις. Επίσης δεν θεωρώ πως είμαι ο ίδιος άνθρωπος με την καμία με όταν ήμουν 17, όπως δεν είμαι ο ίδιος με όταν ήμουν 10… Εκεί να δεις φανατίλα. It was most of what I knew about games. Μετράει άραγε και η γνώμη που είχα… τότε; Αν όχι, ποια είναι η διαχωριστική γραμμή, where does qb begin? Είναι ενδιαφέρον που με γνώρισες στα 17 αλλά δεν έχεις ανάμνηση μου από τα 10 για να δεις τη διαφορά (;) Σκεφτόμαστε μερικές φορές ότι καταλήγουμε σε μια τελική μορφή όταν φτάνουμε τα 18, όπως τα δαιμόνια στην Τριλογία του Κόσμου, η οποία δεν αλλάζει πλέον! Προφανώς όμως δεν είναι έτσι…
Δάφνη! Μην απολογείσαι που τόλμησες να πεις ότι το WoW ίσως να μην σου αρέσει! Δεν είναι για μας, τέλος, και θα το δουλεύουμε όσο θέλουμε! Δεν είναι κακό να είμαστε σκληροί, αν εννοείται πως σεβόμαστε όλους σε όσους αρέσει το παιχνίδι και την ίδια την ποιότητα του. Σε μια θάλασσα ποιοτικών τίτλων, αξίζει να πάρουμε θέση με βάση τα γούστα μας, όπως είπαμε και στο πόδψαστ! Ας αρχίσουμε να μιλάμε για προτιμήσεις και όχι για κάποια αόρατη αντικειμενική ιεραρχία, ότι δηλαδή στη σύγκριση WoW και Civ υπάρχει κάποιος ξεκάθαρος νικητής – συνήθεια την οποία μας έχουν βάλει τα ριβιού και οι βαθμολογίες τους που κάνουν μια τέτοια κατα βάθος ανούσια σύγκριση απτή.
Με λίγα λόγια: ποιο είναι καλύτερο, το Dispossessed ή ο Σκαντζόχοιρος;
Oh damn. Εδώ αλλάζουμε γούστα στο φαγητό, δε θα αλλάζουμε γούστα και ιδεολογία στα games; Ό,τι πίστευες στα 10, τα 15, τα 17 και τα 20, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο σε έχουν κάνει τον Κιούμπι του σήμερα. Ράητ; Είναι καλό να έχουμε κάποιες σταθερές I guess, ίσως όχι στο σημείο φανατισμού, αλλά είναι όμορφο με τον τρόπο του το να είσαι πιστός σε ένα game ή μια εταιρία ή κάτι τελοσπάντων, όσα χρόνια και να περάσουν. Από την άλλη, no one’s gonna blame you if you grow out of it at some point. Or rather, no should blame you.
Me gusta τον παραλαλληλισμό με το His Dark Materials :3
Well, έχεις δίκιο, οκ. Και δεν είναι ότι δεν μου αρέσει το WoW, απλά θεωρώ πως για μένα προσωπικά είναι χάσιμο χρόνου. Το δοκίμασα, το χάρηκα αλλά μέχρι εκεί. Όπως είπα και στο ποδψαστ, σέβομαι το ιδιο το παιχνίδι… Τελοσπάντων θεωρώ ότι θα έπρεπε να χειρίζομαι καλύτερα τη γλώσσα για να λέω ακριβώς αυτά που θέλω να πω =_=
Δε θα κάνω λόγο για καλύτερο, μόνο για ποιο μου άρεσε πιο πολύ λοιπόν :> Dispossessed, all the awards (πάντα νομίζω ότι βάζω πιο πολλά s απ’ότι χρειάζεται αυτή η λέξη.)