Tag: bookcrossing

Λίστες των εκατό· ένας ωραίος τρόπος για να βάζεις σε τάξη τις σκέψεις και τις προτεραιότητες σου για οποιοδήποτε θέμα. Απαιτoύν συγκέντρωση και είναι τόσο αποτελεσματικές γιατί ακριβώς είναι τόσο πλουραλιστικές. Το εκατό ακούγεται πολύ μεγάλο και ακριβώς γι’αυτόν τον λόγο πιάνει: αφού γράψεις τα προφανή, αν αναγκάσεις τον εαυτό σου να φτάσεις στο 100, σου σκάνε σαν πυροτεχνήματα θαμμένα θέλω και ιδέες στα οποία μπορείς να φτάσεις μόνο αν κάτσεις εκεί για μερικές ώρες, χωρίς να αποσπαστείς, έχοντας μπει in the zone, έχοντας οιρμό.

Την πρώτη φορά το είχα κάνει για πράγματα που μου αρέσουν: είχα γράψει εκατό πράγματα που με κάνουν πραγματικά χαρούμενο, μια περίοδο που ένιωθα κενός, χωρίς ενδιαφέροντα και κυρίως χωρίς πάθη. Από τότε, το κάνω κάθε τόσο με εκατό στόχους. Μέχρι τώρα, καταφέρνω και εκπληρώνω λιγότερο από τους μισούς στους προκαθορισμένους μου χρόνους.

Αυτούς τους μήνες νιώθω ξανά ένα χάσιμο, μια στασιμότητα, αυτή την έλλειψη πάθους που νιώθεις όταν βλέπεις τη ζωή σου να κυλάει χωρίς να την πιάνεις από τα αρχίδια και να την κάνεις αυτό που θέλεις, γκρινιάζοντας ταυτόχρονα. Είναι ντροπή να έχω τόσες ανέσεις, τόσο χρόνο και τόσες δυνατότητες και να αναλώνομαι. Προσβλητικό για όσους δεν έχουν, για την ανθρώπινη μου υπόσταση, για τη ζωή (πωωω το έκανα πολύ έπικ). Κάτι τέτοιες στιγμές έρχεται η ώρα για τέτοιες λίστες.

Για πρώτη φορά δημοσιεύω εδώ μία. Το κάνω για τρεις λόγους:

1) Δημοσιεύοντας κάτι κατα κάποιον τρόπο το επισημοποιείς, έχεις κάτι για το οποίο κάποιος μπορέι να σου πει «Επ! Είπες ότι θα έκανες αυτό και κάνεις το άλλο!» Και ναι, (και) αυτόν τον ρόλο θα ήθελα να πάρετε, αγαπητοί αναγνώστες, του ελεγκτή.
2) Διαβάζοντας τη νομίζω θα με μάθετε καλύτερα ή θα ανακαλύψετε κάτι που δεν ξέρατε για μένα — είναι σίγουρα κι αυτός ένας απ’τους λόγους για τους οποίους έχω αυτό το μπλογκ, ως διέξοδο για αυτά τα οποία δεν λέω σχεδόν ποτέ. Ως γνήσιος INFP [2] [3], η πρωταρχική μου γνωστική λειτουργία είναι εσωστρεφής και αόρατη σε όλους εκτός από εμένα. Σε αυτό το ποστ, δημοσιεύω και πράγματα για τα οποία μιλάω ακόμα σπανιότερα και σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να έβρισκα άστοχο να γράψω ακόμα κι εδώ. Εν μέρει είναι απελευθερωτικό και απ’την άλλη… πραγματικά, σε αυτή τη φάση, δεν με νοιάζει τι θα σκεφτεί ο καθένας. Είμαι αυτός που είμαι και είμαι περήφανος — μόνο έτσι μπορώ να χαράξω τη δική μου πορεία, αυτό που πιστεύω ότι όλοι μας οφείλουμε στον εαυτό μας, αλλά και στον κόσμο, να κάνουμε.
3) Νιώθω ότι είναι κάτι καλό για να γράψω μετά από μια περίοδο θα έλεγα σχετικής αδράνειας στο Cubilone’s Dimension αλλά έντονης αόρατης εσωτερικής διεργασίας. Ελπίζω πως η παρακάτω λίστα θα φανεί και σε εσάς χρήσιμη· θα σας δώσει ιδέες για μια δική σας λίστα, ή στην καλύτερη περίπτωση, πραγματική έμπνευση και δύναμη για αλλαγή.

—

Τα παρακάτω είναι αντιγραμμένα κατευθείαν όπως τα έγραψα στο χαρτί χωρίς καμία αλλαγή ή βελτίωση.

—

Βράδυ της 20ης Νοεμβρίου 2012
Πορίνου 8, Ακρόπολη

Έξω βρέχει… απόλυτη ησυχία, εκτός από τον ήχο της βροχής και τη ζωή της γειτονιάς…
–@–

Λίστα με τα 100 πράγματα που θέλω να κάνω τα επόμενα… χμ… πόσο μεγάλο διάστημα να πω; ΟΚ: Μέχρι να κλείσω τα 25, τις 26 Φεβρουαρίου 2014 { είμαστε στο μέλλον! The dystopians were right… }

1. Μου αρέσει αυτή η προσοχή που δίνω σε αυτό το χαρτί, στη διαδικασία. Μπορώ να εξασκήσω τη συγκέντρωση μου; Ήσυχα μέρη, χωρίς διακοπές και distractions. Να μπορώ να εξασφαλίζω πάντα στον ευατό μου τέτοιες στιγμές, τις έχω περισσότερη ανάγκη απ’ότι νομίζω.
2. Να αποφεύγω λάθη όπως το παραπάνω. Αλήθεια, έχω κάποιας μορφής διάσπαση προσοχής; Focus, attention! Και ας βρω αν έχω.
3. Να μπορώ να είμαι αλήθινος και δοτικός στους ανθρώπους που έχουν σημασία.
4. Να καταλάβω ότι χρειάζονται επιλογές και στους ανθρώπους, αν και αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορώ να είμαι αληθινός σε όλους.
5. Να μη σταματήσω να προκαλώ τα όρια μου, να μην επαναπαυθώ σε καμιά περίπτωση. Καλά τα πάμε μέχρι τώρα, αλλά μπορώ και καλύτερα, ε;
6. Να μάθω να οραματίζομαι. Να μπορώ να φτιάξω το μέλλον μου σαν αποτέλεσμα των άπειρων επιλογών και των πραγματικών μου επιθυμιών. Alan Watts: what would you do if money didn’t count? Kyle Cease: you can make money doing what you love…
7. Άλλο από Kyle Cease: οραματίσου αυτό που σε αγχώνει, αυτό που θέλεις, λες και έχει ήδη γίνει. Έτσι κάνεις τον εγκέφαλο σου αφ’ενός να απομυθοποιήσει τη διαδικασία, αφ’εταίρου να δημιουργήσει τον τρόπο (για να δικαιολογήσει την ασυνέχεια «πραγματικότητας» και «φαντασίας») τον οποίο θα χρησιμοποιήσεις για να κάνεις πραγματικότητα αυτό που φοβάσαι/ονειρεύεσαι. Ενδιαφέρον που αυτά τα δύο πάνε μαζί… Αν κάποιος σε πίεζε να κάνεις αυτά που ονειρεύεσαι, τότε θα φοβόσουν. Απλά πρέπει να κάνεις αυτά που φοβάσαι όνειρα.
8. Να εξερευνήσω τη σεξουαλικότητα μου. Φοβάμαι το σεξ; Το έχω συνδεδεμένο, βαθιά μέσα μου, με κάτι το λάθος ή άξεστο, ακόμα κι αν πνευματικά έχω ριζοσπαστικές απόψεις πάνω στο θέμα; Μήπως η επιλεκτικότητα μου εκφράζει μια τελειομανία και η τελειομανία, με τη σειρά της, κάποιο κόλλημα ή μπλοκάρισμα;
9. Σε αυτό βοηθάει το NoFap. 47 απ’την τελευταία φορά (αυτό είναι το τρίτο reboot), πρέπει να αντέξω άλλες 43. Κι ελπίζω μέχρι τα 25 (λέμε τώρα) να το συνεχίζω και να με βάλει σε μια διαδικασία απαγκίστρωσης και απελευθέρωσης (όπως και κάνει).
10. Έγραψα «ελπίζω». Όχι. Ι shall do or I shall not do. If there is no try, much less is there a hope. Όπως λένε και οι Minimalists: make  your have-tos into need-tos (και want-tos, φυσικά, ως αντίστροφη προέκταση του «δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω»).
11. Metroidvanias. Mου αρέσουν αυτά τα games… Πρέπει (θέλω!) να βρω περισσότερα του είδους, εμπνέουν.
12. Θέλω να γίνω καλός στο σχέδιο. Δεν θέλω να ζωγραφίζω ρεαλιστικά — θέλω να καταφέρω το χρώμα, το μελάνι και όποιο άλλο μέσο, να είναι προέκταση της εγκλωβισμένης μου φαντασίας. Για να μπορώ να απεικονίζω ότι η φωτογραφία δεν μπορεί αλλά και ούτε θα ήθελα να μπορεί… Να αιχμαλωτίζω μια αισθητηριακή στιγμή και η δίοδος πνεύμα → μυαλό → χέρι να είναι αποσυμφορημένη από χοληστερίνη πεζής αηδίας και δημιουργικών μπαμπούλων και ανασφαλειών.
13. Ποιοι είναι αυτοί οι μπαμπούλες, αυτές οι ανασφάλειες; Τι έχασα από τότε που ήμουν παιδί που χάνουμε όλοι μας (και όσο περνάνε τα χρόνια νιώθω να χάνω περισσότερο); Δεν μπορώ να αφήνω την κριτική των άλλων να με φοβίζει ή να με σταματάει. Η δημιουργικότητα είναι κάτι το πολύ ανθρώπινο και αν το καταπιέσουμε, σίγουρα έχουμε χάσει όχι μόνο ένα κομμάτι του εαυτού μας αλλά και ένα μέρος του τι μας κάνει ανθρώπους, όχι αυτόματα. Οπότε: να σταματήσω να αφήνω τη δημιουργικότητα μου να κατυεθυνέται από τον φόβο της απόρριψης που μου καλλιεργήθηκε από τότε που ήμουν παιδί.
14. Σε εκείνη την ομάδα δραματοθεραπείας, είχα «δημιουργήσει» όταν είχα ξεχάσει πως με κοίταζαν, ότι ήμουν κάτω απ’το μάτι της κρίσης. Άφησα τον εαυτό μου ελεύθερο όταν ήμουν η τυφλόμυγα και έψαχνα τους άλλους. Η Δώρα μου είπε ότι όσο δεν ένιωθα ότι με κοίταζαν, κινούμουν σαν να χόρευα. Μου πρότεινε να κάνω χορό — σύγχρονο, κάτι χωρίς κανόνες, γιατί η αλήθεια είναι πως φοβάμαι τους κανόνες. Άλλη ιστορία αυτή. Να δοκιμάσω χορό λοιπόν.
15. Να κάνω γιόγκα. Μπορεί έτσι μια μέρα να ξαναδώ την Κωνσταντίνα. (:Ρ)
16. Εδώ και λίγες μέρες τρέχω στο άλσος και κάνω γυμναστική. Σίγουρα θέλω να το συνεχίσω και να φροντίζω το σώμα μου από πλευράς άθλησης. Short-term: να πηγαίνω κάθε μέρα. Ρεαλιστικά, σε βάθος χρόνου, το λιγότερο 3 φορές τη βδομάδα!
17. Να κάνω αναρρίχηση. Γι’αυτό είναι απαραίτητο να μπορώ να σηκώνω το βάρος μου άνετα.
18. Να έχω κάνει λίγη τουλάχιστον ιστιοπλοΐα. Τι το έχω το δίπλωμα;
19. Οι μεγάλες πεζοπορίες παραμένουν μεγάλο όνειρο… Camino de Santiago, κάποια μεγάλη ευρωπαϊκή διαδρομή.. Υπάρχει αυτό που συνδέει την Ελλάδα με το Nordkapp και ξεκινάει νομίζω από τη Σαμοθράκη. Να κάνω μια ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ. Διόρθωση: αυτό το μονοπάτι είναι το Ε6, το οποίο τελειώνει στη Φινλανδία, και όχι στο Nordkapp. Δεν υπάρχει ευρωπαϊκό μονοπατί που να φτάνει μέχρι εκεί.
20. Το ίδιο αλλά σε ποδήλατο. Και τώρα που το σκέφτομαι, γιατί όχι όλον τον κόσμο και να περιοριστώ Ευρώπη; Αυτό ίσως μετά τα 25 (όχι! Μην σου βάζεις νοητούς φραγμούς!)
21. Ωτοστόπ. Ή να κάνω carpooling, και αυτό λέει.
22. Μετά από την πρώτη εμπειρία ελεύθερου camping στη Γαύδο, θέλω να το ξανακάνω τουλάχιστον άλλη μια φορά. Αλλά για 2 βδομάδες.
23. CELTA. Σημαντικό, όχι;
24. C1 Γερμανικά.
25. C1 Ισπανικά.
26. Μια περίεργη μη-ευρωπαϊκή γλώσσα σε κάποιο βασικό επίπεδο. Αραβικά, ίσως;
27. Βόρειο Σέλας. Ναι, για άλλη μια φορά, πρωτοστατεί στις λίστες μου. Το θυμάμαι ήδη απ’το 43 Things που είχα κάνει στην Γ’ Λυκείου (πάνω από 6 χρόνια πριν).
28. Να στέλνω περισσότερα γράμματα, γραμμένα με κέφι. Δεν θέλω να ξαναγίνει ό,τι έγινε με την Κίρσι. Πόσο με πειράζει αν «δεν έχω να γράψω τίποτα σημαντικό»;
29. Να καλλιεργήσω μανιτάρια. Για φαί ντε, για ποιον με περάσατε; :Ρ
30. Να κάνω δικό μου ανακυκλωμένο χαρτί.
31. Να κάνω δικό μου αλκοόλ.
32. Να έχω και να προσέχω φυτά. Γιατί όχι και καλλιέργειες!
33. Λες να μπορώ να γίνω νέος αγρότης, όπως αυτόι στους Πρωταγωνιστές και αυτοί με τους οποίους ασχολείται η Καρίνα; Δύσκολο… αλλά απίστευτη εμπειρία και το έχω ανάγκη να δουλέψω με τα χέρια μου.
34. Να κάνω χειρονακτικό εθελοντισμό.
35. Και άλλου είδους, γιατί όχι; Μόνο μη μου δώσετε παιδιά!
36. Κάπου κάπως έλεγα ότι θα μαγείρευα μόλις γύρισα από τη Δανία. Τι απέγινε αυτό; Ποιος θα κερδίσει, η ευκολία ή η απόλαυση; Ψηφίζω κουνουπίδι με κάρυ!
37. Να δοκιμάσω για έναν μήνα τη διατροφή/δίαιτα με τους χυμούς. Είναι όσο καλή λένε, τόσο αποτοξινωτική, πορωτική και δυναμωτική;
38. Σκάλες όπου έχει σκάλες! Το’χουμε;
39. Αστρική προβολή και lucid dreams. Άλλο ένα στανταράκι. Μπορώ να έχω ΟΒΕ μέχρι το 2014 και να έχω φτάσει στο σημείο να έχω τουλάχιστον ένα lucid dream κάθε τρεις μέρες;
40. Να κάνω ένα πετυχημένο one-night-stand.
41. Να έχω ξεφορτωθεί τουλάχιστον τα μισά μου υλικά αγαθά.
42. Ξέρω στ’αλήθεια πο είναι όλα τα second-hand; Μπορώ να βρω σίγουρα και περισσότερα…
43. Να έχω συμμετάσχει σε φεστιβάλ animation με δύο φιλμάκια.
44. Να γίνω καλύτερος στις γυμνές φωτογραφίσεις.
45. Να έχω πια μια κάποια εμπειρία στην εκτύπωση φιλμ.
46. Να πάω στην Ισπανία.
47. Να πάω στην Αμερική — Καναδάς, ΗΠΑ, Μεξικό, Αργεντινή, Περού, Κολομβία, Χιλή, Εκουαδόρ… Μα τι τα μαθαίνουμε τα ισπανικά; Πολύ ακριβό, αλλά I’m thinking big.
48. Το Μουσείο Κινηματογράφου στη Θεσ/νίκη με είχε μαγέψει… Θέλω να έχω δει μερικές παλιές ελληνικές ταινίες του ποιοτικού, και όχι και τόσο, κινηματογράφου.
49. Να μπορώ να διαβάζω μεγάλα βιβλία, όχι όπως τώρα.
50. Να βρω πώς θα μπορώ να κάνω τη χρήση Η/Υ όσο το δυνατόν πιο παραγωγική και χρήσιμη γίνεται. Θέσπιση ορίου χρήσης καθημερικά και μέσα στη βδομάδα.
51. Να έχω μια υδρόγειο να χαζεύω. Όπως εκείνη στο Oslo… ^^P
52. Να δουλέψω σερβιτόρος για την εμπειρία, όχι επειδή δεν θα υπάρχει τίποτα άλλο που θα μπορώ να κάνω (αυτό θα σημαίνει ότι δεν προσπαθώ αρκετά).
53. Να αλλάξω το Cubilone’s Dimension σε κάτι πιο αντιπροσωπευτικό, προσωπικό και δημιουργικό. Στο πνεύμα του Corkboard αλλά πιο ελαφρύ και εύχρηστο.
54. Να κάνω free hugs.
55. Να βρω τρόπο να ξαναέχω επαφή με το CouchSurfing, εκτός κι αν…
56. Να έχω έστω για κάποιο χρονικό διάστημα ζήσει ξανα μόνος ή με συγκατοίκους.
57. Να παίρνω τους άλλους πρώτος τηλέφωνο, κάτι στο οποίο είμαι τόσο κακός τώρα… Να λαμβάνω πρωτοβουλίες στις σχέσεις μου.
58. Να είμαι σε μια σχέση ισότητας και αλληλοεκπλήρωσης, δηλαδή ο ένας να βοηθάει στην εκπλήρωση, όχι στη συμπλήρωση, του άλλου. Να μην βρω το άλλο μου μισό αλλά αυτήν η οποία θα με θέλει ολόκληρο για να την ζήσω ολόκληρη.
59. Να έχω βρει την οικογενειακή μου ιστορία, ό,τι πιο κοντά σε αυτή τέλος πάντων.
60. Να κάνω βιντεάκια στο youtube όπου θα μιλάω, για να συνηθίσω να προβάλλω τις ιδέες μου συγκροτημένα και στον προφορικό λόγο!
61. Να πίνω περισσότερο τσάι απ’ότι καφέ.
    ———————————————-
    Νυστάζω πολύ οπότε η συνέχεια σύντομα, αν και αυτό πρέπει να γίνεται με τη μία αλλιώς χάνει το νόημα του… Θα κάνουμε μια εξαίρεση!Η συνέχεια… τώρα στο χαρτί μου!
    ———————————————-
62. Να μάθω καλύτερα το ΜΒΤΙ.
63. Να διαβάσω περισσότερο για αστρολογία, κυρίως τους συμβολισμούς.
64. Να εξασκώ το μυαλό μου με γρίφους όπως του κ. Smullyan.
65. Να τραγουδήσω σε χωρωδία.
66. Θέλω να μάθω και να παίξω μουσική!
67. Να αυξήσω το awareness και την παρατηρητικότητα μου.
68. Να φτιάξω σκοινί από πλαστικές σακούλες.
69. Να έχω βελτιωθεί στη φωτογραφία· κάδρο και εκθέσεις, κυρίως.
70. Θα δοκιμάσω τελικά εκείνο το extreme haircut;
71. Να πηγαίνω στα Λουτρά πιο συχνά.
72. …Ίσως να μην είναι η καλύτερη περίοδος να μάθεις να οδηγείς, ε;
73. Τουλάχιστον, κάτι γίνεται με ένα ποδήλατο.
74. Αν ξαναέχω ποδήλατο θα πρέπει όμως να μάθω να το περιποιούμαι. Βλέπε: Zen and the Art of Motorcycle Maintenance.
75. Να ανάβω περισσότερα κεριά. Αφού lyser er så sød!
76. Να μάθω καλύτερα Processing και να κάνω κάτι ωραίο.
77. Να φτιάξω έστω μια dystopia/alt-reality ιστορία.
78. Να βρω κάτι δημιουργικό να κάνω with all this stuff!!
79. Nα τελειώσω ένα μεγάλο RPG στα γερμανικά και ένα στα ισπανικά.
80. Τι μπορώ να κάνω για να είμαι πιο ανεξάρτητος γενικά; Τα 25 είναι νομίζω μια καλή ηλικία για να είναι κανείς πιο ανεξάρτητος. Εννοώ, τελείως.
81. Να βρω περισσότερα επιτραπέζια και προφορικά παιχνίδια, όπως το Catan και το Contact.
82. Να μην διστάζω να γράφω και χαζομάρες στο blog μου.
83. Πώς μπορώ να προσφέρω στους γύρω μου καλύτερα;
84. Να δοκιμάσω Linux για άλλη μια φορά. Ubuntu this time?
85. ΒοοkCross more. Aυτό θέλει και να διαβάζεις πιο γρήγορα.
86. Μπορώ μέχρι τότε να έχω τακτοποιήσει τα αρχεία μου;
87. Να κάνω μια έκθεση φωτογραφίας.
88. Να πηγαίνω περισσότερο στην Αίγινα.
89. Να κάνω κάτι που δεν θα έκανα κανονικά: piercing ή τατουάζ;
90. Να γίνω early riser, a lark instead of an owl.
91. Να εξερευνήσω τους θησαυρούς του progarchives.com, του prog not frog και άλλων τέτοιων.
92. Να μάθω να λέω cheers σε 25 γλώσσες.
93. Κάποτε, η Charisse μoυ είχε πει ότι όντας τόσο υδάτινος, χρειάζομαι περισσότερη φωτιά στη ζωή μου. Να προσθέσω αυτή τη φωτιά.
94. Να πηγαίνω σε ακόμα περισσότερα free stuff όπως είναι ο ΠΟΦΠΑ, είναι ωραία εκεί.
95. Να βρω πιο χρωματιστά ρούχα. Βαρέθηκα τα μαύρα και τα σκούρα μπλε.
96. Να βελτιώσω τα αγγλικά μου. Κάνω χαζά λάθη και ακόμα υπάρχουν πράγματα που δεν μπορώ να κάνω (να δω κάποιες ταινίες χωρίς υποτίτλους, να καταλάβω τι λένε τα τραγούδια. Αν και, ούτως ή άλλως, δεν ακούω τους στίχους). Επίσης, θέλω να μάθω περισσότερες και πιο εξειδικευμένες, λογοτεχνικές λέξεις.
97. Να μην παίρνω τον εαυτό μου υπερβολικά στα σοβαρά — το φυσικό μου είναι το χαλαρό, το αστείο, το παράλογο.
98. Να κάνω περισσότερο σκι (βγαίνει και φτηνά τώρα με την κρίση).
99. Να συγκεντρωθώ στο να γράφω καλύτερα.
100. Να επιζήσω το 2012. :Ρ Και μετά το ’13 θα έχει ενδιαφέρον όταν όλοι συνειδητοποιήσουν ότι υπάρχει και ένα αύριο το οποίο θα είναι στ’αλήθεια άσχημο αν δεν ύπαρχει μια μαζική αφύπνιση σε όλο τον κόσμο. Να είμαι μέρος αυτής της αφύπνισης, ώστε το 2012, αν τίποτα άλλο, να είναι μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία (προς το καλό).